De geschiedenis lijkt zich te herhalen voor Cynthia Bolingo: net als bij de vorige Olympische Spelen heeft de sprintster ook nu weer een blessure opgelopen vlak voor het toernooi. "Het zat er wel een beetje aan te komen", zegt ex-atlete Eline Berings, onze co-commentator bij de atletiek.
De Olympische Spelen van Cynthia Bolingo hangen sinds enkele dagen aan een zijden draadje, nadat onze landgenote op een meeting in Italië de strijd had moeten staken op de 400 meter.
Bolingo heeft net als dit voorjaar een kuitblessure en dreigt zo ook voor de tweede keer op rij de Spelen te missen met een blessure. Eline Berings was niet helemaal verrast door het nieuws. "Want dat zat er wel een beetje aan te komen", weet Berings.
"Cynthia heeft een heel moeilijk seizoen gehad, met een moeilijke opbouw. Ze heeft al wat blessures gehad en is nu eigenlijk hervallen in een oude blessure."
Het is altijd dansen op een slappe koord om in topvorm te geraken zonder blessures.
"Wanneer je als atleet in moeilijkheden komt, dan is het heel lastig om toch nog topfit te geraken. In de atletiek bestaat er maar één versnelling en dat is de allerhoogste. Je moet echt topfit zijn. Waarschijnlijk heeft zij zich wat proberen te forceren om toch nog op dat niveau te geraken."
Voorlopig is nog niet helemaal duidelijk hoe ernstig de blessure van Bolingo precies is, maar Berings verwacht geen mirakels meer. "Ze heeft al een aantal (zware) blessures gehad. Dan zie je wel vaker dat het complex is om dat lichaam weer helemaal goed te krijgen."
"Voor Cynthia is het natuurlijk heel erg. Heel hard. Ik ken haar als enorm professioneel. Ze laat niks aan het toeval over en doet alles wat mogelijk is, met een heel goeie coach en de beste experts. Maar het is altijd dansen op een slappe koord om in topvorm te geraken zonder blessures."
De allerbeste Bolingo was onmisbaar voor de mixed relay, maar ook Van den Broeck en Ponette hebben enorme stappen gezet.
De nieuwe tegenslag is natuurlijk in de eerste plaats een klap voor Bolingo zelf, maar ook voor de Mixed Relay, de zogenoemde Belgian Waffles, is de blessure een domper. Of toch niet?
"De allerbeste Bolingo was onmisbaar", vindt Berings. "Dan kom je, met ook nog Alexander Doom en Jonathan Sacoor dicht bij de medailles. Maar het mag wel gezegd worden dat ook Naomi Van den Broeck en Helena Ponette enorme stappen gezet hebben, zowel in de aflossing als individueel."
"Ons mixed relay-team is nog altijd heel sterk, maar de realiteit is wel dat we toch nog een seconde van de tijd zouden moeten afkrijgen om echt mee te strijden om de medailles. Dat wordt niet makkelijk, maar wie weet lukt dat ook wel zonder Bolingo", blijft Berings optimistisch.
