In de podcast Sporza Daily staat David Naert stil bij de legacy van coach Jacques Borleé voor de Belgische atletiek. "Hij heeft ons land een hoofdrol laten spelen in de estafettenummers", weet onze commentator. "Al zat hij er ook af en toe naast. Alexander Doom bijvoorbeeld werd jaren genegeerd."
Jacques Borlée heeft ons land meer dan 30 medailles bezorgd als coach.
"De grootste successen heeft hij geboekt met zijn tweeling: individueel op de 400 meter en nog meer op de 4x400 meter. Zij waren bijna altijd een garantie op een medaille", vertelt David Naert.
Het succesverhaal begon in 2008. "De Belgische estafettemannen plaatsten zich voor de Olympische Spelen in Peking en in het Vogelneststadion beseften we allemaal dat er wat in de lucht hing."
"Toen liep de ploeg de halve finales, maar Borlée was een dromer. Zeer on-Belgisch op dat moment."
Belgische atleten of coaches spraken hun verwachtingen zelden uit, maar zo was Borlée niet.
"En dat is een van zijn grootste verdiensten", stelt Naert. "Jacques Borlée heeft de winnaarsmentaliteit erin geslepen. Elk toernooi zei hij: "We pakken die medaille.""
"Het geloof in zijn atleten en zijn zelfvertrouwen zette hij ook over op het team. Ook op de lopers die niet over het talent van zijn zonen beschikten."
Stichter Belgian Tornados
Jacques Borlée had snel begrepen dat een klein atletiekland kon scoren in de aflossing. Wat hij ook deed met de 4x400 meter.
"Dat heeft hij op een uitmuntende manier weten te benutten. Borlée heeft België een hoofdrol laten spelen in de estafettenummers", vertelt Naert.
"Het is ook Jacques Borlée die met de naam Belgian Tornados op de proppen kwam. Hij kneedde talent, hij creëerde een team en hij slaagde erin om het uiterste uit zijn atleten te halen."
Af en toe zat hij ernaast. Alexander Doom werd straal genegeerd.
Borlée was een eigenwijze of beter: een zelfverzekerde coach. "Zijn wil is wet", weet David Naert. "Op die manier doet hij me onvermijdelijk denken aan Jean-Marie Dedecker in het judo."
My way or the highway dus en dat werkte niet voor iedereen. "Julien Watrin besefte dat de aanpak van Borlée niet bij hem werkte", geeft Naert als voorbeeld.
"En lang niet iedereen viel in de smaak bij Jacques Borlée zelf. Alexander Doom is jarenlang straal genegeerd geweest door Jacques Borlée. Ook Christian Iguacel kreeg aanvankelijk geen kans."
"Daar heeft Borlée zich op miskeken", stelt Naert. "Af en toe zat hij ernaast. Op een gegeven moment raakte Doom zo ontmoedigd, door allerlei perikelen, dat hij overwoog om te stoppen met atletiek."
Het tegendeel is ook waar. "Jonathan Sacoor is de laatste jaren helemaal opengebloeid, net als Daniel Segers nu."
"Nederland inspireerde zich op Borlée en de Belgen"
De mosterd haalde Borlée bij een andere Belgische coach. "Hij kon zich spiegelen aan Rudi Diels, die het team rond Kim Gevaert naar grootse prestaties loodste op de 4x100 meter. Uiteindelijk zelfs olympisch goud."
"Diels en Gevaert waren de wegbereiders voor de Belgian Tornados", stelt onze commentator. "Het heeft Jacques Borlée ongetwijfeld geïnspireerd om met een estafetteteam te schitteren op kampioenschappen."
Het inspireerde ook andere, kleine landen om in te zetten op estafetteteams. David Naert richt zijn kijker op het noorden.
"Richting Nederland. Zij hebben zich ongetwijfeld laten inspireren tot wat ze bij de zuiderburen zagen. Onze noorderburen hebben de mosterd gehaald bij de Belgen én bij Jacques Borlée."
In deze aflevering van de podcast Sporza Daily hoor je naast David Naert ook (ex-)atleten Hanne Claes, Daniel Segers en Cédric Van Branteghem over coach Jacques Borlée.
