Gisteren was er al de ondankbare 4e plaats in de tijdrit, vandaag moest Marvin Odent ook in de wegrit ultiem afhaken in de strijd om brons. De handbiker bleef dan ook achter met gemengde gevoelens. "Ik ben eigenlijk wel tevreden, maar had toch op meer gehoopt."
Een eervol debuut op de Paralympische Spelen, maar jammer genoeg wel eentje zonder medailles. Marvin Odent moest zich zowel in de tijdrit (4e) als in de wegrit (6e) neerleggen bij een dichte ereplaats.
"Dit voelt net als gisteren dubbel", opende hij dan ook voor onze microfoon. "Die chocolade medaille van gisteren smaakt nu precies toch iets bitterder. Ik had eerlijk gezegd gehoopt om mee te kunnen strijden voor een medaille vandaag."
Op die manier had Odent die ondankbare 4e plek van in de tijdrit helemaal kunnen doorspoelen. "Maar de Fransen bleken vandaag toch iets te sterk. Daarna wilde ik nog iets betekenen in de groep die streed om de 3e plaats."
De handbiker moest echter passen op het laatste klimmetje van de wegrit. "Die klimmetjes waren voor mij misschien iets te selectief", zocht onze landgenoot een uitleg. "En ik had ook niet de versnelling in de armen die ik wilde."
Het was een enorm toffe ervaring en ik hoop dat ik het in 2028 nog eens kan herhalen.
Geen topgevoel bij Odent, dus. Toch probeerde hij nog zijn sterktes uit te spelen. "In de stukken die mij beter lagen, trachtte ik nog wel enkele keren weg te geraken."
"Ik wilde het verschil maken op de vlakke stukken, maar de wind zat daar op kop. Dat lukte dus niet. Ik ben uiteindelijk wel tevreden met plek 6, maar had tegelijk op meer gehoopt."
En Odent kon ondanks de gemiste medailles zeker ook genieten van zijn debuut én van zijn fans. "Ik heb ze overal gezien en gehoord. Ik heb ervan genoten. Enfin, in de eerste ronde dan toch", knipoogde hij na een lastige koers.
"Nee, ik vond het super. Ik kijk tevreden terug. Het was een enorm toffe ervaring en ik hoop dat ik het in 2028 nog eens kan herhalen."
