Het heeft bloed, zweet en tranen gekost, maar Kortrijk heeft dan toch op het nippertje de degradatie uit eerste klasse kunnen vermijden. Het had wel verlengingen nodig tegen Lommel. Dat zorgde voor de nodige emoties.
Wat een moment voor KV Kortrijk, wat een wedstrijd voor Thierry Ambrose.
De Kortrijkse aanvaller redde zijn club eigenhandig van de degradatie met een wondermatch en hattrick in de beslissende clash tegen Lommel SK.
"Ik heb er geen woorden voor", wreef Ambrose, die na 68 minuten inviel, vol ongeloof in de ogen na de ontknoping. "Het was zo stresserend, zelfs toen ik op de bank zat. Ik kreeg bijna een hartaanval van al die emoties. Hiervoor speel ik voetbal."
"Ik ben heel gelukkig, zeker na dit moeilijke seizoen", blies hij verder uit. "Ik ben blij dat we vandaag iets hebben kunnen teruggeven aan de supporters na de moeilijke tijd."
"Of ik de redder ben? Neen hoor, het was een teamprestatie van de spelers, de coach en de volledige staf. Ik wil iedereen bedanken."
In die technische staf loopt ook oude bekende Glenn Verbauwhede nog steeds rond. De voormalige keeper van onder meer Club Brugge kon zijn tranen na de triomf niet bedwingen.
"Als fiere Kortrijkzaan deed deze wedstrijd toch veel met mij", vertelde hij met een krakende stem. "Ik zat op de eerste rij om dit seizoen - met veel ups en downs - mee te maken. Dit is dus echt heel emotioneel. Ik ben hier op 750 meter vandaan geboren ..."
"Als je dan ziet hoe heel de stad hier naartoe leefde... Ik woon pal in het centrum en kon de laatste weken mijn hoofd niet tonen of ik werd aangesproken over het voetbal. Negen maanden lang was dat enkel negatief, maar het is weer beginnen te leven tijdens onze remontada", raasde Verbauwhede voort.
"Ik had al veel grijs haar, maar ik denk dat er vandaag heel wat bijgekomen zijn", grapt hij. "Dit maakt me écht enorm trots."
Ik had al veel grijs haar, maar ik vrees dat er vandaag weer heel wat bijgekomen zijn.
Als chef sfeerbeheer bij Kortrijk maakt Verbauwhede zich alvast klaar voor een ferm feestje. "Iedereen weet dat ik een volksman ben, hé. We gaan overal in de stad vieren."
"Maar vergeet ook niet dat ik enorm begaan ben met mijn vak. Ik heb die perceptie niet mee, maar het is wel zo", klinkt het. "Ik ben met mijn gezin vanuit Zuid-Afrika naar hier gekomen, toen mij werd gevraagd om de club te helpen. En kijk nu... Geen wonder dat ik emotioneel ben, hé."
