Gianni Vermeersch is de allereerste wereldkampioen in het gravelracen. Na een monsterontsnapping met Daniel Oss bleek hij na ruim 190 kilometer uiteindelijk de sterkste. "Ik dacht zelf eigenlijk dat de wereldtitel te hoog gegrepen zou zijn."
Na een wereldkampioen op de weg heeft ons land nu ook de beste renner in het gravelracen in de gelederen. Een beresterke Gianni Vermeersch liet in het slot zijn metgezel Daniel Oss achter en soleerde naar de regenboogtrui.
"Op de laatste singletrack, een stuk dat ik verkend had, ging ik vol toen ik zag dat Oss het moeilijk kreeg", doet Vermeersch zijn verhaal. "Ik had eerst maar 50 meter, maar ik heb mij uiteraard niet ingehouden en ben vol blijven doorgaan tot de finish."
Er waren geen oortjes, maar Vermeersch was wel goed op de hoogte van de koerssituatie: "Af en toe kwam de motor langs, maar dat was altijd in het Italiaans. Ik versta wel wat Italiaans, maar ik heb het toch altijd aan Oss gevraagd voor de zekerheid. Toen we 5 minuten voorsprong hadden, wist ik dat het er heel goed uitzag."
De top 10 zijn allemaal namen die je ook in de klassiekers tegenkomt. Ik ben trots op mijn prestatie.
Vermeersch had zich op voorhand niet bij de kanshebbers op de regenboogtrui gerekend. "Ik weet wel dat wegkoersen met veel gravelstroken erin mij liggen, maar dit deelnemersveld is indrukwekkend."
"De top 10 zijn allemaal namen die je ook in de klassiekers tegenkomt. Ik ben toch trots op mijn prestatie."
Vermeersch is de eerste wereldkampioen gravel en dus schrijft hij meteen ook geschiedenis. "Dit gaat de geschiedenisboeken in, heel speciaal."
Vaak zullen we hem misschien wel niet zien in zijn regenboogtrui. "Volgende vrijdag rijden Mathieu (van der Poel) en ik hier nog een gravelkoers, de Serenissima Gravel. Daar kan ik mijn trui al laten zien. En volgend seizoen neem ik misschien ook nog een paar wedstrijden mee. Gravel is hot, er zijn genoeg wedstrijden."
Gerelateerd:
Oss: "Nieuwe manier om met de fiets om te gaan"
Daniel Oss kon na afloop zeker vrede nemen met zilver: "We zijn hier allemaal om de fiets op een hele andere manier te ontdekken. Niemand wist bij de start wat er zou gebeuren."
"En als je niet weet wat er zal gebeuren dan is de gouden regel om gewoon aan te vallen. Ik voelde me goed en het doet me deugd dat ik zo'n sterke race heb kunnen neerzetten."
"Ik zat volgens mij in de langste vlucht uit mijn leven. Hij was sterker en in de laatste kilometers kwamen de krampen op. Ik ben zo enorm blij met de race van vandaag en het avontuur dat ik heb mogen beleven."
