Van Thiam, over kajakduo tot Tornados: 7 grote kanshebbers op Belgisch eremetaal in München

Als tweevoudig wereldkampioene en olympisch kampioene op de zevenkamp, mag het niet verbazen dat Nafi Thiam bovenaan de lijst prijkt van grootste Belgische kanshebbers op eremetaal. 

"Eugene was mijn grote doel dit seizoen en ik heb nog nooit twee zevenkampen in één maand tijd gedaan", tempert Thiam de verwachtingen. "Dat is bijzonder lastig op dit niveau." Afwachten of ze een tweede gouden plak kan pakken deze zomer.

Met Noor Vidts heeft België nog een wapen achter de hand op het nummer. Zij was goed voor een 5e plek op het WK in de Verenigde Staten. Als ze haar topvorm te pakken heeft, is een medaille op het Europese toneel zeker geen utopie.

Wie medailles zegt, denkt meteen aan de Belgian Tornados. De Belgische mannenestafetteploeg veroverde op Europese Kampioenschappen al 3 keer goud en een bronzen plak. 

Aan ervaring geen gebrek, want het bronzen team van in Eugene is ook op het EK van de partij. Het team wordt aangevuld door Jonathan Borlée en Jonathan Sacoor. Kan de formatie van Jacques Borlée zich in München al voor de 30e (!) keer plaatsen voor een finale op een groot toernooi?

Afgelopen zondag bezorgde het duo Hermien Peters/Lize Broekx België nog een bronzen medaille op het WK kajak in Canada. In de A-finale van de K2 500 meter moesten ze enkel Polen en Duitsland voor laten gaan.

De twee nemen ook deel aan de K4 500 meter, waar ze vergezeld worden door Camille Dewaele en Amber Van Broekhoven. Peddelen de dames naar Belgisch succes in München?

"Ik zet alles op het EK en pas voor het WK", vertelde Koen Naert midden maart. De Europese kampioen op de marathon wil absoluut zijn titel verlengen. "Natuurlijk wil ik even goed doen als in 2018."

Even goed doen, betekent goud pakken in de straten van München. Al zal er meer naar de Belg gekeken worden in het kransje favorieten. Dat schrikt Naert niet af: "Ik kan goed toewerken naar één groot doel, dat wil ik nog eens tonen."

Voor de Belgian Hammers - de gemengde estafetteploeg op de triatlon - is de afwezigheid van Marten Van Riel een enorme aderlating. Dus zijn alle Belgische ogen gericht op snelle loper Jelle Geens om eremetaal te sprokkelen.

In Tokio moest Geens zijn "grote ambities" nog aan de kant schuiven na positieve coronatesten, maar hij gaf niet op. Aan het einde van pechjaar 2021 debuteerde hij met een 3e plek op de halve Ironman in Indian Wells. Een flinke opsteker in de voorbereiding op het EK van deze zomer.

Zien we Tim Merlier het komende jaar rondrijden in de Belgische driekleur of de Europese trui? Volgens de renner - die net een overstap maakte van Alpecin-Deceuninck naar Quick Step-Alpha Vinyl - is het parcours alvast op zijn maat.

Op de biljartvlakke straten van München wordt een massasprint verwacht. Een kolfje naar de hand van onze landgenoot, die dit jaar het BK, Brugge - De Panne, Nokere Koerse en een rit in de Tirreno - Adriatico won. 

Dat Yves Lampaert afhaakt na zijn valpartij in de Ronde van Frankrijk, is een domper voor de lead-out van Merlier. Kan hij de tegenstand met behulp van de andere Belgen uit het wiel schudden?

Na tegenvallende resultaten op de Spelen in Tokio raakte hij zijn profcontract bij Sport Vlaanderen kwijt. En net dat was de trigger die Isaac Kimeli nodig had om opnieuw naar zijn topvorm toe te groeien.

In Montreuil zette hij een topchrono neer op de 5.000 meter, en ook op zijn geliefkoosde 10.000 meter is Kimeli ambitieus. Op het WK in Eugene werd hij op die laatste afstand 10e, als eerste Europeaan. Dat moet mogelijkheden bieden om Sport Vlaanderen zijn ongelijk te bewijzen.