Peter Vandenbempt: "Het cynisme van Burgess is tekenend voor de mentale staat waarin Union zich bevindt"

Om te beginnen, was het geen schandelijke penalty. Het was er wel een - zoals trainer Wouter Vrancken zei - die voetballiefhebbers niet graag zien wegens tegen de geest van het spel. Het is wel gefloten volgens de regels. Dat is wat een scheidsrechter moet doen, ook al zijn de regels verkeerd.

Ik herinner me dat Brian Riemer na de rode kaart van Wijndal zei dat hij zich had voorgenomen het oordeel van de 5 professionals te vertrouwen in de Play-offs. Maar dat blijkt dan enkel bij beslissingen in het voordeel van Anderlecht.

Iemand moet toch het ventieltje opendraaien bij de coach, want koel blijven, wordt belangrijk de komende weken.

Riemer was voorts zeer correct in zijn evaluatie van de prestatie. Vooral de onverklaarbaar zwakke vertoning van zijn ploeg voor de rust was het probleem.

Anderlecht pakte in het verleden al heel wat resultaten op maximale efficiëntie en bijna was het weer gelukt. Na de 1-1 kreeg ik het gevoel dat het nog zou winnen.

Maar goed, één ding is wel zeker: met dit niveau wordt Anderlecht geen kampioen. Al kan het wel zijn dat paars-wit met een stevige buffer aan de eindsprint begint met de dubbele confrontatie tegen Cercle Brugge - beide duels moeten toch gewonnen worden - voor de boeg.

Het voordeel van Union is dat het ondanks vier nederlagen nog volop in de titelstrijd zit. Alles kan plots keren, alleen zie ik niet hoe dat kan gebeuren op korte termijn. Alles wat verkeerd kan gaan, gaat ook fout voor Union.

Gisteren speelde het ook beter dan Club Brugge en versierde het drie grote kansen, maar kreeg het weer niets. En dan was er die vreselijke manier om op achterstand te komen.

Ik zou dat doelpunt afkeuren, omdat je de doelman de vrijheid moet geven om de bal weer in het spel te brengen. Een beetje zoals je op een vrije trap ook voldoende afstand moet nemen. Maar ook hier is het volgens de regels, blijkbaar. Moris gaat ook onnodig in de fout. 

Die doelman is een probleem geworden voor Union, wat vervelend moet zijn voor Alexander Blessin. Anthony Moris is al jaren de sterkhouder, puntenpakker en leider in de kleedkamer, maar verkeert nu in crisis. Zijn rekening is al hoog opgelopen.

De vraag is: hoe ver kan je gaan in je vertrouwen, in de wetenschap dat je met Heinz Lindner een ervaren vervanger hebt? Ik herinner me dat Ivan Leko destijds drie doelmannen opstelde op weg naar de titel met Club Brugge.

Voorts miste Union na die 0-1 gewoon kwaliteit. Amoura was wel weer vinnig, maar er kwam geen voortzetting. Lapoussin is nog maar een schim van wat hij ooit was.

Ook het cynisme van Burgess is tekenend voor de mentale staat waarin Union zich bevindt. Ik zag Puertas na de match gebaren naar Moris van "Wat doe je daar nu weer?". Dat is allemaal zeer menselijk.

Maar één keer winnen, kan ongelooflijk veel deugd doen. Te beginnen tegen Antwerp, de generale repetitie voor de Bekerfinale.

We hebben vier titelkandidaten op basis van het klassement. Het valt maar te bezien welke parameter je de belangrijkste vindt.

KRC Genk was voetballend de beste ploeg en heeft Anderlecht overklast. Het is de beste ploeg in de play-offs en zit in een goede flow, maar het was wel weer nipt.

Dan is er Club Brugge, dat bescheiden voetbalt, maar wel drie punten pakt op Union na een Europese verplaatsing. Dat kun je driedubbele punten noemen. Het is heel wat stabieler dan de voorbije maanden. Al is er nog de factor van de extra wedstrijden in de Conference League.

Het boeiende is: de twee ploegen in de goede flow spelen twee keer tegen elkaar. Daarna ligt misschien een, of allebei de teams uit de titelrace.