De 16e etappe van de Giro d'Italia kende een valse start door de barre weersomstandigheden. Na veel kritiek vanuit de rennersvakbond besliste de organisatie uiteindelijk om de rit in te korten. Maar hoe werkt rennersvakbond CPA en hoe weet hij wat de renners willen? "Adam Hansen is de juiste man op de juiste plek", zegt ex-renner Sep Vanmarcke.
Renners roepen luider dan ooit over de veiligheid in de koers. Niet alleen het parcours wordt meer onder de loep genomen, ook de weersomstandigheden.
Zo was er vandaag veel te doen rond het koude en natte weer in de Giro. Uiteindelijk duwde de rennersvakbond door om de rit in te korten, met succes.
Rennersvakbond CPA (Cyclistes Professionnels Associés) neemt beslissingen onder leiding van Adam Hansen. De Australiër nam vorig jaar over van Gianni Bugno.
"Hansen is de lijm tussen de ploegen", duidt ex-renner Sep Vanmarcke. "Hij trekt de kaart van de renners en iedereen is er tevreden over. Het is de juiste man op de juiste plek."
"Met Bugno hoorde ik veel klachten dat er niet veel gebeurde. Hij ging politiek te werk en zijn beslissingen waren niet altijd in het voordeel van de renners."
Overleg in WhatsApp
Alle belangen van de renners verzamelen is geen eenvoudige opdracht. De CPA werkt daarom alleen met enkele verantwoordelijken.
"Er zijn verschillende WhatsApp-groepen. Voor het seizoen kiezen de ploegen 1 of 2 renner(s). Die zijn de spreekbuis van de ploeg in een groep die doorheen het jaar actief is", zegt Vanmarcke.
Voor deze Giro is er nog een aparte groep."In de grote rondes selecteert elk team één renner. Samen met de CPA wordt er dan snel gecommuniceerd over de gevaren."
Hoe de beslissingen precies worden genomen, weet Vanmarcke niet. "Ik vermoed dat er wel eens een stemming is. Zo krijgt Hansen een duidelijk beeld, ook van de niet zo spraakzame leden in de groep."
Iedere renner heeft eigen belangen.
Wie zijn die aangeduide renners dan? "De ploeg kiest die zelf. Dat is meestal een leidend figuur die verantwoordelijkheid wil dragen. Geen kopman, maar eerder een gewaardeerde knecht, een wegkapitein."
Alle coureurs tevreden houden, is allesbehalve simpel. "Niet elke renner zal altijd akkoord gaan. Ieder heeft zijn eigen belangen. Een mindere daler zal sneller zeggen dat een afdaling gevaarlijk is", zegt Vanmarcke.
"Kleine ploegen zullen minder snel zeggen dat het weer slecht is. Zij willen zich in de kijker rijden. Tussen die verschillende meningen moet Adam Hansen een lijn trekken."
De organisatie heeft ook belangen en dat ziet een renner in koers niet altijd.
Vanmarcke voegt wel nog een nuance toe. "In dit geval was het weer veel te slecht. Als het gevaar aanwezig is, moet de veiligheid altijd voorop staan."
Het peloton moet ook een consensus vinden met de organisatie. "Renners zitten in de koers en zien de grote belangen niet. De organisatie heeft verplichtingen tegenover sponsoren."
"Er zijn ook grote steden die veel geld betalen. Dat speelt ook mee in waarom de organisatoren liever willen dat het doorgaat. Daarom is het goed dat de rennersvakbond bestaat", besluit Vanmarcke.
