Peter Vandenbempt: "Het is realistisch dat Club Brugge voor het eerst niet in Play-off I zal zitten"

Er was enig voorbehoud: voor Club Brugge was het wachten op bevestiging na die belangrijke eerste overwinning onder Rik De Mil tegen Standard. 

In de score is dat uiteraard niet gelukt, met alle gevolgen vandien: uit de top 4.

Maar ik vind wel dat de nederlaag in Kortrijk in niets te vergelijken was met het verlies in Oostende, 1 week na de zege tegen AA Gent. 

Toen zat er werkelijk niets in het spel. De pandoering was logisch en smadelijk. Het ontslag van Scott Parker was onvermijdelijk.

In Kortrijk had Club Brugge gewoon altijd moeten winnen. De kampioen voetbalde niet geweldig, bijlange niet. 

Het niveau blijft ver onder wat je van deze getalenteerde groep mag verwachten, maar er was strijd in de ploeg en er waren genoeg kansen om toch een resultaat neer te zetten. 

Als Club die afmaakt, is het misschien 1-3 of 2-4. En dan wordt er anders gesproken vandaag, misschien over een nieuw elan.

Maar dit is de periode waar Club in zit. Vergelijk met Westerlo, dat ook nog altijd komt opzetten: daar is het net omgekeerd. 

Zij hadden helemaal geen overschot in Oostende, maar ze scoorden wel twee keer. Tegen KVK was het een week voordien een vergelijkbaar verhaal. 

Dat heet een goeie flow, het is vertrouwen. En dat ontbreekt bij Club Brugge momenteel.

Wat ik net allemaal heb opgesomd, moet je op 4 wedstrijden proberen te keren. Dat wordt gewoon niet eenvoudig. 

Ze spelen nog in Mechelen, waar ze vooral bekerambities hebben, en in Westerlo en met AA Gent is er een concurrent die én goed voetbalt én vertrouwen heeft én waar de scorende spitsen elkaar bij manier van spreken voor de voeten lopen. 

De manier waarop AA Gent zich verzekerd heeft van een Europese kwartfinale was heel erg straf. Hein Vanhaezebrouck wordt duidelijk een beetje nerveus dat het enkel maar over Gift Orban gaat, maar het is een waanzinnig verhaal. 

Zonder zijn doelpunten was Gent al Europees uitgeschakeld en stond het niet in de top 4. Dat is gewoon de realiteit. 

Orban is de sleutel in de remonte van AA Gent, maar uiteraard gedragen door een elftal dat nu gewoon heel goed staat en voetbalt. Er zijn nog sterkhouders zoals Hong en Nardi. 

Gent speelt nog tegen Seraing en Oostende, twee ploegen die zullen zakken, tegen KV Mechelen en Union. 

Maar Club heeft een vergelijkbaar programma en het heeft momenteel niet al die troeven van AA Gent. 

Het is op dit moment dus zeer realistisch om te denken dat Club Brugge voor de allereerste keer niet in Play-off I zal zitten.  

Ik denk dat het duidelijk is dat ze bij Racing Genk stilaan nerveus worden. Het kan ook niet anders. 

Kijk naar de ongemeen felle reactie van technisch directeur Dimitri de Condé na de niet-selectie van Bryan Heynen en Mike Trésor bij de Rode Duivels, hoewel zijn onvrede wat mij betreft volledig terecht was. 

Maar Racing Genk heeft in een periode waarin het zelf geen Europees voetbal speelt en zijn dichtste concurrent Union twee zware wedstrijden heeft afgewerkt, 7 punten van zijn voorsprong ingeleverd. Terwijl je veeleer het omgekeerde zou verwachten. 

In principe kan je zeggen: een punt tegen het lastige Cercle is geen slecht resultaat, maar tel het op bij de voorbije weken en dan is het dat natuurlijk wél: 6 op 18. 

Een week geleden tegen Union had Genk nog heel goed gespeeld, in Brugge was het voor de rust heel matig. Een kwartier na de pauze was echt goed, maar als de VAR zijn werk had gedaan bij de fout van Munoz, dan kon het resultaat nog erger geweest zijn. 

Hoe je het ook draait of keert: maanden op kop van het klassement, dat weegt mentaal. 

Iedereen ziet je al kampioen worden door die voorsprong, maar net dan gaat Onuachu weg. De motor begint te sputteren, zijn vervanger Tolu valt uit. 

En met Union heb je een publiekslieveling die komt aanstormen en dat zorgt uiteraard voor nervositeit. 

Die interlandbreak komt bij Genk op een goed moment om de hoofden wat vrij te maken.