De tactische masterclass van Lidl-Trek versus Van der Poel: met instinct en in blok vind je "het goeie recept"

Voor aanvang van het seizoen was het een van de vraagstukken: zou het ambitieuze Lidl-Trek de stap naar de top kunnen zetten?

Met de supermarktketen als nieuwe hoofdsponsor kon er rijkelijk geshopt worden, maar het budget werd ook ruimschoots besteed aan de omkadering: meer trainers, experts en een nog professionelere aanpak. 

Hoewel de klassieke kern niet danig versterkt was, waren de resultaten al waarneembaar in Harelbeke met 4 man in de top 11 en 2 dagen later volgde de kers op de taart in de Vanackerestraat. 

"Mijn ploeg was geweldig", jubelde winnaar Mads Pedersen. "We hebben zondag de draad opgepikt waar we die vrijdag hadden laten liggen."

"Het was opnieuw uitstekend. Meer kan ik er eigenlijk niet over zeggen. Je moet gewoon naar de koers kijken en dan zie je hoe sterk we zijn en hoe we elkaar steunen."

De collectieve sterkte was al zichtbaar in De Moeren. In de eerste waaier van 29 renners waren de 3 kopmannen aan boord: Pedersen, Jasper Stuyven en nieuwkomer Jonathan Milan.

Dat trio overleefde ook de schifting van Mathieu van der Poel op de eerste Kemmelberg, waarna Milan als eerste luitenant in zijn eentje op de Plugstreets afstormde.

Het kind van de rekening? Van der Poel, die op de grindwegen het vuile werk in zijn uppie moest opknappen. Met Pedersen en Stuyven klevend aan zijn achterwerk, nota bene. 

De les van Harelbeke werd prompt gecounterd: laat het initiatief en de regie aan Van der Poel en je ziet hem pas terug aan de finish. Laat hem echter achter jou aanhollen en de wereld ziet er helemaal anders uit. 

Lidl-Trek-ploegleider Grégory Rast: "Johnny (Milan, red) viel aan, waardoor Mathieu daar hard moest koersen en er moest achtervolgen. Misschien raakte hij daar al wat vermoeid."

"Mathieu reed vrijdag fantastisch en was daardoor al wat meer afgemat, maar we hebben daar toch veel van zijn bordje gegeten."

Een genereuze Van der Poel zette de scheve situatie eigenhandig recht en begon niet te speculeren op zijn sprinter in de achterhoede. "Als wereldkampioen moet je rijden in zo'n situatie", oordeelde hij.

Bovendien speelde Lidl-Trek er Stuyven kwijt net toen Van der Poel versnelde. Een meevaller voor die laatste. "Ik baalde enorm van die lekke band. Ik hoorde de melk uit mijn band lopen", aldus Stuyven. "Dan weet je dat het over and out is."

Een nieuw intermezzo van Milan - lossen, terugkeren en meteen aanvallen - was de volgende fase in de slopingswerken, maar met z'n vieren trokken ze uiteindelijk naar de tweede Kemmel.

"Ik lag er bijna af", was Van der Poel eerlijk over het gebeuk van een imponerende Pedersen, die er wel zijn eigen ploegmakker Milan elimineerde.

Was dat wel verstandig? Gedurfd was het alleszins, want Lidl-Trek speelde zo zijn numerieke overwicht kwijt.

Pedersen: "Als ik zelf het tempo bepaal, dan weet ik dat ik niet over mijn limiet ga. Dat werkte op de Kemmel beter voor mij, want zo kon Mathieu het niet zelf bepalen."

Rast: "Mads koerst op instinct. We geven hem veel instructies via de oortjes, maar hij doet lang niet altijd wat we hem opdragen (lacht). Neen, hij volgt onze tactiek, hoor."

"Het was een goeie actie geweest van Johnny en die lekke band van Jasper was uiteraard jammer, maar ik denk dat Mads gewoon wilde doordoen. In het peloton hadden we bovendien ook nog jongens."

Enter Edward Theuns, die als een van de stoorzenders de achtervolging probeerde te ontregelen.

"Yves Lampaert wilde jagen en dan stoor je. Dat is om moedeloos van te worden. Het is geen sympathieke job, maar het hoort erbij", aldus Theuns. Rast: "Het was niet onfair. Het is logisch dat de rest de boel daar lamlegt."

De voorsprong bleef riant en op de laatste Kemmelberg dropte Pedersen met Laurence Pithie nog een laatste lastpost.

Ook Van der Poel gaf toe dat hij op de Ossuaire-kant niet meer kon dan "het wiel van Pedersen proberen te houden". "Ik zat er echt op mijn limiet."

