De Rode Duivels verloren hun eerste match op dit EK, maar dat hoeft geen ramp te zijn voor het vervolg van het toernooi. Sporza Daily legde zijn oor te luisteren bij ervaringsdeskundigen Jan Ceulemans en Philippe Desmet (WK 1986) en Adri van Tiggelen (EK 1988). Hoe keerden zij het na die vroege opdoffer nog om?
België op WK 1986: "Thys was de kalmte zelve"
Nog voor in België de woorden Gouden Generatie in de mond werden genomen, bereikten de Rode Duivels al eens de halve finales van een WK, in 1986. Nochtans werd de openingsmatch, tegen gastland Mexico, verloren.
"De situatie was toen toch wat anders, want wij waren geen favoriet in die openingsmatch, Mexico wel", zegt Jan Ceulemans.
De immer rustige bondscoach Guy Thys liet zich door de 1-2-nederlaag niet van de wijs brengen. "Hij was de kalmte zelve", herinnert spits Philippe Desmet zich nog.
"Hij sloeg niet in paniek en zei alleen: "Nu moeten we onze 2e match zeker winnen". Dat hebben we gelukkig gedaan, al waren we tegen Irak ook niet overdreven goed."
Als we waren uitgeschakeld, zou dat niemand verrast hebben.
Zowel Ceulemans als Desmet geeft toe dat België de groepsfase maar met de hakken over de sloot overleefde. "Als we waren uitgeschakeld, zou dat niemand verrast hebben. Wijzelf zeker niet."
De gouden tip van "de Caje" is dat de spelers zich niet mogen laten leiden door de druk van buitenaf. "Die druk wordt gecreëerd door de buitenwereld. Door journalisten, die hun kranten moeten vullen met verhalen."
"Die druk gaat dan over op de supporters, die al die artikels lezen. Maar wij waren daar niet mee bezig. Er waren wel wat probleempjes - met Vandereycken, Van der Elst en Scifo - maar die hebben we binnenskamers kunnen houden."
Over Oranje in 1988: "Hele land was van slag"
De halve finale van België na verlies in de openingsmatch is straf, maar Nederland deed 2 jaar later nog beter. Ondanks een gemiste start tegen de USSR (Rusland) bereikte Oranje in 1988 toch de finale van het EK, waarin het wraak kon nemen op diezelfde Russen.
"Op een nederlaag tegen Rusland in de openingsmatch hadden we eigenlijk niet gerekend", geeft Adri van Tiggelen, de Nederlandse linksachter die op dat moment voor Anderlecht speelde, toe.
"We hadden nochtans goed gevoetbald, maar het hele land was toch van slag. Door de pers voelde je de druk op je nek. Er was toch een downstemming."
Maar daar mag je als speler niet te lang in blijven hangen. Dat is dan ook de tip van Van Tiggelen. "Je moet als groep het geloof in je eigen kwaliteiten behouden. Je moet erin geloven dat je het toch nog zal redden."
"Als je positief blijft, kan het goed komen. Maar als je down bent, wordt het moeilijk. En je moet toch ook een beetje geluk hebben."
