Een lange werkdag voor de vrouwen en geen XL-inspanning voor de mannen? De duur van de Wereldbeker-crossen in Dublin riep her en der vragen op, maar navraag bij de UCI leert dat de Internationale Wielerunie de reglementen gewoon heeft toegepast.
Gespreksonderwerp gisteren in Dublin: Lucinda Brand, winnares bij de vrouwen, had bijna even lang moeten baggeren in de Ierse modder als Pim Ronhaar, winnaar bij de mannen.
Brand zat ruim 2 minuten minder lang in het zadel dan haar Nederlandse ploeggenoot van Baloise-Trek Lions, een piepklein verschil.
Twee weken geleden was de kloof in Dendermonde zelfs bijna niet met het vergrootglas te zien.
Is er een nieuwe richtlijn van kracht? Wordt de afstand en de wedstrijdduur bij de vrouwen opgeschaald en nagenoeg gelijkgetrokken aan die van de mannen?
| wereldbekerveldritten dit seizoen | ||
|---|---|---|
| mannen | vrouwen | |
| Waterloo (VS) | 56'59" | 48'31" |
| Maasmechelen | 1u02'43" | 51'46" |
| Dendermonde | 56'04" | 55'45" |
| Troyes (Fra) | 56'35" | 49'55" |
| Dublin (Ier) | 57'17" | 54'59" |
Neen, luidt het antwoord van de Internationale Wielerunie UCI, dat benadrukt dat het niet om richtlijnen gaat, maar wel om het reglement.
En volgens de UCI is dat reglement gisteren in Dublin correct geïnterpreteerd.
Het voorbije decennium zijn de regels geregeld aangepast, maar tegenwoordig zegt het wetboek dat de mannen zo dicht mogelijk bij 60 minuten moeten eindigen, de vrouwen moeten zo dicht mogelijk bij 50 minuten finishen.
Bij de mannen geldt de duur van +/- 60 minuten voor alle crossen, bij de vrouwen hangt het af van welke categorieën samen aan de start staan.
Als er juniores meerijden, dan moet de winnares met haar eindtijd 45 minuten benaderen.
Als bij de dames enkel profs en beloften samen aan de start staan, dan geldt dus weer de regel van 50 minuten.
UCI-commissaris beslist na 2 ronden
Het UCI-reglement is duidelijk, maar de UCI-commissaris ter plekke staat nog altijd voor een moeilijke berekening.
Na 2 ronden - bij het aansnijden van de 3e ronde met andere woorden - bepaalt de commissaris het aantal ronden dat de mannen en vrouwen in totaal zullen afleggen. Hij berekent dus de gemiddelde rondetijd.
Bij die inschatting wordt ook rekening gehouden met het parcours. Bij een zware en trage cross mag je veronderstellen dat de rondetijden alleen maar zullen oplopen.
Bij een snelle cross - denk aan het seizoensbegin of aan een bevroren omloop - zie je vaak de allersnelste ronde in de staart van een cross.
Klopte de rekensom in Dublin?
Laten we nog even de proef op de som nemen. Lucinda Brand won in Dublin na 6 rondes in 54'59".
In Ierland reden de vrouwen junioren apart, waardoor bij Brand en co de regel van 50 minuten van kracht was.
De gemiddelde rondetijd lag net iets boven 9 minuten. Met 5 in plaats van 6 ronden op de teller zouden Brand en haar collega's dichter bij 50 minuten aangeleund hebben, maar het surplus van een extra rondje is vrij verwaarloosbaar.
Pim Ronhaar klokte na 7 ronden af in 57'17", goed voor een gemiddelde van ruim 8 minuten per lap. Met een cross van 8 ronden zouden Ronhaar en co verder van de richttijd van 1 uur geëindigd zijn.
Het bredere plaatje: gendergelijkheid
Er is dus niet meteen sprake van gendergelijkheid, ook al leeft die bredere discussie in de wielerwereld.
Vooral in de Angelsaksische landen roepen heel wat stemmen om de afstand of duur van wedstrijden voor vrouwen en mannen gelijk te trekken.
Per slot van rekening bedraagt een marathon voor vrouwen en mannen toch ook 42 kilometer, redeneren zij.
Die discussie leeft alleszins ook in de gravelwereld, weet UCI-manager Erwin Vervecken.
"In de VS is de afstand voor vrouwen en mannen van gravelkoersen gelijk. Zij vinden het een schande dat dat uitgangspunt bijvoorbeeld niet wordt toegepast op een WK", aldus Vervecken.
