Onlangs raakte bekend dat Sander Gillé en Joran Vliegen na 10 jaar een punt zetten achter hun samenwerking als dubbelduo. Els Callens, zelf ook een vermaard dubbelspeelster, is niet verbaasd. "Ik snap dat je na zoveel jaar nieuwsgierig bent hoe het zou zijn met iemand anders."
Lang voor België kennismaakte met Sander Gillé en Joran Vliegen was er al het duo Els Callens-Dominique Monami. Dankzij hun bronzen medaille op de Spelen van Sydney 2000 staan ze in ons collectieve sportgeheugen gegrift, ook al speelden ze nauwelijks een jaar samen.
"Tijdens het toernooi van Knokke stapte Dominique op mij af", herinnert Callens zich. "'Ik ben volgend jaar sowieso geselecteerd voor de Olympische Spelen in het enkelspel, maar zoek ook iemand voor het dubbelspel', zei ze. 'Daarom heb ik aan jou gedacht.'"
Callens hapte meteen toe. "Het is een droom om op de Spelen te staan, dus ik zei meteen ja. Ik heb geen seconde getwijfeld."
Gerelateerd:
Complementair, op en naast de baan
Callens en Monami, het werd een perfect huwelijk. Maar een evidente keuze was het niet.
Terwijl Monami snuffelde aan de top 10 van het vrouwentennis, stond Callens maar net in de top 100. "We spraken tot dan toe ook nauwelijks tegen elkaar", bekent Callens.
"Maar ik denk dat ze vond dat mijn speelstijl bij haar paste. Wij waren heel complementair. Dominique was heel stevig van achteruit en zette de tegenstanders onder druk. Ik probeerde het dan aan het net af te maken."
"Ook qua karakter pasten we goed bij elkaar. Dat is ook heel belangrijk. We waren allebei heel gedreven en competitief. Dominique zeker."
"Daarnaast brachten we heel veel tijd door naast de baan. We gingen regelmatig op restaurant of naar de cinema. Dankzij Dominique ben ik ook beginnen te golfen."
Over het einde van Vliegen/Gillé
Chemie zowel op als naast de baan dus. Els Callens ziet hetzelfde bij Vliegen en Gillé. "Ik denk dat ze ook goed met elkaar overweg konden. Anders hou je het geen 10 jaar vol, want dat is uitzonderlijk."
"Je deelt als duo vreugde én ontgoocheling. Je moet ook samen de minder goeie kanten aan kunnen. Als er eentje even wat minder speelt, moet je niet direct van partner willen veranderen. Dat is de sterkte van een goed team: accepteren dat je partner in een mindere fase zit. Je moet daar samen door geraken."
Toch is Callens niet verbaasd dat het uiteindelijk 'op' is tussen de twee Belgen. "Ik snap dat je op een gegeven moment toch nieuwsgierig bent om te weten hoe je het er met iemand anders vanaf zou brengen."
"Een voordeel voor Vliegen en Gillé was wel dat ze in Hasselt samen konden trainen. Als ze met een buitenlander in zee gaan, zullen ze nu vaker tijdens de toernooien samen moeten trainen."
Ik kan mij voorstellen dat je na 10 jaar nieuwsgierig bent hoe het is om met iemand anders te spelen.
Het gras is dus niet altijd groener aan de overkant. "Het is niet eenvoudig om een nieuwe partner te vinden. Je moet veel rondvragen op toernooien. Na een tijdje heb je ook alle nummers van de dubbelspelers en kun je rondbellen."
De keuze van de juiste partner is heel belangrijk. "Het leven van een tennisprof is vaak toch eenzaam, zeker als je zonder coach reist. Daarom moet je voor het dubbelspel iemand proberen te vinden waar je ook naast de baan goed bij voelt, waar je een band mee hebt. Je wil niet dubbelen met iemand die je niet kunt luchten."
"Ik dacht: is Dominique verdikt of is ze zwanger?"
En het verhaal tussen Callens en Monami, hoe is dat afgelopen?
"Vlak na de Spelen deden we nog mee aan de Masters. Onder de douche dacht ik al: is Dominique nu verdikt of is ze zwanger? Maar het is delicaat om zoiets te vragen."
"Na het toernooi zei ze mij dan dat ze al 3 maanden zwanger was en ermee zou stoppen."
"Natuurlijk vond ik dat jammer, want het was zo'n fijn jaar met Dominique. Maar je kunt het haar uiteraard ook niet kwalijk nemen."
"Ik beleefde met haar het mooiste jaar uit mijn carrière, zowel op als naast de baan. Gelukkig zie en spreek ik haar nog regelmatig. Zo gaan we binnenkort weer iets gaan eten, dat is altijd fijn."
