Komende zomer zullen de atleten op de Olympische en Paralympische Spelen volop in de schijnwerpers staan. Maar wat vaak veel minder aandacht krijgt, is hoe moeilijk het soms is om op die Spelen te geraken. Kajakker Bram Sikkens bijvoorbeeld kon zich vorige zomer niet plaatsen op het WK. Hij krijgt nog een kans, maar die moet hij proberen te grijpen zonder vaste partner Artuur Peters. “Ironisch genoeg omdat Artuur zich individueel wel al kon plaatsen.”
Zaterdag 26 augustus 2023, Duisburg. Vreugde bij Artuur Peters, want met een zesde plaats op het WK kajak plaatst hij zich opnieuw voor de Zomerspelen.
Enkele uren later moet hij alweer aan de bak in de K2. Maar met maatje Bram Sikkens mist hij de finale van de 500 meter en zit de olympische droom erop.
Hoewel, dat laatste klopt niet helemaal: Bram Sikkens krijgt in mei nog een laatste kwalificatiekans. Maar zónder Artuur Peters.
“Atleten die zich al hebben geplaatst, mogen niet meer meedoen aan die kwalificatiewedstrijd. Dus Artuur mag geen duo meer vormen met mij in de K2. Die regel komt van de internationale kajakfederatie”, vertelt Sikkens.
“Het is een vrij stomme regel. Want bijvoorbeeld vier jaar geleden kon de K2, maar ook Artuur individueel, zich op het WK nog niet plaatsen. Toen mochten we het wel nog samen proberen op die herkansing. Nu Artuur zijn ticket individueel beet heeft, mag dat niet meer. Zonde.”
Lees verder onder de foto.
Doorgaan na beste jaar ooit
Kwalificatie is zo al moeilijk en zonder Peters al helemaal. Sikkens, 27 jaar, kajakt al sinds zijn achtste. Maar na de gemiste kwalificatie op het WK twijfelde hij aan zijn toekomst in de sport.
“Ik had het moeilijk in die periode. Artuur was trouwens even teleurgesteld als ik dat we niet samen konden gaan. Ik kon ook bij hem terecht met mijn ontgoocheling.”
Niet zo evident, want Peters plaatste zich individueel dus wel, net als zus Hermien Peters en Lize Broekx.
“Er zijn wel momenten waarop ik daarmee geconfronteerd word. Dat zij de Spelen wel al hebben gehaald en ik niet. Dan probeer ik op mezelf te focussen.”
Want Sikkens besliste dan toch om door te gaan, “na een paar weken in de knoop te hebben gezeten met mezelf”.
“Op een bepaald moment in je carrière is er geen vooruitgang meer, dan moet je stoppen. Maar dat gevoel had ik nu niet: het was mijn beste jaar ooit. Van kleins af wou ik weten waar mijn limieten liggen en die heb ik dus nog niet bereikt.”
Ik had het moeilijk. Artuur was trouwens even teleurgesteld als ik dat we niet samen konden gaan. Ik kon ook bij hem terecht met mijn ontgoocheling.
Zoeken naar vervanger
En dus blijft Sikkens trainen. Niet meteen met Parijs als grote doel, want zoals gezegd: kwalificatie wordt een harde dobber. En met iemand anders in de boot – de zoektocht naar wie dat wordt, is volop aan de gang.
“Nu testen we zoveel mogelijk combinaties, om te zien met welke K2 we in mei naar Szeged gaan. Het is een hele uitdaging, maar we moeten het proberen."
"Als het lukt, is het enorm mooi meegenomen. En als het niet lukt, kunnen we er heel veel uit leren en komt er misschien een mooi project uit voor de volgende cyclus.”
