De Tribune legt het WK neer: "Niet het allerbeste, maar toch rijk aan verhalen en ontdekkingen"

"Iedereen heeft het over die zinderende finale, maar dat waren de eerste 80 minuten toch niet. Wie had dan gedacht dat de wedstrijd zo zou ontploffen", gaf radioman Tom Boudeweel de aanzet om de doldwaze finale te bespreken in De WK-Tribune. 

"Uiteindelijk heeft de wissel van Deschamps toch geholpen. Je moet het maar doen, na 40 minuten 2 aanvallers eraf halen en 2 jonge slingeraars in de ploeg brengen."

Peter Vandenbempt, die op tv commentaar gaf, sluit zich aan: "De manier waarop Deschamps - al had het effect enige vertraging - zijn ploeg toch nog in de wedstrijd heeft gecoacht, is toch weer straf gedaan."

"Als je kijkt naar de laatste kwarteeuw, heeft Frankrijk 6 grote finales gespeeld, waarvan 5 met Didier Deschamps, terwijl hij toch een beetje als een sukkelaar werd gezien." 

"Zo werd hij door Eric Cantona ooit in een metaforisch artikel over voetballers vergeleken met wijnsommeliers gedegradeerd tot waterdrager."

"Zoals hij hier is omgegaan met al die tegenslagen. Ik ken een bondscoach die al 6 jaar met dezelfde groep werkt, die klaagt omdat hij een weekje voorbereiding te kort vond. Wat moet Deschamps, die tot 8 titularissen zag uitvallen, dan zeggen? Chapeau voor Didier!"

Ook de bondscoach die in de andere dug-out zat, kreeg felicitaties voor zijn tactische keuzes: "Scaloni koos tegen alle verwachtingen in voor een aanvallend elftal."

"Di Maria vond ik dé tactische zet", vindt Boudeweel. "Argentinië kon altijd bij hem terecht." 

Opnieuw sluit Vandenbempt zich aan: "Voor hem was dit niet zomaar een voetbalwedstrijd, als je die emoties ziet opborrelen. Hij wilde schitteren en dan kan zo'n wedstrijd dat in iemand naar boven halen."

"Hij werd door Scaloni op links geposteerd, omdat hij dan geen rechtstreekse tegenstander kreeg. Op rechts sloten ze elke doorgang voor Mbappé af, met Molina en De Paul in de dubbele dekking."

"En het middenveld van Argentinië was een gunstig gevolg van de nederlaag tegen Saudi-Arabië. De eerste 35 minuten van de hele ploeg waren indrukwekkend"

Alles leidde tot een historische finale, ook voor onze commentatoren: "Qua beleving, qua kwaliteit van topspelers, qua geschift scenario is dit met voorsprong de beste WK-finale die ik al zag", vertelt Vandenbempt.  

"Ze komt zelfs in de buurt van de top 3 van strafste wedstrijden die ik al becommentarieerd heb. Ook juist omdat het de finale van een WK is." 

"De groten zijn opgestaan. De ene 3 goals, de andere 2. Strafschoppen. Twee keer dacht je: Argentinië wereldkampioen, twee keer komen de Fransen terug." 

En zo zijn Vandenbempt en Boudeweel bij de twee hoofdrolspelers van het toernooi beland: "Eigenlijk zat Mbappé niet in de wedstrijd", concludeert de eerste.

"Maar hoe hij voor een jongen van 23 toch zijn verantwoordelijkheid opneemt door 3 strafschoppen te nemen tegen een specialist en ze telkens binnen te trappen is knap."

"Wetende dat hij tegen Zwitserland op het EK nog kop van Jut was anderhalf jaar geleden, omdat hij toen de beslissende strafschop gemist had en daardoor de Fransen eruit lagen."

"Mbappé kreeg dan wel de topscorerstrofee, maar daar had hij liever iedereen een klap mee gegeven. Hij wilde zeker al geen knuffel van Macron." 

"Wat was Macron een aansteller. Die bleef maar iedereen tegen zich aantrekken, als een lebberige nonkel op een huwelijksfeest, die je maar niet wil lossen en van alles in je oor wil blazen terwijl hij al veel te veel gedronken heeft."

"Ook dat Messi dat gewaad aan moet trekken: dat is een moment dat ik hoop dat de elektriciteit uitvalt. Dat sloeg nergens op. Je zag ook aan Messi dat hij dacht: wat is dit hier allemaal."

En zo wordt er ook nog eens stilgestaan bij de wrange nasmaak die het WK met zich meebrengt.

"Mensen die vonden dat dit WK nooit had mogen plaatsvinden in Qatar, daar sluit ik me bij aan - hebben hun ergste nachtmerrie waarheid zien worden: dit WK, deze finale en dan Messi die wereldkampioen is, zal voor eeuwig en altijd gelinkt worden aan Qatar. Dit WK zal nooit vergeten worden."

Het WK werd al bestempeld tot "niet het allerbeste": "Door het gemis aan topaffiches en door het betonvoetbal dat het leek te halen van het frivole spel", vindt Tom Boudeweel.

"De reden dat je kijkt naar een WK is topspelers aan het werk zien bij Duitsland, Spanje, Brazilië of Portugal. Dat de momentvoetballers zoals Modric en Messi ondanks hun leeftijd toch opnieuw schitteren, zegt misschien ook iets."

"Toch hebben we tegelijkertijd ook wel veel gekregen. Verhalen en ontdekkingen", gaat Vandenbempt voort. 

"De Marokkanen die erg goed bleken te kunnen voetballen, de Japanners die stappen hebben gezet, Saudi-Arabië dat attractief speelde. Opmerkelijk was dat in veel poules de ontknoping spannend bleef tot de laatste speeldag."

"En als je dan zo'n wedstrijd als apotheose hebt. Met zoveel emoties in de verlengingen, wat normaal naar de klok kijken is. Met 2 doelpunten en kansen in de slotseconden. Iedereen kon nog wereldkampioen worden. Alles bij elkaar is het dus zeker geen tegenvaller." 

Messi wereldkampioen = Messi de allergrootste? "Voor mij mag de discussie gerust voortwoelen, anders is de fun eraf", vindt Vandenbempt.

"Maar ik vroeg me wel af waar Cristiano Ronaldo zou gezeten hebben? Zou hij gekeken hebben? Zou hij gesupporterd hebben voor de Fransen? Zou hij zijn kas opgevreten hebben?" 

"Het contrast tussen de twee grootsten van de afgelopen 15 jaar was enorm. De ene via de achterdeur huilend naar de uitgang en de andere nu on top of the world."