Tranen van teleurstelling bij Belgische turnvrouwen: "Jammer dat we niet hebben kunnen tonen wat we konden"
De opdracht was niet evident met een onthoofde ploeg, maar toch kwam het missen van de olympische droom hard aan bij de Belgische turnvrouwen. Op de Spelen van Tokio 2020 waren ze nog 8e, vorig jaar op het WK 11e. "Dit is dan ook niet evident", duidt coach Marjorie Heuls. "We gaan dit met alle betrokkenen analyseren."
Zonder Nina Derwael (schouderoperatie) en Lisa Vaelen (klierkoorts) en met Maellyse Brassart als derde kopvrouw op halve kracht met een voetletsel waren de kansen van de Belgen op een olympisch ticket al danig geslonken. De rest deed meer dan zijn best, maar het bleek niet genoeg.
"Ik zit met gemengde gevoelens", reageerde bondscoach Marjorie Heuls. "Zoals altijd waren er heel goede zaken, maar ook dingen die veel beter konden. De jongeren - Erika (Pinxten) en Margaux (Dandois) - hebben op hun eerste grote competitie - kwaliteit getoond en hun potentieel voor de toekomst."
"De meer ervaren krachten, zoals Maellyse (Brassart) en Fien (Enghels) hebben iets te veel de verantwoordelijkheid van het team op zich genomen, denk ik. Ze wilden het extra goed doen, maar dat ging vandaag ten koste van hun competitie."
Het is niet van vandaag alleen. "We hadden beter kunnen doen, maar ook in de voorbereiding had het beter gekund. Toen zagen we ook al wel bepaalde zaken."
De top 12 zet Heuls al uit haar hoofd: "Ik hoop op de top 15, maar dat wordt ook lastig." Het werd de 17e plaats. Met een top 15 mag een land een individuele gymnast naar de Spelen sturen.
"De ontgoocheling is dus groot. Als je ziet wat we de voorbije 2 jaar hebben meegemaakt met het team, dan is dit niet evident. De analyse maken we achteraf met alle betrokkenen. En ik denk dat de meisjes én wij - net als het publiek - hier toch ook van genoten hebben.
Het WK in België was wel een geweldige ervaring. "Het thuispubliek was fantastisch. Ondanks de valpartijen konden we dankzij hen altijd terugvechten."
Brassart: "Gemengde gevoelens. Onze score is niet hoog genoeg"
Ook Maellyse Brassart, bij afwezigheid van Derwael en Vaelen de kopvrouw van het team, zat met gemengde gevoelens. Zij kon door een voetblessure dan ook niet eens voluit gaan en kwam maar in 2 van de 4 onderdelen in actie.
"Het publiek was geweldig en bezorgde ons heel wat plezier. We hebben alles gedaan wat we konden. Het resultaat is wel niet wat we verwacht hadden. Dat is heel jammer. Daarom zijn we teleurgesteld."
"Voor mij was het ook zoeken. Normaal geef ik alles allround, maar nu deed ik met de balk en de vloer de eerste toestellen niet. Zo moest ik pas beginnen als de competitie al halfweg was. Dat was niet evident."
"Onze score zal niet genoeg zijn om in de top 12 te raken. Ik probeerde de anderen op te peppen, maar ik ben zelf ook heel teleurgesteld. Het is moeilijk. Het was een moeilijke voorbereiding met veel tegenslag. Het is jammer dat we niet hebben kunnen laten zien wat we op training deden."
