Wimbledon 2022 gaat nu al de geschiedenisboeken in. Niet alleen voor de uitsluiting van de Russische en Wit-Russische sporters en voor het feit dat er geen punten voor de wereldranglijst worden uitgedeeld, maar ook omdat het de laatste editie is van Sue Barker, de leading lady van de BBC op The All England Club.
Sue Barker? Wie? Elke Brit kent Sue Barker. Elke sport- en tennisliefhebber is ook fan van Sue Barker, met dank aan haar jarenlange werk als presentator bij de BBC.
Hoe bekend ze ook is met een microfoon in haar handen, Barker vergaarde eerst bekendheid met haar tennisracket in de jaren 70 en 80.
Op haar 17e werd ze al opgemerkt door het managementbureau IMG, dat haar naar Californië haalde om aan een professionele carrière te bouwen. Met succes. Barker won 15 toernooien in het enkelspel en 12 in het dubbelspel met haar sterke forehand en efficiënte slice backhand.
Ze piekte met een derde plaats op de wereldranglijst. In 1976 won Barker Roland Garros. Ga niet op zoek naar beelden van de finale tegen de Tsjechische Renata Tomanova, de Franse openbare omroep was in staking.
Het hoogtepunt moest een jaar later komen, op Wimbledon in 1977. Barker stoomde door naar de halve finales, maar daarin werd ze verrassend geklopt door de Nederlandse Betty Stöve. Barker was er het hart van in. Ze sprak over de grootste ontgoocheling in haar carrière.
Barker zou nog tot 1984 tennissen, met wisselend succes door vele blessures. Zo werd Barker in 1980 in haar gezicht gebeten door een hond. Ze moest rond haar oog, kaak en mond 25 keer genaaid worden en was zelfs even blind aan één oog.
Maar Barker maakte haar comeback, met ook nog overwinningen tegen onder anderen Martina Navratilova, Chris Evert, Evonne Goolagong en Billie Jean King.
Ontwapenende interviews
Na haar tenniscarrière volgde de snelle en vooral vlotte overstap naar de media. Eerst in Australië, dan naar huis in Groot-Brittannië via Sky naar de BBC.
En daar werd Barker een absolute leading lady, of zoals ze haar hier noemen: een "trailblazer", een baanbreker, een wegbereider die het pad effende voor handenvol vrouwelijke presentatrices na haar.
De voorbije 30 jaar was Barker het gezicht van de BBC op Wimbledon. Ze deed na de finales vaak legendarische interviews met verliezers en winnaars. Herinner je de tranen van verliezers Jana Novotna en een ontroostbare Andy Murray in 2012. Maar ook de vreugde van diezelfde Murray een jaar later.
Vorig jaar deed Sue Barker in de BBC-studio een ontwapenend interview met nieuwkomer Emma Raducanu, die een dag eerder had moeten opgeven door aan stress gerelateerde ademhalingsproblemen.
Sue Barker is en was van alle markten thuis. Zo presenteerde ze meer dan 20 jaar de onwaarschijnlijk populaire sportquiz "A Question of Sport" op de BBC, was ze bijna 20 jaar lang de gastvrouw van de "Sports Personality of the Year" en was ze ook het gezicht van de BBC op Olympische Spelen, Commonwealth Games, WK’s atletiek...
De waardering voor haar werk is groot. Barker werd eerst "Member", daarna "Officer" en nu is ze zelfs "Commander" of the Order of the British Empire.
En nu wenkt dus het afscheid. De komende twee weken leidt de 66-jarige Barker nog het BBC-presentatieteam, op de baan en in de studio. Nu zondag is ze "master of ceremonies" voor de 100e verjaardag van Centre Court.
En op 10 juli leidt ze de slotplechtigheid na de mannenfinale. Ik denk dat na afloop het grootste applaus van de toeschouwers niet voor de winnaar, maar voor Sue Barker zal weerklinken.
