In 2016 in Rio pakte Peter Genyn zijn eerste medaille op de Paralympische Spelen en acht jaar later zit hij met brons op de 200 meter al aan vijf stuks. Vrijdag gaat hij op de 100 meter opnieuw voor eremetaal. Wat de verdere toekomst biedt, daar is Genyn nog niet uit. "Het zal heel moeilijk worden om LA te halen", klonk het in Een dag in Parijs.
Peter Genyn had nog een medailleceremonie in het Stade de France voor de boeg, maar maakte graag eerst nog even tijd voor Een dag in Parijs. Zijn bronzen plak op de 200 meter deed hem zichtbaar deugd.
"Ik blijf het schitterend vinden. We hadden vooral de focus op de 100 meter gelegd, omdat ik afgelopen winter met een blessure zat. Nu al een medaille pakken is super."
Want de weg naar Parijs 2024 was bepaald hobbelig voor Genyn. Hij sukkelde met een blessure, werd meerdere keren ziek en kon bovendien niet in de beste omstandigheden trainen.
Ik ben ziek geworden, omdat ik in de regen moest trainen. Het was verschrikkelijk frustrerend dat ik niet in de Topsporthal kon trainen.
"Ik kwam vrij goed uit die blessure en begon weer echt heel goede tijden te rijden. Maar het heeft in België gigantisch veel geregend. De Topsporthal in Gent was bezet, dus was het in de regen trainen."
"Daar ben ik een paar keer ziek van geworden. De laatste keer dat ik ziek werd, heb ik daar echt lang mee gesukkeld."
"Ik vond het totaal niet oké dat ik niet in de Topsporthal kon trainen. Het is de enige indoorhall in heel Vlaanderen. Het was verschrikkelijk frustrerend."
"Mentaal was het heel lastig. Het is de eerste keer dat ik niet met volle vertrouwen naar de Spelen kwam."
Hars, het geheime wapen van Genyn
Meteen na zijn race werd Peter Genyn geïnterviewd door Linde
Merckpoel, ook te gast in Een dag in Parijs. Zij wou vooral weten waarom Genyn kleverige hars aan zijn handschoenen plakt.
Niet meteen de vraag die Genyn verwacht had, maar hij legde met plezier de kunst van het rolstoelsprinten uit. "Door die hars zien de wielen er niet uit, maar het is wel efficiënt."
"Ik plak me vast aan mijn rolstoel. Ik rij met de bovenkant van mijn handen, terwijl de meesten met hun vuist slaan. Ik doe het zo, omdat ik mijn triceps dan veel minder nodig heb, ik rijd puur op mijn biceps en mijn onderarm. Maar dan heb je wel grip nodig."
"De toekomst? Op dit moment ben ik alleen bezig met die 100 meter"
Voor Genyn lag de focus voor deze Spelen niet op de 200 meter, maar op de 100 meter. Vrijdag komt hij daar in de strijd voor goud wellicht opnieuw de Canadees Cody Fournie tegen, die verrassend goud pakte op de 200 meter.
"Ik had hem wel voelen aankomen. Hij doet al twee à drie jaar internationaal mee. Het is ook een ex-rugbyspeler zoals ik. Het hele podium bestond uit ex-rugbyspelers, duidelijk een goede kweekvijver."
"Ik schat hem iets hoger in dan mezelf, maar ik ga het hem vrijdag zeker
niet makkelijk maken."
"De voorbereiding was niet perfect en dan moet je gewoon realistisch zijn. Je wil natuurlijk nog altijd goud en ik ga mijn uiterste best doen om het te halen op de 100 meter."
Ik word er niet jonger op, maar ik doe het wel nog heel graag. LA halen wordt bijzonder moeilijk.
Wat er na vrijdag gebeurt, daar wil Genyn nog niet aan denken. "Ik weet niet hoelang ik nog wil doorgaan. Op dit moment is die 100 meter het volgende doel. Ik ben alleen daarmee bezig geweest. Ik ga daarna eerst eens goed op verlof gaan."
Over de Spelen van LA spreekt Genyn, die eind dit jaar 48 wordt, zich dus nog niet uit. Het hoofd leegmaken en eens goed nadenken, dat wordt de opdracht.
"Het zal heel moeilijk worden om LA te halen. Ik word er niet jonger op, maar ik doe het nog wel heel graag. Het is een moeilijke beslissing. Ik ga het ook niet onder stoelen of banken steken: ik heb ook wel schrik voor het zwarte gat."
