Al een jaar timmert Taco van der Hoorn aan comeback na hersenschudding: "Zo nu en dan twijfel ik of het goedkomt"

Trouwe koerskijkers hebben zich misschien al afgevraagd waar Taco van der Hoorn is wanneer de vlucht van de dag in beeld komt.

De ontsnappingskoning had jarenlang een abonnement op marathonontsnappingen.

Maar sinds een val in de Ronde van Vlaanderen van vorig jaar heeft Van der Hoorn al 1 jaar lang geen rugnummer meer opgespeld.

"Zo nu dan twijfel ik eraan of het nog helemaal goedkomt", zucht de 30-jarige Nederlander.

"Ik probeer al een jaar terug te keren en het advies van de artsen te volgen. Als je dan nog altijd niet helemaal gezond bent, dan is dat frustrerend."

"Het doet ook pijn dat ik nog altijd niet kan koersen, hetgeen wat ik het liefste doe."

De bewuste valpartij gebeurde na zo'n 100 kilometer in Vlaanderens Mooiste 2023.

Van der Hoorn probeerde in het peloton uit te wijken naar een verhoogd fietspad, maar kwam daarbij zwaar ten val. De Nederlander greep meteen naar zijn gezicht.

Geen breuken, maar een hersenschudding, was de diagnose. Valt mee, zou je dan denken. Maar in werkelijkheid viel het tegen.

"Ik herinner me nog dat mijn eerste ritje na de hersenschudding er eentje was van 5 minuten op een elektrische fiets."

"Nu, een jaar later, rijd ik anderhalf uur aan een stuk. Maar trainen kan je het nog niet noemen. Het is veeleer een rondje fietsen."

"Opnieuw koersen is natuurlijk het liefste wat ik wil. Maar momenteel ben ik nog geen profrenner."

Zal Van der Hoorn überhaupt ooit weer aan de start staan van een koers?

"De artsen hebben er heel veel vertrouwen in dat ik zal terugkomen. Maar wanneer dat zal zijn, kunnen ze nog niet zeggen."

"Het kan plots heel snel gaan. Ik hoop dat het de komende maanden stapje voor stapje beter gaat zodat ik dit seizoen weer kan koersen."

Waar heeft Van der Hoorn dan het meeste last van?

"Een drukke omgeving vergt een mentale inspanning. Al gaat dat nu alsmaar beter."

"Maar het is vooral de fysieke inspanning die lastig blijft. Als ik te lang gefietst heb, voel ik een soort hersenmist, waarbij ik het lastig heb om me te concentreren."

"Vervolgens krijg ik dan hoofdpijn. En die hoofdpijn blijft dan lang aanhouden. Dat is superfrustrerend."

Toch zijn er verschillende zaken waar Van der Hoorn zich aan optrekt.

"7 jaar geleden stond ik al eens een half jaar aan de kant met een hersenschudding. Toen ik plots een uurtje kon trainen met intensiteit, won ik 6 weken later een rit in de Benelux Tour."

"Ik hoop dat dat keerpunt er komt en dat ik weer volle bak kan trainen. Dan heb ik er vertrouwen in dat ik goed terugkom."

Ook in het dagelijkse leven merkt Van der Hoorn dat hij nog stapjes zet.

"Ik woon in Andorra en ben al een jaar Spaans aan het studeren."

"Van het eerste half jaar is weinig blijven hangen. De laatste maanden merk ik dat mijn Spaans wél beter wordt."

"Dat dat beter gaat, geeft me moed voor het fietsen. Dat ook dat beter kan gaan."

Heeft Van der Hoorn dit voorjaar gekeken naar zijn geliefkoosde kasseikoersen?

"Ja, als liefhebber. Tijdens de Ronde en Parijs-Roubaix zat ik de hele dag voor mijn tv."

"Vooral tijdens Parijs-Roubaix dacht ik: "Hoe zou ik het aangepakt hebben en waar zou ik geëindigd zijn?" Want dat is de klassieker die me het beste ligt."

Naast het koersen mist Van der Hoorn ook zijn collega's.

"Daarom was de ploegstage deze winter hartstikke leuk."

"Het slappe ouwehoeren bij het avondeten, bezig zijn met het materiaal en op zoek gaan naar marginal gains. Dat waren allemaal zaken die ik gemist had."

Waar droomt Van der Hoorn nog van?

"Ik droom ervan om weer wielrenner te worden en te zijn. Niet zozeer dat ik dit en dat wil bereiken, maar gewoon weer wielrenner zijn."

"Weer kunnen doen wat ik graag doe en me gezond voelen, dat is het belangrijkste."