Stijn Steels (33) wilde in 't Kuipke potentiële werkgevers overtuigen van zijn kwaliteiten, maar na enkele uren zat zijn Zesdaagse van Gent er al op. Is zijn toekomst nu nog meer gehypothekeerd? De knecht kijkt nog geen 24 uur na zijn zware smak opvallend nuchter en realistisch naar zijn toekomst, zonder een spatje zelfmedelijden.
"Al bij al stel ik het redelijk goed", opent Stijn Steels vanop zijn bed in het ziekenhuis het gesprek.
Het zet meteen de toon van de babbel: Steels is niet het type dat zit te janken na de pech van gisteren.
Bij een aflossing van enkele collega's kon hij geen kant meer op. "Ik was niet echt in paniek, want ik kon mijn voeten en hoofd bewegen, maar ik kon mijn lichaam niet heffen van de grond. Ik kon gewoon niet weg."
"Dat was frustrerend. De steun van het publiek deed superveel deugd, maar op zo'n manier weggedragen worden van de piste is moeilijk voor een renner. Het was een ambetant gevoel."
"Ik had keihard gewerkt voor deze zesdaagse, want de kans was groot dat het mijn laatste wedstrijd zou zijn. Mijn conditie was goed en met Silvan Dillier wilde ik verrassen."
"Maar als je dan op de grond ligt, dan besef je dat de kans bestaat dat het gedaan is op een draagberrie. En zo stop je niet graag."
"Er waren goeie gesprekken aan de gang"
Stijn Steels begint er zelf over: stoppen met koersen. Het zou niet uit vrije wil zijn, maar zijn aflopend contract bij Quick Step-Alpha Vinyl wordt niet verlengd.
Met enkele gebroken wervels en ribben is het geen evidentie om nu nog een team te verleiden.
"Je moet realistisch zijn", schetst Steels zijn situatie. "Ik koers nog zeer graag, maar als er geen mooie aanbiedingen komen, dan kun je niet anders. Ik heb geen zin om aan te modderen."
Ik zou het jammer vinden, maar ik ben ook tevreden met mijn carrière. Ik zal niet gefrustreerd zijn, want een koerscarrière is eindig.
"Ik ben bij Quick Step het hoogste niveau gewend. Dan wil ik niet teruggaan naar een ploeg waar je tekent om als twintiger je carrière te lanceren. Als je stopt, moet je mooi kunnen stoppen."
"Er waren goeie gesprekken aan de gang, maar ik weet niet wat er nu gebeurt door die blessures. Het hangt niet alleen van mij af."
"Ik zou het jammer vinden, maar ik ben ook tevreden met mijn carrière. Ik zal niet gefrustreerd zijn, want een koerscarrière is eindig."
"Ik heb in het begin van mijn carrière ook veel tijd en energie gestoken in mijn studies, dan moet je daar ook mee aan de slag gaan."
"Als ik moet stoppen, dan is het zo. Dan zoek ik wel iets nieuws in het leven."
