De grote leegte na Van der Poel? "Onderkant van Nederlandse wielerpiramide verdwijnt"
De Nederlanders maken zich op voor hun grootste koers van het jaar: de Amstel Gold Race. Hoe kijken onze noorderburen naar het wielrennen en het succes van de dominante Mathieu van der Poel? "Nederlanders noemen zichzelf nuchter, maar eigenlijk zijn we successupporters", zegt journalist Thijs Zonneveld.
Het hoofd van Mathieu van der Poel pronkte de laatste weken vaak op de voorpagina's van alle Vlaamse kranten. Maar ook in eigen land krijgt Mathieu van der Poel veel lof.
"Samen met Max Verstappen wordt hij gezien als de grootste sporter die we hebben. Dat is ook omdat het Nederlands voetbal het niet geweldig doet", vertelt Thijs Zonneveld, wielerjournalist bij AD.
De status van het wielrennen is in de laatste decennia een paar keer veranderd. "De laatste 10 jaar gaat het heel erg goed. In de 25 jaar daarvoor ging het heel slecht. Veel mensen hebben het wielrennen teruggevonden. Dat heeft met succes te maken.
"Succes bepaalt hoeveel mensen aan de kant staan of naar televisie kijken. Nederlanders noemen zichzelf nuchter. Maar eigenlijk zijn we successupporters."
Leven van hoogtepunten
De wielerbelevenis in Nederland is niet altijd even groot. Zonneveld kijkt een beetje jaloers naar zijn zuiderburen. "Vlaanderen is het centrum van het wielrennen, zeker qua wedstrijden. In Nederland is dat eerder bescheiden."
"Van oudsher zijn de grote rondes hier belangrijker dan de klassiekers. Bij de Giro-zege van Tom Dumoulin werd koers weer populairder."
Nederland leeft wat van zijn pieken. "Dankzij klassieke zeges van Wout Poels (Luik-Bastenaken-Luik) en vooral Bauke Mollema (Ronde van Lombardije) zijn er opnieuw meer wielerfans.
Mijn zoontje en zijn vriendjes zijn gek van Van der Poel.
Nu bereikt die belevenis wel een nieuwe dimensie. "Van der Poel is een enorm groot figuur. Het slaat aan bij jongere generaties."
"Mijn zoontje is 8 jaar. Hij en zijn vriendjes zijn gek van hem. Van der Poel zorgt er in z'n eentje voor dat wedstrijden goed worden bekeken."
Wielerpiramide brokkelt af
Maar het is niet alleen maar rozengeur en maneschijn in Nederland.
"Er zit wel veel fietstraditie bij gezinnen en families, maar weinigen nemen de stap om wedstrijden te rijden. Het aantal licentiehouders bij de Nederlandse Wielerunie is relatief klein", zegt Zonneveld.
De reden? Wedstrijden organiseren is niet evident over de grens.
"Veel koersen zijn in gevaar, ook de Amstel Gold Race. De afgelopen weken is er bijvoorbeeld nog gesproken over de toekomst van de wedstrijd."
Dat gevaar komt van allerlei kanten. "Koersen verdwijnen door problemen met de financiering, politiebegeleiding, stikstofregels, vergunningen en een gebrek aan vrijwilligers", betreurt Zonneveld.
Als deze generatie stopt, hebben we een probleem met de opvolging.
De wielerliefhebber in Zonneveld trekt aan de alarmbel. "Nederlanders juichen graag mee bij de successen, maar zijn niet bereid om te investeren in de breedte van de sport."
"De onderkant van de wielerpiramide verdwijnt. Het is lang zoeken naar vrijwilligers. Tijdens de Ronde van Vlaanderen is dat een erebaan en staan ze er bijna voor in de rij. Hier is dat een groot probleem."
Wat betekent dit voor de toekomst? "Het gebrek aan organisaties vormt een enorm probleem. Het gaat nu goed, maar ik zie het al mislopen op korte termijn. Als deze generatie stopt, zal er weinig opvolging zijn."
"Door de successen zien mensen het niet. De nieuwe Mathieu van der Poel of Demi Vollering wordt niet volop opgeleid", besluit Zonneveld.
