Zelfs Duplantis zakt met plezier af: wat maakt de Memorial Van Damme zo bijzonder?
Het ging oorspronkelijk bij één editie blijven om de nagedachtenis van Ivo Van Damme te eren, ondertussen is de Memorial aan zijn 48e editie toe. Wat maakt de Brusselse atletiekmeeting zo bijzonder? "Het is het volledige pakket", glundert meetingdirecteur Kim Gevaert.
Wanneer Ivo Van Damme met twee zilveren medailles thuiskomt na zijn olympisch debuut in Montréal in 1976, wil iedereen de nieuwe Belgische atletiekster voor eigen publiek zien schitteren.
Er staat een Brusselse atletiekmeeting in de steigers, wanneer Van Damme onverwacht overlijdt op 22-jarige leeftijd eind 1976. De ouders van de olympiër geven organisator Wilfried Meert "carte blanche" om toch door te zetten met zijn plan. De Memorial Van Damme is geboren.
"Het was de bedoeling dat het een eenmalige hulde was voor Ivo", vertelt Meert. "We probeerden de twee atleten die hem van het goud hadden gehouden in Montréal, naar Brussel te halen. De Nieuw-Zeelander John Walker was er, de Cubaan Juantorena raakte er door omstandigheden niet."
Een week na de eerste "emotionele" editie kreeg Meert al een berichtje van de Cubaanse federatie. "Ze vonden het jammer dat ze er niet bij waren. Als er ooit nog een editie zou komen, zouden ze Juantorena zeker naar Brussel sturen."
En zo geschiedde: er volgde een tweede editie, een derde ... en vrijdag begint al de 48e editie.
Nog steeds hetzelfde succesrecept
Ondertussen is het uitgegroeid tot "veel meer dan een atletiekmeeting", zegt meetingdirecteur Kim Gevaert.
"Gisteren was er nog een clinic voor jonge atleten met de Borlées en Noor Vidts en haar coach. We hadden al een atletiekinitiatie voor kinderen uit Brussel. Vanavond volgt het gala..."
"De Memorial heeft een enorm platform en het is fantastisch om dat te kunnen delen met goede doelen en bepaalde waarden uit te dragen."
Alle grote sterren van de atletiek zijn in Brussel.
Maar ook de basis - het sportieve spektakel - staat nog altijd stevig overeind. Brussel is dit seizoen zelfs de finale van de Diamond League, waardoor alle finales in twee dagen worden georganiseerd.
Een reeks topnamen staat te popelen om in actie te komen op de Memorial. "Duplantis kent iedereen", begint Gevaert aan haar opsomming. "Sydney McLaughlin-Levrone, de wereldrecordhoudster op de 400m horden, zal de 400m en 200m lopen."
"Dan hebben we nog Femke Bol, Letsile Tebogo, de olympische kampioen op de 200m, Jaroslava Mahoetsjich, de wereldrecordhoudster in het hoogspringen, Gianmarco Tamberi, Jakob Ingebrigtsen ... Alle grote sterren van de atletiek zijn in Brussel."
Er hangt elk jaar nog altijd een leuke, enthousiast sfeer.
Al die sterren zakken met een glimlach af naar Brussel, bevestigde ook Duplantis woensdag nog. Voormalig sprintwereldrecordhouder Asafa Powell noemde het zelfs zijn favoriete meeting.
Wat maakt de Memorial zo bijzonder? Veel ingrediënten van de eerste editie zitten nog altijd in het recept. "We probeerden het dynamisch te maken", vertelt Meert. "Veel tempo in de disciplines, een muzikale afsluiter, vuurwerk ... Daar keken ze in het buitenland jaloers naar."
"Er hangt elk jaar nog altijd een leuke, enthousiaste sfeer", vult Gevaert aan. "De toeschouwers supporteren voor iedereen, ze willen vooral sport op een hoog niveau zien. Het stadion zit altijd mooi vol."
En dan probeert de Memorial het ook voor de atleten een bijzonder moment te maken: "Het is het volledige pakket", besluit Gevaert. "En dat is niet op elke meeting zo."
