Met het B-team in de Giro? Hoe UAE in Italië meer naar het hoofd dan naar het hart zal luisteren

Bij de ploegvoorstelling eind vorig jaar moest zowat iedereen even slikken toen UAE Team Emirates de line-up voor de Tour de France op straat gooide.

Tadej Pogacar zal als kopman omringd worden door Juan Ayuso, Adam Yates, Joao Almeida, Pavel Sivakov, Marc Soler, Tim Wellens en Nils Politt.

Uiteraard waren we toen en zijn we ook nu nog een poosje verwijderd van de Grand Départ in Firenze op zaterdag 29 juni.

Vraag maar aan Visma-Lease a Bike hoe vaak een wielerploeg noodgedwongen naar de tekentafel moet stappen, maar het sterrenensemble doet de concurrentie wellicht (een beetje) huiveren.

Het is geen geheim dat UAE een budget heeft dat tot de hemel reikt en voor het eerst wordt al dat geweld samen het (Franse) veld opgestuurd. 

Waarom nu pas? Er doen al langer dan vandaag geruchten de ronde dat goudhaantjes als Ayuso en Almeida in hun peperdure contracten een clausule hebben laten opnemen die stipuleert dat ze in een grote ronde niet verplicht zouden worden om zich weg te cijferen voor Pogacar.

Ook deze zomer zal de Sloveen het alfamannetje zijn, maar aangezien hij zich de komende maanden aan de riskante dubbel Giro-Tour waagt, is het niet onverstandig om valabele alternatieven in te calculeren tussen Firenze en Rome.

Al lijkt UAE vooral concurrent Visma-Lease a Bike een koekje van eigen deeg te willen bakken door de tegenstand met zoveel mogelijk kanjers te versmachten en te slopen.

Remember de Col du Granon in 2022, waar een geïsoleerde Pogacar bezweek onder het aanhoudende gebeuk van Primoz Roglic en Jonas Vingegaard. Of zoals vorig jaar op de Marie Blanque, waar Pogacar een eerste keer op barsten stond door een Nederlandse coup. 

In de Tour kiest UAE dus voor een PSG-tactiek: verzamel zoveel mogelijk sterren en hoop dat de mayonaise pakt.

Het is een dreamteam dat de tegenstand angst moet inboezemen, de koers moet dynamiteren en de uitdagers - volledig fit of niet - met guerrilla-praktijken op de knieën moet krijgen.

Het contrast met de Giro kan niet groter zijn. Tussen Turijn en Rome heten de engelbewaarders Rafal Majka, Felix Großschartner, Domen Novak, Mikkel Bjerg, Rui Oliveira, Vegard Laengen en Juan Molano. 

Neen, we maken geen gewag van de B-garnituur, maar het intrinsieke klasseverschil kan niet worden genegeerd. Al huisvest ook dit team ergens een vleugje arrogantie.

Welke klassementsploeg die resoluut voor eindwinst gaat, durft ook een sprinter mee te nemen naar een grote ronde? In de vlakke etappes zal Molano zich als funfactor ongetwijfeld mengen in de wasmachine. Het is dus in principe niet al Pogacar wat de klok slaat.

Het zegt veel over de knorrende maag van UAE, voor wie de stempel van "beste ploeg ter wereld" geen symbolisch kroontje is.

De steenrijke formatie won dit jaar al 30 keer en torent met kop en schouders boven de rest uit. Eerste achtervolger Visma-Lease a Bike kon 18 keer zegevieren. 

Ook in deze Giro wil UAE zijn zegemandje danig uitbreiden. Vanzelfsprekend is Pogacar de aas en er wordt bij wielervolgers en -fans gevreesd voor een oersaai scenario waarbij de Sloveen en zijn team de Giro van de eerste tot de laatste kilometer in een wurggreep houden. 

Ploegbaas Matxin Fernandez nuanceert. Pogacar zal niet zomaar de opvolger worden van Gianni Bugno, die in 1990 als voorlopig laatste eindwinnaar de maglia rosa van begin tot eind om zijn schouders had hangen. 

De roze trui op dag 1 is geen prioriteit, benadrukte de patron meermaals - net als zijn poulain overigens. "Tadej is eerst en vooral een normale renner en vergeet vooral ook niet wat er vorig jaar gebeurd is in de klimklassiekers", doelt hij op zijn val in Luik-Bastenaken-Luik.

"Dat zijn de wetten van de wielersport en soms kan je ook gewoon een slechte dag hebben. Het is geen wiskunde."

Klopt, want ook Pogacar durft zich al eens te misrekenen. Denk maar aan zijn naïeve inschatting 2 jaar geleden in de Tour of zijn blufpoker vorig jaar. Zijn inzinking op de Col de la Loze is een signaal geweest dat ook bij Pogacar de elastiek af en toe knakt.

Zijn tegenstanders zullen een portie geluk en een speling van het lot nodig hebben om de voorspelbare uitkomst te kunnen dwarsbomen, maar het is duidelijk dat UAE in Turijn niet dezelfde mindset zal hanteren als in Firenze over enkele maanden.

Deze ploeg is een stuk evenwichtiger en functioneler. Als de logica gerespecteerd wordt, zal Pogacar vroeg of laat de roze trui omarmen. Met zijn 7 kornuiten zal UAE de koers dan controleren, veeleer dan de Giro te maken of te animeren. Entertainment mag, maar het hoeft niet alle dagen. 

Het ervaren en gebalanceerde achttal kan zo ook de kritiek counteren die geformuleerd werd na Milaan-Sanremo, waar UAE op de Cipressa de boel brutaal wilde forceren en veel te snel mannetjes elimineerde.

Hardrijders zoals Politt en Bjerg werden toen thuisgelaten voor brommers als Del Toro en Hirschi, maar die tactiek ontplofte in het eigen gezicht. Op de Via Roma moest Pogacar vrede nemen met de 3e plaats. Het spelletje PlayStation eindigde met een lesje in nederigheid.

Met marathonmannen zoals Laengen en Novak en betrouwbare klimluitenanten zoals Grossschartner en Majka moet UAE Pogacar veilig kunnen escorteren tot op de Via dei Fori Imperiali.

"Net daarom hebben we deze ploeg samengesteld", aldus Fernandez. "De verantwoordelijkheid ligt bij ons en die nemen we ook aan. Onze renners kennen hun rol."

"Ik hoef niet te twijfelen aan mijn ploeg", vulde Pogacar aan. "Ik zal misschien af en toe geïsoleerd geraken in de bergen, maar ik heb vertrouwen in elke ploegmaat."

"Misschien krijgen we veel hulp in de sprintersritten", schat Fernandez in, "maar we mogen vooral de Tour niet hypothekeren door de roze trui van begin tot eind als een obsessie te incarneren."

"Dat is niet het plan. We willen energie sparen, want de derde week is zoals gewoonlijk loodzwaar."

Rest er nog één taak: die boodschap inpeperen bij de kopman. Die voelt zich als een kind in een snoepwinkel nu hij eindelijk weer kan koersen nadat er fors was gesnoeid in zijn voorjaarsprogramma. 

In se kan Pogacar deze Giro alleen maar verliezen. It's his race to lose.

Als Pogacar dit jaar het pantheon wil betreden met de dubbel Giro-Tour, dan wordt het een roadtrip met het hoofd en minder met het hart. Om daarna alle remmen los te gooien in de Tour?