Alles veranderde, behalve hijzelf: Biniam Girmay keert terug naar Vlaamse wegen waar het écht begon

"Of mijn leven veranderd is sinds ik Euromillions gewonnen heb? Goh, niet echt."

We willen Gent-Wevelgem niet per se vergelijken met Euromillions winnen. Het is vooral de reactie van Biniam Girmay op de vraag hoe die zege impact had op zijn leven, die ons sterk doet denken aan de ondertussen bekende oneliner uit de reclame.

De nog altijd maar 22-jarige Girmay - hij wordt 23 jaar op de dag van de Ronde van Vlaanderen - heeft de vraag ondertussen al vaak gekregen. 

Hij kan dan ook moeilijk een monkellachje verbergen als hij ze nog eens voorgeschoteld krijgt. 

Girmay begrijpt duidelijk niet helemaal waarom iedereen in Vlaanderen denkt dat alles veranderd zou zijn sinds hij hier een klassieker won.

Biniam Girmay denkt vooral aan zijn leven met zijn vrouw Saliem en zijn dochtertje Leila, als hij terugkijkt op het afgelopen jaar. 

Voor zijn twee grote liefdes naast de fiets liet hij vorig jaar de Ronde van Vlaanderen schieten. Drie maand van huis was lang genoeg.

Op de fiets is er het laatste jaar wel degelijk veel veranderd, geeft Girmay bijna schoorvoetend toe. 

"Tot vorig jaar deze tijd kon het de andere renners niet echt schelen wat ik deed. Ik kon doen wat ik wou. Zoals wegrijden in een groepje met 4 of 5 renners."

"Nu let de rest wel op mij en proberen ze me te controleren als ik iets onderneem. Ik moet meer vechten voor kansen, maar dat hoort bij de sport."

Biniam Girmay zal voor altijd in de geschiedenisboeken staan als de eerste Afrikaanse winnaar van Gent-Wevelgem. 

Toch weten mensen met een goed geheugen dat hij twee dagen eerder al de aandacht van alle koersfanaten trok in de E3 in Harelbeke. 

Door de manier waarop hij aanvallend en alert tussen Wout van Aert, Kasper Asgreen en Jasper Stuyven rondfietste.

"De révelatie van het voorjaar", noemde José De Cauwer de renner van Intermarché - Circus - Wanty.

"Na de E3 wist ik zeker dat ik wou terugkeren naar Vlaanderen, want de sfeer is hier zo speciaal", vertelt Girmay een jaar later.

"De fans zijn echt geweldig", zegt hij zichtbaar gemeend. "Het is leuk om op een klim of in een stad je naam te horen."

De keerzijde waar hij een jaar geleden nog niet mee te maken kreeg, is dat hij nu vaak wordt aangesproken voor een foto of een handtekening. Girmay neemt het voor lief. In zijn eigen land is het niet anders trouwens.

"Biniam is vooral bekend in Eritrea, België en Italië (waar hij vaak traint). Je kan zijn bekendheid in Eritrea een beetje vergelijken met die van Mathieu van der Poel of Wout van Aert bij ons."

Aan het woord is Lieven Corthouts, de man die een jaar geleden zelf in de spotlights kwam door de zege van Girmay in Gent-Wevelgem.

Corthouts volgt als documentairemaker al zeven jaar lang bijna elke dag de Afrikaanse renner. Tot in het voor buitenlanders sterk afgesloten Eritrea. 

"Biniam wordt in zijn thuisland heel de tijd herkend. Gaat hij een koffie drinken in Eritrea, dan komen de mensen om selfies vragen. Maar als hij traint, wordt hij met rust gelaten."

In Vlaanderen noemen we onszelf graag een kennerspubliek. Biniam Girmay probeert ons tijdens het gesprek subtiel duidelijk te maken dat het in zijn thuisland niet anders is. 

Ja, ze zijn er wielergek, maar het is geen blinde idolatrie. 

"Mensen in Eritrea verwachten veel van me, maar ze begrijpen ook hoe belangrijk het is dat ik kan leven als een prof en hoe moeilijk het is om een koers te winnen."

"Mensen in Eritrea zijn slim als het over wielrennen gaat. En ze volgen alles. Van start tot finish. Dus ze weten dat ervaring belangrijk is. Ze zeggen dat ik gewoon hard moet werken en meer ervaring moet opdoen."

"Ik voel zeker niet de druk van een hele natie op mijn schouders."

Even terug naar Euromillions.

Financieel is het leven van Biniam Girmay natuurlijk ook veranderd na zeges in Gent-Wevelgem en een etappe in de Giro.

Als zoon van een timmerman in een land waar bijna de helft van de bevolking in armoede leeft, is het wennen als een horlogemerk of andere sponsors komen aankloppen. 

"Daar moet hij inderdaad mee leren omgaan",  beaamt documentairemaker Lieven Corthouts. "Maar Biniam is echt niet bezig met geld." 

"Het interesseert hem ergens wel, maar hij moet de merken kennen en er achter staan. Ik weet niet hoeveel hij momenteel verdient, maar het enige dat hij regelmatig koopt zijn schoenen."

"Sinds kort heeft hij wel een manager, die zaken liggen in zijn handen."

Van uiterlijk vertoon is geen sprake als Girmay de pers te woord staat enkele dagen voor de E3 en Gent-Wevelgem. Zijn hoofd staat op koersen.

Als het weer niet te slecht is vandaag en zondag, denkt Girmay dat hij nog beter zal zijn dan vorig jaar. "Toen moest ik meteen koersen nadat ik was aangekomen. Nu heb ik tijd om te verkennen en me voor te bereiden."

"Ik ben al meer gewoon aan het Belgische weer dan een jaar geleden, maar ik hoop toch op droog weer. Bij vijf graden en regen is het voor iedereen lastig."

Koersen in Vlaanderen is een beetje een loterij, maar als hij zelf een lot mag trekken tijdens het Vlaamse voorjaar, dan kiest Girmay zonder aarzelen voor de Ronde van Vlaanderen. 

"Dat is een makkelijke vraag. Gewoon mogen starten is al een droom."

Misschien voert Girmay op 2 april wel iets in zijn schild. Op zijn verjaardag wordt de Ronde gereden. De dag na de Ronde van Vlaanderen begint Lieven Corthouts met de montage van zijn docu. Hij wil die graag op het einde van het jaar klaar hebben.

Een zege in Vlaanders mooiste op zijn verjaardag zou het ultieme eindbeeld zijn voor een documentaire. Toch?

"De echte droomkoers van Bini is het WK in 2025 in Kigali", weet Corthouts beter. 

"De Tour is ook heel belangrijk. In Eritrea tonen ze die in bioscopen. Zelfs al voor Biniam bekend werd. Maar dé koers wordt het WK in Rwanda."

Corthouts kan misschien al nadenken over een sequel op zijn docu.