Het beste en slechtste Anderlecht lag gisteren maar een goed kwartiertje uit elkaar. Op het ene moment vanouds zelfzeker, wat later plots op flanellen benen. Waar kwam die crash vandaan? Trainer en spelers zoeken naar oorzaken.
Geniet u even mee van bovenstaande video?
Nooit leunde Anderlecht in het recente verleden dichter aan bij de gouden jaren dan in de laatste minuut van de eerste helft gisteren.
Paars-wit zette een aanval op van maar liefst 45 (!) passes, vol met driehoekjes en lopende mensen. Alleen Arnaud Bodart voorkwam een prachtige climax door het schot van Thorgan Hazard nog te keren.
Op dat moment stond het 0-2 voor de bezoekers. En de eindeloze aanval wekte nog eens extra de indruk dat Anderlecht de partij helemaal onder controle had.
"Onze eerste helft was uitstekend", vond Brian Riemer. "Ik zag combinaties tussen Hazard, Dreyer en Dolberg die amazing waren. We creëerden makkelijk kansen."
"Zelfs de meest hardcore fan van Standard voelde na de 0-3 (een goal voor Anderlecht die afgekeurd zou worden, red.) dat het over was."
Gaatje van geloof
Niet dus.
In een onwaarschijnlijke tweede helft - waarin Anderlecht de controle helemaal verloor - zag Brian Riemer zijn ploeg alles weggooien.
Tijdens zijn zoektocht naar een verklaring voor de implosie haalde de Deense coach twee sleutelmomenten aan. Eerst en vooral: de afgekeurde derde treffer, door voorafgaand hands van Leoni.
"Op sommige zondagen hadden we 0-3 voor gestaan", zuchtte Riemer, duidelijk niet akkoord met beslissing van de wedstrijdleiding.
"Laat me duidelijk zijn: dat mag niet beslissend zijn, maar de dynamiek veranderde door het afkeuren van die goal. In plaats van het laatste gaatje geloof te dichten, kwam er nu weer een kleine opening. Zulke psychologische momenten zijn soms beslissend in een voetbalmatch."
Maar als je zo snel na elkaar goals incasseert, heeft dat onvermijdelijk een impact.
Maar dan nog was er voor Anderlecht, door de dubbele bonus, eigenlijk geen vuiltje aan de lucht.
De echte kentering kwam er toen Standard in minuut 52 een aansluitingstreffer vond na zwak verdedigen van paars-wit. Plots geloofden de Rouches op de steile tribunes van Sclessin weer in een mirakel, bij Anderlecht sloeg de twijfel toe.
"We hebben een match die we volledig controleerden in 9 minuten verloren", besefte Riemer, die het vertrouwen bij zijn team steeds sneller zag wegvloeien na tegengoals nummer twee en drie.
"Dat mag eigenlijk nooit gebeuren - je moet geconcentreerd blijven in de bepalende momenten. Maar als je zo snel na elkaar doelpunten incasseert, heeft dat onvermijdelijk een impact. En trainer zijn is geen computerspelletje waarbij je alles in handen hebt."
Te veel vertrouwen
Een verdieping lager toonden de spelers van Anderlecht ondertussen schuldbesef.
"We kwamen met te veel zelfvertrouwen uit de kleedkamer denk ik", klonk het zelfkritisch bij Kasper Dolberg.
"Ik heb er verder geen verklaring voor. De sfeer in het stadion? Daar moeten we mee om kunnen gaan. Ik heb dit nog nooit meegemaakt, dit is een vreselijk gevoel."
Ook Zeno Debast liet uitschijnen dat ze bij paars-wit wellicht iets te zegezeker waren na die dominante eerste helft.
"Misschien dachten we dat het al binnen was bij 0-2", klonk het tussen de harde knallen van de voetzoekers door.
"We mochten nooit op deze manier uit de kleedkamer komen. Die eerste goal was vermijdbaar en daarna weet je dat het niet makkelijk zal zijn."
Weg was plots de gelijkenis met de gouden jaren.
Misschien dachten we dat het al binnen was bij 0-2.
