Zijn carrière draait om uitersten. In de tenniswereld is Nick Kyrgios (27) geliefd maar ook gehaat. Een eeuwig toptalent dat diepe dalen kende en nu alsnog onverhoopt Wimbledon kan winnen. Maar is dit eigenlijk wel het verhaal van de ultieme bad boy?
Het was de persconferentie na zijn eersterondematch. Zonder een blik op de aanwezige journalisten te werpen gooit Nick Kyrgios zich met een schoteltje sushi achter de microfoon. Met een volle mond beantwoordt de Australiër nonchalant de vragen. Dan ook nog eens volledig in het zwart gekleed op het traditioneel “witte” Wimbledon.
Regels? Daar lacht Kyrgios eens goed mee.
Dat bleek al in de voorafgaande partij tegen Paul Jubb. Kyrgios voert zijn eigen show op en gaat in de clinch met alle mogelijke figuranten. Uithalen naar de umpire en lijnrechters, spuwen naar een fan en “trash talk” richting de tegenstander.
Zijn extreme optreden verdeelt het champagnepubliek in Londen. De traditionele (oudere) fans spuwen hem uit, maar voor de nieuwe generatie is hij een niet te missen attractie.
Dat weten ook tennisjournalisten. Die maken dankbaar gebruik van Kyrgios om veelgelezen artikels te publiceren. Vaak met op het einde de bedenking dat de tikkende tijdbom zelf wel weer ontploft.
Alleen: de Australiër implodeert niet tegen haalbare kaarten als Krajinovic, Nakashima en Garin. Bovendien komt hij als winnaar uit een ordinair straatgevecht met schaduwfavoriet Tsitsipas. En in de halve finale schenkt de geblesseerde Nadal hem een forfaitzege.
Kijk eens aan. De meesterprovocateur staat straks zowaar in de finale van Wimbledon.
Van rijzende naar vallende ster
Acht jaar geleden leek Kyrgios voorbestemd om een handvol grandslamtoernooien te winnen.
Bij zijn eerste deelname aan Wimbledon - hij was toen amper 19 - legt het tienerfenomeen een droomparcours af. Van verdeeldheid over zijn houding is er op dat moment nog geen sprake.
Kyrgios gaat over de tongen door zijn onhoudbare service, moderne forehand en fabelachtige trick shots - de lefgozer is niet vies van een bal tussen de benen of onderhandse opslag.
In de vierde ronde klopt hij zelfs Rafael Nadal met onbevreesd tennis. De debutant sneuvelt in de kwartfinale, maar zijn naam is gemaakt.
Kyrgios wordt voor velen de uitverkorene die de “Big Three” moet uitdagen. Een straf statistiekje zet die verwachting kracht bij: de rijzende ster klopt Nadal, Federer én Djokovic bij de eerste ontmoeting.
Toch heeft de Aussie nadien moeite om de torenhoge verwachtingen van de buitenwereld in te lossen.
Meer fratsen dan flitsen, temperament boven talent. Het aantal gesneuvelde rackets is niet meer bij te houden, de vloekwoorden evenmin en de vijanden-lijst groeit na elk toernooi.
Tel daarbij de escapades naast het veld en tabloids hebben een vette kluif aan Kyrgios. De stempel van bad boy is meteen gezet.
Zeker na de ongeziene schorsing van 16 weken die de Australiër in 2019 opgelegd krijgt voor veelvuldig wangedrag. Naar verluidt heeft niemand op het circuit een groter boetetotaal - ruim 500.000 euro - dan hij.
Een rebel op de dool.
Donkere gedachten
Pas veel later blikt Kyrgios terug op de moeizame periode uit zijn carrière.
In een lang betoog op Instagram praat het nummer 40 van de wereld begin dit jaar openlijk over de mentale problemen waar hij lange tijd mee worstelde.
“Als je goed kijkt naar mijn rechterarm zie je dat ik mezelf verwondde. Ik dacht aan zelfmoord en geraakte letterlijk niet meer uit bed, laat staan om voor miljoenen mensen te tennissen.”
“Ik was eenzaam, depressief, negatief, verslaafd aan alcohol en drugs. Het voelde alsof ik niemand kon vertrouwen. Maar nu kan ik zeggen: voel je niet alleen. Ik ben hier, neem contact met me op.”
Kyrgios vertelt dat hij ten onder ging aan de immense druk van de buitenwereld en kritiek op sociale media. Avonden voor wedstrijden ontsnapt hij aan de realiteit door stevig door te zakken in cafés en dancings.
“Mijn manager moest me eens om 4 uur ’s ochtends uit een pub sleuren”, onthulde Kyrgios eens. “Later die dag moest ik in de tweede ronde van Wimbledon op Centre Court tegen Nadal spelen.”
Te dik voor toptennis
Wat velen niet weten: achter de zelfzekere en grofgebekte bolster schuilt een onzeker jongetje.
Iemand die op 14-jarige leeftijd door trainers de grond werd ingeboord omdat hij te dik was. Vrijdag deelde Kyrgios nog een foto van die bewuste periode.
“Ik had veel honger als kind”, kon hij er op zijn persconferentie mee lachen. “Maar toen was het moeilijk om mee om te gaan. Mijn trainers zeiden dat ik nooit een goeie tennisser zou worden door mijn gewicht. En nu sta ik in de finale van Wimbledon… Hopelijk kan ik een inspiratie zijn voor kinderen die kritiek te verduren krijgen.”
Want als er iemand weet hoe het is om op te boksen tegen een lawine aan meningen…
“Bijna iedereen rondom me heeft op een bepaald moment het vertrouwen in mij verloren”, besefte Kyrgios. “Ze twijfelden aan mijn gedrag of aan mijn manier van trainen. Het is prima dat ze dat deden, maar zelf ben ik nooit gestopt om in mezelf te geloven.”
Straks kan iedereen definitief het zwijgen worden opgelegd.
Wie met vragen zit over zelfdoding, kan altijd terecht bij de Zelfmoordlijn, op het gratis telefoonnummer 1813 of op zelfmoordlijn1813.be. Nood aan een gesprek? Dat kan 24/7 op Tele-Onthaal op het nummer 106. Je kan ook mailen of chatten via www.tele-onthaal.be. Specifiek voor kinderen en jongeren is er ook Awel op het telefoonnummer 102, of via chat op awel.be.
