Tom Saintfiet heeft nog maar eens een bewogen dag beleefd als bondscoach van Gambia. Nadat de spelers er eerder mee gedreigd hadden niet naar de Afrika Cup te trekken omdat hun kwalificatiepremie nog niet betaald werd, stapten ze toch op het vliegtuig. Maar na luttele minuten vielen bijna alle spelers in slaap door de enorme hitte en een zuurstoftekort. "Als we waren doorgevlogen, waren we er niet meer", deelt Saintfiet.
Het scheelde niet veel, of Gambia stond niet op de Afrika Cup. De selectie weigerde eerst naar de uitwuiftraining te komen, omdat hun premies nog niet uitbetaald werden.
De dreigementen met een boycot volgden, maar woensdag stapte de voltallige selectie dan toch op het vliegtuig richting Ivoorkust.
Al werd die keuze bijna noodlottig.
"Zodra we in het kleine vliegtuig kwamen, merkten we de immense hitte die ons liet druipen van het zweet", vertelt speler Saidy Janko op Instagram. "De bemanning heeft ons verzekerd dat de airco zou werken na het opstijgen."
Maar dat gebeurde niet. "Na een paar minuten merkten we dat er iets fout was", deelt bondscoach Tom Saintfiet.
Sommige spelers werden ook niet meteen wakker na de landing.
Wat volgde waren taferelen die zelfs de doorgewinterde Saintfiet nog niet had meegemaakt.
"Sommige mensen vielen zelfs in slaap. Ik ook, het was niet tegen te houden. Een erg raar gevoel."
"Na 9 minuten besloot de piloot terug te keren, want er was geen zuurstof meer in het vliegtuig. We kampten allemaal met een zuurstoftekort. Sommige spelers werden ook niet meteen wakker na de landing."
En dus stelt de Belg het simpel: "We zijn aan de dood ontsnapt. De vlucht zou drie uur geduurd hebben. Als we waren doorgevlogen, waren we er niet meer."
(Lees voort onder het Instagrambericht)
Sterven voor Gambia, maar niet in vliegtuig
Een zoveelste opmerkelijke verhaal voor de Belgische coach bij Gambia. Ook hij kan het nog nauwelijks geloven wat hij allemaal meemaakt.
"De laatste dagen alleen al waren erg chaotisch", vertelt Saintfiet. "We waren meer dan 30 uur onderweg van trainingskamp naar de president van Gambia om hem te ontmoeten. Dan volgde een staking omdat de bonussen niet betaald werden en nu dit voorval met het vliegtuig van Air Côte d'Ivoire."
"We willen heel graag sterven voor het land op het voetbalveld, maar daarnaast leven we erg graag voor onze families en kinderen. Dat het zo dichtbij komt, geeft een raar gevoel."
In september van dit jaar was Gambia in Marrakesh voor de laatste kwalificatiematch toen het opgeschrikt werd door een aardbeving. Het hotel was zwaar beschadigd en de spelers moesten buiten slapen aan het zwembad.
"Er zijn spelers die er een trauma aan hebben overgehouden. En nu dit ... "
"De groep is mentaal aangeslagen", gaat Saintfiet voort.
En dus volgt de logische beslissing: met dezelfde maatschappij wordt niet meer gevlogen. Al moét Gambia morgen wel in Ivoorkust raken.
"Hoe we er geraken, zien we dan wel", haalt hij zijn schouders op. "We zijn enkele dagen voor onze openingswedstrijd tegen Afrikaans kampioen Senegal. Alles loopt mis wat kan mislopen."
"Ik heb geleerd dat wanneer alles perfect loopt in het voetbal, de wedstrijden wat minder zijn. Dus ik heb nog een sprankeltje hoop dat we als team kunnen opstaan."
Maar het spelletje, dat is voor later: "Heelhuids in Ivoorkust raken, is nu prioriteit."
