Stef Wijnants beantwoordt 5 vragen over competitieleider Racing Genk: "Coach Fink straalt zoveel positiviteit uit"

Genk begon vorig seizoen eigenlijk niet echt slecht, ze gingen voor een stuk nog voort op het elan van het seizoen ervoor. Maar ze konden moeilijk scoren en de onzekerheid sloop in de ploeg. Uiteindelijk haalden ze maar nipt na de salonremise in Westerlo de Champions' Play-offs.

Na 4 speeldagen en 10 op 12 in de play-offs was Genk wel gewoon titelkandidaat. Maar toen kwam de deconfiture in het verhaal van coach Wouter Vrancken.

Het speelde al een hele tijd dat hij niet tevreden was over de clubtop en dat de top vond dat Vrancken veel te weinig met hen communiceerde. Er zat een enorme ruis tussen die twee partijen.

Het is heel raar en naar dat dat ontploft is, toen ze weer helemaal gingen meedoen voor de titel.

Het werkte niet echt tussen Vrancken en zijn sportieve overste Dimitri De Condé. Die twee hadden nooit echt een goede werkrelatie, er was altijd iets achterdochtigs.

Toen het de Genkse top ter ore kwam dat Vrancken ondanks een doorlopend contract andere oorden wilde opzoeken, heeft dat het vertrouwen niet in de hand gewerkt.

Enerzijds had je dus de ruis tussen Vrancken en de sportieve top, anderzijds waren er ook wat spelersissues. Zo was Vrancken niet zot van Tolu, die miste volgens hem werkijver. 

Nieuwkomer Zeqiri heeft het ook niet kunnen waarmaken. Paintsil was een schim van zichzelf, die hebben ze in de loop van het seizoen verkocht. De Argentijn Galarza was niet happy.

Maar het belangrijkste: Bryan Heynen viel uit. Hij is het hart en ziel van de ploeg. Dat heeft er op het veld voor gezorgd dat na de deconfiture tussen Vrancken en de top ze 5 keer verloren in 6 matchen.

Dat toont nog maar eens aan dat als het aan de top niet lekker zit tussen elkaar, dat afstraalt op een ploeg.

Er heerste na die laatste maanden van het seizoen een heel negatieve sfeer bij Genk. En Thorsten Fink heeft een heel positieve uitstraling: hij komt ergens binnen met een lach, hij is goedgezind.

Fink geeft heel veel vertrouwen aan mensen en spelers. Ik ken hem goed van vorig seizoen bij STVV. Hij maakt verbinding met zijn jonge spelers, die voor hem door het vuur gaan.

Hij straalt zoveel positiviteit uit. Hij beloont ook spelers als het goed gaat. De Colombiaan Cuesta is misschien wel de beste verdediger van Genk, maar die staat nu gewoon niet in de ploeg. Omdat Fink vindt dat hij zijn ploeg die 4 keer op een rij won, niet kan veranderen.

Maar hij sprak daar wel over met Cuesta. "Dat is een heel belangrijke speler voor mij, maar nu even niet." Als je zulke gesprekken op een positieve manier voert, krijg je de spelers achter jou.

Een tweede verandering die Fink ten goede deed, was de veldbezetting. Hij is in Genk begonnen met 3 man achteraan zoals bij STVV.

Omdat hij nu wat meer kwaliteit heeft, zette hij dat na enkele speeldagen om naar 4 man achteraan. Hij is dus niet vastgeroest in het systeem dat hij overal wil spelen.

Bij Fink moet de bal rond gaan. In de voorbeschouwing op het seizoen zei ik dat er bij Sint-Truiden soms veel te lang werd gebreid. Maar dat was omdat die geen spitsen van grote kwaliteit hadden.

Ik dacht dat dat bij Genk hetzelfde probleem zou kunnen geven. Maar kijk: hij heeft van Tolu iemand gemaakt die nu wel vol werkijver en goesting zit, die vertrouwen krijgt en kansen mag missen.

Als Fink op de persconferentie na een match kritische vragen krijgt over Tolu, zegt de Duitser simpelweg: "Tolu is de beste spits van België." Dat tekent hem ten voeten uit.

In zijn 0-0-competitieopener thuis tegen Standard had Genk kunnen winnen. Maar ik was vooral geschrokken van de ferme nederlaag in Leuven op speeldag 2.

