Van "Neverkusen" tot dé uitdager van Bayern München. Xabi Alonso heeft Bayer Leverkusen in amper een jaar tijd weer laten geloven in zichzelf. Een metamorfose die in Brugge met lede ogen wordt gevolgd, maar de Bundesliga in vuur en vlam zet. Vanavond volgt nog dé wedstrijd van de waarheid tegen de dromenvanger uit München. Geraakt Neverkusen (eindelijk) van zijn eeuwige syndroom af?
Xabi Alonso verrast momenteel vriend en vijand, behalve Vincent Mannaert.
De Spaanse ex-speler van onder meer Liverpool, Real Madrid en Bayern gooit dit seizoen hoge ogen als coach van Bundesliga-revelatie Bayer Leverkusen, dat nog steeds alleen aan de leiding in Duitsland blinkt en als enige team in Europa nog ongeslagen is in al zijn competities.
Een prestatie die nergens onopgemerkt bleef. Het beste voorbeeld: nog geen twee seconden na de afscheidsvideo van Jürgen Klopp bij Liverpool werd de naam van Xabi al luidkeels geroepen in Engeland.
Bij Club Brugge hadden ze zijn trainerstalent echter al veel langer in de gaten.
Toen Alonso nog in alle anonimiteit de B-ploeg van Real Sociedad aan het coachen was, trok blauw-zwart tot twee keer toe aan zijn mouw.
Na het vertrek van Philippe Clement midden in het seizoen van 2021-2022 en ook wanneer diens opvolger Alfred Schreuder uitzwaaide, stond de Spanjaard bovenaan het lijstje van Club-manager Mannaert.
De eerste keer wilde hij zijn jonkies van Sociedad niet laten vallen tijdens hun strijd tegen de degradatie, de tweede keer kon zelfs een charmeoffensief van een Brugse delegatie in San Sebastian hem niet overtuigen om voor Brugge te kiezen.
De Spaanse strateeg had duidelijk andere doelen voor ogen. Terwijl Club Brugge zijn lookalike Scott Parker een seizoen later binnenhaalde, trok Xabi naar de heimat van een van zijn successen: de Bundesliga.
Alonso-bal
Dat Club Brugge naast een toptrainer in spe had gegrepen, werd al snel pijnlijk duidelijk. Terwijl blauw-zwart onder Parker bleef afglijden, transformeerde Alonso zijn Bayer Leverkusen in een mum van tijd tot een winning team.
Toen de Spanjaard de Rijn overstak, bengelde Leverkusen nog als zeventiende onderaan in het Duitse klassement, maar uiteindelijk zouden Alonso en co. dat seizoen nog als zesde een Europa League-ticket uit de brand slepen.
"Meteen na zijn aanstelling begon Leverkusen opvallend goede resultaten te boeken", zag ook Bundesliga-watcher en voetbalcommentator Luc van Doorslaer Alonso door de grote poort binnenkomen.
"Iedereen riep toen al Hosanna, maar dat was scorebordjournalistiek. Ik kan je verzekeren: die eerste wedstrijden waren niet altijd fraaie kijkstukken. Alonso wilde duidelijk eerst defensieve stabiliteit neerpoten. Maar kijk, zijn pragmatische aanpak heeft uiteindelijk geloond."
Zijn spelers kijken echt naar hem op.
Toch was de stilist in Alonso duidelijk nog niet voldaan. "Hij heeft de voorbije zomer dan gebruikt om verder te bouwen aan zijn ploeg en heel intelligent spelers in te kopen die zijn voetbal konden spelen", legt Van Doorslaer verder uit.
Enter: Granit Xhaka (30), Jonas Hofmann (30), Alejandro Grimaldo (27), Nathan Tella (24) en natuurlijk... topscorer Victor Boniface (23) van Union.
Allemaal voltreffers: Xhaka en Hoffman - gezien hun leeftijd niet de meest sexy transfers - ontpopten zich met hun ervaring tot onmisbare schakels op het middenveld, Grimaldo is een gratis basisspeler en het duo Tella/Boniface is levensgevaarlijk in het aanvallende compartiment.
De voormalige spits van Union was voor zijn blessure nog goed voor 10 goals en 7 assists in amper 16 wedstrijden. Cijfers die zelfs Bayerns recordaanwinst Harry Kane lang in de schaduw zetten.
"Maar pas op, de keuze van de spelers is op zich zeer bepalend geweest, maar Xabi heeft ook het trainerstalent om die mannen te begeesteren en mentaal mee te krijgen in zijn verhaal. Minstens even belangrijk, lijkt me. Zijn spelers kijken echt naar hem op."
En zo was Alonso-bal geboren.
De Duitse gründlichkeit van zijn eerste seizoen bleef bestendigd, maar er werd een ferme laag Spaans surrealisme over gegoten. Een mix geïnspireerd door de dominante ploegen waar hij zelf bij speelde en zijn leermeesters Pep Guardiola, José Mourinho en Carlo Ancelotti.
"Waar Leverkusen eerst nog uitging van zijn defensieve organisatie en naar de counter greep, grijpt het zijn tegenstander nu bij de keel met heel veel balbezit en combinaties. Aan de bal zijn ze technisch zeer sterk. En als het moet: dan halen ze die snelle en scherpe tegenaanvallen plots weer vanonder het stof."
"Echt waar, ze brengen het mooiste voetbal dat ik in Duitsland dit jaar al gezien heb. Soms oogstrelend."
Neverkusen
Dat Alonso - die al voetbalde als een trainer - een meester-tacticus zou zijn, kunnen we moeilijk een verrassing noemen. Maar minstens even belangrijk: de Spanjaard leerde de club Leverkusen ook weer te dromen.
En dat was toch alweer even geleden... De fabrieksclub van chemiereus Bayer draagt immers al jaar en dag een kwalijke reputatie met zich mee.
In Duitsland worden ze wel al eens lachend Vizekusen genoemd, een spotnaam die de landsgrenzen overstak als Neverkusen en te wijten is aan het feit dat de club de slechte gewoonte heeft om steevast naast prijzen te pakken.
Een kwalijke gewoonte die zijn kookpunt bereikte op het einde van het seizoen 2001-2002. De steengoede generatie van Michael Ballack verloor de bekerfinale van Schalke, de Champions League-finale van Real Madrid en werd tweede in de competitie na Bayern. En dat in amper een dikke maand tijd.
En zo is Leverkusen ook nog nooit kampioen van Duitsland geworden.
Leverkusen lijkt van de steun van bijna heel Duitsland te genieten.
Tot dit jaar?
Minder dan ooit lijkt er sprake van een calimerocomplex bij Leverkusen, dat de winnaarsmentaliteit van zijn trainer heeft geïnternaliseerd en dat vanavond in dé wedstrijd van de waarheid thuis tegen zijn rechtstreekse concurrent Bayern München maar al te graag wil tonen.
"Het belang van die wedstrijd is zeer groot voor Leverkusen. Het lijkt ook van de steun van bijna heel Duitsland te genieten. Alsof het één tegen allen, allen tegen Bayern München is", sluit Van Doorslaer af.
Met de Bundesliga aan zijn voeten en Bayern München in het vizier, is Xabi Alonso klaar om Leverkusen voor eens en voor altijd te verlossen van zijn eeuwige juk.
En dat allemaal terwijl ze zich in Brugge luidop afvragen wat had kunnen zijn.
