Demi Vollering glundert in het geel: "Het voelt beter dan in mijn dromen"

Eindelijk passen haar vooraf in het geel gelakte nagels bij haar trui: "Ik moet het me nog realiseren", klonk het.

"Het voelt geweldig om die trui eindelijk te dragen. Ik heb er al zo vaak over gedroomd en ik kan je zeggen: in het echt voelt het nog beter aan."

Demi Vollering zelf toonde zich superieur, maar het aandeel van haar ploeg was van onschatbare waarde: "Het was een dag uit het boekje voor ons, ik heb zo'n sterk team achter me en daardoor kan ik het spelletje voluit spelen. Ik kon wachten, wachten en wachten op het perfecte moment."

Daar kwam stalen zenuwen en blufpoker met Annemiek van Vleuten bij kijken, maar toen Niewiadoma wegreed panikeerde Vollering niet: "Die klim is lang en ook de vallei tussen de twee is lastig, ik wist dat ze het wel ging voelen."

En over het beklijvend momentje met Van Vleuten: "Ik zei haar dat ik niet wilde rijden, omdat ik mijn ploeggenotes in dat groepje had. Zij moest maar rijden, omdat ze zelf ook het gat liet vallen. Maar daar trapte ze niet in. En toch bleef de situatie perfect voor mij."

Ze sloeg toe op het juiste moment en bouwde een grote voorsprong uit en zo lijkt de olifant wat ooit de tijdstraf van 20 seconden was een mug geworden: "In de ploeg zeiden we al dat we niet in seconden praten, maar in minuten."

"Daar werd ik in het begin wat zenuwachtig van, omdat ik niet wist dat ik dit zou kunnen. Maar ik ga lekker dit jaar. Niet alleen ben ik fysiek enorm gegroeid, maar ook alles eromheen."

Afsluiten doet de met waarschijnlijkheid zekere eindwinnares van de Tour met een vraag voor Marion Rousse: "Mogen wie net als de mannen ook in het vervolg een Champs-Élysées-achtige rit? Ik zou zo graag mijn gele en Lotte's groene trui vieren met de ploeg."