Ik was er een match later ook bij op Genk tegen Brugge, waar ik dacht: "Oei, oei, oei." Als Brugge niet dadelijk die domme penalty maakte na de 0-2, had het verhaal misschien anders kunnen lopen.

Hoe dan ook heeft Genk veel kwaliteit in het technisch vermogen om te voetballen. Ik zei vorige maandag in mijn weekendanalyse dat als Genk op niveau voetbalt, Anderlecht niet mee zou kunnen. En dat bleek dinsdag.

Genk is gewoon heel erg goed en snel aan de bal, dan heb je toch veel strepen voor. Fink creëert dat ook met de spelers die hij heeft. Ze moeten de bal snel rondspelen. Soms met risico's, maar hij vergeeft hen de fouten.

Hij kan natuurlijk ook terugvallen op de vele toptrainers die hij bij Bayern München heeft gehad. Dat gaat over 20 jaar geleden, maar zoveel trainers lopen er hier in België niet rond die een grote spelerscarrière hadden. 

We hadden Van Bommel, die het uitstekend deed bij Antwerp. Maar de huidige coaches van onze topploegen hebben de Champions League niet gehaald: Hayen bij Club, Riemer nu net weg bij Anderlecht, De Roeck bij Antwerp, Vrancken bij Gent, Pocognoli bij Union.

Het is niet dat je een goede trainer bent, als je een goede speler bent geweest. Maar je kan wel op iets terugvallen. Dat maakt hem geloofwaardig als hij in de kleedkamer iets vertelt.

Jarne Steuckers (22) pikt het niveau op. Vorig jaar had de aanvallende middenvelder nog wel eens wat offdays in Sint-Truiden. Nu speelt hij bij een ploeg met meer kwaliteit en op een hoger niveau.

Steuckers krijgt alle vertrouwen van Fink om te doen waarin hij goed is. Destijds werd gezegd dat Steuckers een technisch vaardige speler is met te weinig body en te weinig grinta. Nu staat hij sterker op zijn benen.

En dat heeft hij in se niet allemaal nodig, omdat hij zoveel vertrouwen krijgt om aan de bal passes te geven. De manier waarop hij een bal kan neerleggen op de juiste snelheid als iemand gestart is, zo hebben we er geen 10 in België.

Matte Smets (20) heb ik 2 jaar geleden weten te debuteren bij STVV. Ik ben onder de indruk van de korte termijn waarin hij een leidersrol aannam, eerst bij STVV, nu bij Genk.

Zijn visie om van achteren uit op te bouwen, zijn lange passes, zijn passes binnendoor, dat is allemaal op de juiste snelheid. Zijn lichaam heeft ook een transformatie ondergaan: hij heeft een serieuze body gekregen door flink in de fitness te zitten.

Het is geen jonkie meer. Het gaat pijlsnel voor hem. Ze roepen dan dat hij bij de nationale ploeg moet zitten, maar dat is natuurlijk nog een ander verhaal.

Maar goed, als hij zijn evolutie zo voortzet, zal de Belgische competitie vrij snel te klein zijn voor Matte Smets.

Bernd Hollerbach bracht hem omdat hij zag dat Smets talent had, maar Fink heeft hem helemaal geëxploiteerd en van hem een speler gemaakt die aan de top staat in het Belgisch voetbal.

De zege in Cercle heeft toch wat losgemaakt. Na een dikke minuut staan ze daar al op voorsprong, maar ik was best onder de indruk van hoe ze tegen wat normaal een moeilijke ploeg zou zijn met de vingers in de neus hebben gewonnen. Al blijkt Cercle dit seizoen toch niet meer je dat.

Ook op Anderlecht won Genk met de vingers in de neus.

Ze leren ook uit hun fouten. Ze krijgen niet meer zoveel goals tegen: 3 in Leuven, 2 tegen Club Brugge,  3 tegen Beerschot, 2 tegen Cercle. Op Anderlecht is dat ook al rechtgezet door de 0 te houden.

Hoe lang dat zal duren, weet ik niet. Twee jaar geleden haalden ze in de heenronde 46 punten op 51.

Maar wat betekent dat? Dat er vertrouwen en lef is, dat de sfeer goed is. Maar of je daarmee kampioen wordt. Daar gaan we nu niet over beginnen.