Met z'n tweeën ging het dan maar richting de Vanackerestraat, waar Pedersen de sprint regelde.

De Deen wist goed genoeg dat Van der Poel een korte en explosieve spurt verkiest, terwijl Pedersen zelf als machtsmens opteert voor het langere werk.

Pedersen: "Ik moest de snelheid hoog houden en hopen dat ik nog de benen had. Het is moeilijk om daar voluit in te geloven met de benen die Mathieu tegenwoordig heeft."

Van der Poel: "Mads is niet de makkelijkste renner om tegen te sprinten. Ik moet mijn allerbeste benen hebben om hem te kloppen en die had ik niet meer. Het beste was er bij mij al een tijdje voor de finish af."

"Je hoopt nog iets te kunnen doen, maar Mads is niet de eerste de beste. Mijn benen waren al op."

Voor Stuyven was het geen verrassing dat Pedersen aan het langste eind trok. "Die sprint is typisch Mads. Hij kan van ver aanzetten en hij valt gewoon niet stil. Hij kan die power zo lang aanhouden. Vintage Mads."

Pedersen op 1, Van der Poel op 2. In alle euforie zouden de (neutrale) wielerliefhebbers hun potloodschrijfsels al beginnen weg te gommen: het staat dus toch niet vast dat Van der Poel zondag sowieso de Ronde van Vlaanderen wint.

Pedersen nuanceert: "De Ronde is nog een andere koers, hé. Kijk: ik werd vrijdag 11e en hoewel dat niet te zien was in mijn interviews, was ik echt gelukkig met dat resultaat. De E3 is nooit mijn koers geweest en deze Gent-Wevelgem ligt me gewoon beter."

Van der Poel: "Ik reed vrijdag met betere benen rond, maar elke koers begin je weer van nul. Of ik rekening houd met hetzelfde scenario in de Ronde? Volgende week heb je een ander parcours en een andere wedstrijd."

"Mads was de sterkste. En het is hun verdienste dat Lidl-Trek hier wint. Of zij de code dan gekraakt hebben? Ik ben gekraakt door Mads zelf."

(lees voort onder foto)

Ook bij Lidl-Trek hoeden ze zich voor grootspraak. "We kloppen Mathieu, maar vergeet niet dat hij in Harelbeke wegreed van iedereen, hé", bleef Stuyven nuchter.

"We zijn collectief sterk en we moeten vertrouwen meenemen naar volgende week. Dit is wel een manier waarop we Mathieu kunnen kloppen, ja. Hij zal sowieso energie verspild hebben toen hij bijvoorbeeld op Milan moest achtervolgen."

Theuns: "Het is vooral de verdienste van Mads dat hij zo sterk is, al hebben we als ploeg wel dominant gereden."

"Je moet Mathieu afmatten en wij koersen op instinct, meer dan dat het over afspraken gaat. Die waren er vooraf niet per se. We zijn klassieke renners met ervaring en we hebben het instinct om de koers naar onze hand te zetten met zo'n overtal."

"Ik denk niet dat we de code gekraakt hebben", klonk ook ploegleider Rast bescheiden, "want ik denk niet dat je dat kan. We koersen ook niet om dat te doen."

Maar Lidl-Trek is er wel in geslaagd om Van der Poel te isoleren. "Ja, ik zat snel alleen", knikte de wereldkampioen. "Maar Lidl-Trek was uiteindelijk ook maar de enige ploeg die meerdere mannen had."

Stuurman Rast: "We koersen om te winnen en we focussen niet te veel op Mathieu. We hebben gewoon een goed recept gevonden om hem tot op zijn limiet te brengen."

"Vergeet niet dat er met Visma-Lease a Bike nog een ploeg is die dat moet kunnen", kroop de ploegleider nog wat meer richting de rol van de underdog voor komende zondag.

"Zij hebben veel pech gehad in de jongste koersen en normaal staan ze boven ons. Al wil dat niet zeggen dat wij louter geluk gehad hebben. We staan er op de juiste momenten. We doen het allebei goed en wij kijken gewoon naar onszelf."

Lidl-Trek predikte rust, Van der Poel snakte naar rust. "Ik heb nu enkele hersteldagen nodig", gaf hij meteen na de finish aan.

Al werd er links en rechts ook geopperd dat Van der Poel misschien zand in de ogen van de concurrentie heeft gestrooid.

De wereldkampioen gaf vrijdag bij de start aan dat hij zich "nog niet top voelde", ook al was daar in die koers niets van te merken.

Was zijn gulheid tussen Ieper en Wevelgem dan misschien met voorbedachten rade? "Of ik hoop op supercompensatie? Hopen niet, want die zal er zeker zijn", klonk het veelbelovend.