Yves Lampaert: "Mooi om de gele trui aan een andere Belg te geven"

Genieten van zijn dag in het geel? Nee, dat zat er voor Lampaert naar eigen zeggen niet in. "Veel tijd om het te beseffen was er eigenlijk niet. Het was een hele dag hard werken om vooraan te blijven. Ik heb er niet echt van kunnen genieten, omdat het zo’n nerveus gedoe was."

"Het was de hele dag zeer nerveus op die smalle wegen, voortdurend draaien en keren. Er stond bijzonder veel volk, waardoor de weg nog smaller werd dan die al was."

Die nervositeit leidde ook nog eens tot een val op de Grote Beltbrug. Lampaert lag erbij. "Ik wou geen risico nemen en aan de linkerkant rijden, maar toen viel er een renner van EF Education-Easypost. Dat was een beetje knullig. Ik viel erover, gelukkig zonder veel erg."

"Ik heb wel een serieuze inspanning moeten leveren om nog terug te keren op de brug. Er was ook nog een délégué die wat simpel deed, die dacht dat je er voordeel mee doet als je valt. Ik heb daar toen wel wat krachten verloren, maar gelukkig ging het niet zo rap in het peloton door de tegenwind."

Lampaert kon in de slotfase zelfs nog zijn rol spelen in functie van Jakobsen. "Ik zat perfect in positie naar de laatste bocht toe. Ik keek achter mij en zag dat Fabio in vijfde à zesde positie zat. Ik heb nog doorgetrokken tot op 450 meter van de finish. Ik zag Stuyven in mijn wiel en ben afgezwaaid."

"Dit is perfect, winnen met Fabio was ons hoofddoel vandaag. 2 op 2, het kon niet beter beginnen voor ons. Ik ben wel mijn trui kwijt. Het is wat het is. Het is mooi om de gele trui aan een andere Belg te geven, aan Wout."

Een bijzonder geslaagde Tourstart dus voor van Quick Step-Alpha Vinyl. Enkel corona zorgt voor een valse noot. "In de staf is het aan het rondgaan, de renners blijven voorlopig gespaard. Hopelijk blijf het zo."

De schade bleef beperkt voor Lampaert na zijn val, met dank aan ploegmaat Michael Mørkøv. “Jammer genoeg raakten Yves en ik betrokken in een valpartij. Yves moest van fiets wisselen, zegt de Deen. “Er was tegenwind, gelukkig kon ik Yves terug naar het peloton loodsen. Dat heeft natuurlijk krachten gekost, maar het belangrijkste was dat Yves veilig bleef.”

Mørkøv deed ook nog zijn duit in het zakje om Jakobsen te piloteren naar de ritwinst. “Dit is ongelofelijk. Zijn eerste Tour en meteen een rit winnen. Het is jammer dat Yves zijn gele trui kwijt is, maar dat is nu eenmaal sport. Je kan moeilijk klagen als je de eerste twee ritten gewonnen hebt. Dat is ongelofelijk.”

Naast Jakobsen stal vooral ook het Deense publiek de show in deze tweede etappe op Deense bodem. Ook Mørkøv was onder de indruk van zijn landgenoten. “Ik heb dit nog nooit meegemaakt. Het is alsof je in het grootste stadion rijdt. Ik zal dit wellicht nooit meer meemaken. Het is fantastisch hoe de Denen hier meeleven met de Tour.”