Het stond in de sterren geschreven dat Thibau Nys (20) vroeg of laat de kroonprins van het veldrijden zou worden, maar dat zijn ster nu al fonkelt bij de grote jongens, is toch opzienbarend. Of niet? Sporza Daily vroeg het aan Paul Herygers, Sven Vanthourenhout en mama Isabelle Nijs.
Bondscoach Sven Vanthourenhout kent Thibau Nys al van in zijn wieg en stelt vast hoe het goudklompje ondanks zijn jeugdige leeftijd al "zeer matuur is".
"Bij de jeugd won hij vooral op basis van techniek en kunde, nu heeft hij die motor en heeft hij de fysieke capaciteiten om een steengoede crosser te worden", vertelt Vanthourenhout in Sporza Daily.
"Al is hij ook meer dan dat. Kijk naar wat hij dit jaar op de weg gedaan heeft: in alle facetten van de sport is hij gegroeid."
"De manier waarop hij gisteren won, mag je niet vanzelfsprekend vinden, al mag het op die leeftijd ook wel gebeuren. Kijk naar het verleden: als je de capaciteiten hebt, doe je op die leeftijd al mee op het allerhoogste niveau."
"Het hoeft niet wekelijks, maar de flitsen mogen er dan al zijn. En hij bevestigt die flitsen nu."
"Ik verwacht overigens wel dat er dagen komen dat het niet lukt. Hij kan ook een offday hebben, maar daar is niets mis mee."
De manier waarop hij gisteren won, mag je niet vanzelfsprekend vinden, al mag het op die leeftijd ook wel gebeuren. Kijk naar het verleden: als je de capaciteiten hebt, doe je op die leeftijd al mee op het allerhoogste niveau.
"Ik neem aan dat hij de cross tussen vandaag en over 3 jaar naar zijn hand zal zetten", werpt Paul Herygers met pretoogjes op. "Hij deed er gisteren nog een ferme schep bij tegenover Beringen."
"Hij is ook een ambetant ventje door zijn sprint. Dat maakt het voor de rest moeilijk. Je mag er niet mee naar de finale gaan."
Mogen de G3 dat dan ook niet als ze op termijn weer het veld induiken? "Op een parcours dat 100 procent op zijn lijf geschreven is, kan Thibau meedoen tegen hen, ja."
"Wees er maar zeker van dat die kleppers zitten te loeren. Ik denk dat ze bijna staan te steigeren op hun achterste poten. Een nieuwkomer die met veel aandacht gaat lopen: het zal niet zonder slag of stoot gaan."
Maar misschien lonkt ook voor de winnaar van Waterloo op termijn de weg? "Je mag nooit een jongensdroom doorprikken. De toekomst wijst uit of hij in de wieg gelegd is voor de weg, maar dat is alleen voor de allergrootsten weggelegd. Ik weet dat hij heel graag crosst en dat kan de redding zijn."
"Hij maakt keuzes die zijn vader niet zou hebben gemaakt"
25 jaar geleden won vader Sven zijn eerste Wereldbeker-cross. Zijn vader en zoon gelijkaardig?
Sven Vanthourenhout: "Als Sven domineerde, kon hij een cross ook afwerken in de intervalfase. Dat zag je ook bij Thibau: hij versnelde wanneer het moest en nam gas terug wanneer het nodig was."
"Maar voor mij is hij een totaal andere renner. Hoe hij op deze leeftijd finales naar zijn hand zet, daar was Sven niet toe in staat. Wat Thibau neerzet, is nog van een andere orde."
"Al moet hij nog heel veel winnen om naast zijn papa te komen, maar de sport is ook heel hard geëvolueerd om te vergelijken. Thibau heeft alleszins heel andere kwaliteiten dan zijn vader."
Kwaliteiten, maar ook een ander karakter. "Hij is heel snel zijn eigen intuïtie beginnen te volgen. Hij maakt zijn eigen keuzes, keuzes die zijn vader niet zou gemaakt hebben. Hij houdt van mooie auto's, kledij en tatoeages."
"Maar hij respecteert ook nog altijd de oudere generatie", merkt Paul Herygers fijntjes op. "Hij zal nooit iemand als Roland Liboton voorbijrijden zonder iets te zeggen. Dat is een zeer mooie eigenschap."
"Rufus wordt een grote coureur"
De winnaar in Thibau Nys is nu helemaal opgestaan, maar Nys junior blijft ook nog altijd een speelvogel. "Rufus" is zijn bijnaam, zo verklapt de bondscoach.
"Hij is gek van films van Gaston en Leo en hij kent alle afleveringen van FC De Kampioenen."
"Rufus is een personage uit De Paniekzaaiers, een film van Gaston en Leo. En Rufus is van een kleine jongen nu stilaan een grote coureur aan het worden."
Mama Isabelle: "Ineens staat je 20-jarige zoon aan de wereldtop"
Vanop het thuisfront keek ook mama Isabelle Nijs met bewondering naar wat zoonlief uitspookte in Waterloo. "Fenomenaal", reageert ze na zijn eerste zege in de Wereldbeker.
"We hadden dit ergens wel verwacht, maar toch komt het sneller dan gedacht. Trainingen en testen liegen niet. Ik weet hoe hard Thibau werkt en hoe gedisciplineerd hij leeft en traint, maar ook voor mij was het even schrikken dat hij na vorige week opnieuw bevestigt."
"Ineens staat je 20-jarige zoon daar aan de wereldtop. Dan vraag je je af: waar zijn de jaren naartoe? Hij heeft ook nog op hoog niveau getennist en hij heeft koers een paar jaar als een hobby bekeken, maar ineens is het daar. Al klinkt "ineens" misschien oneerbiedig."
Ik ben zijn grootste supporter, maar ik vind het ook belangrijk om de dingen te relativeren en om crossen als een job te bekijken. Ik vind het mijn taak om Thibau het bredere plaatje van het leven te tonen.
Je zou verwachten dat een klepper als Nys jr. cross ademt, maar bij zijn mama komt het veldrijden amper ter sprake.
"Dat klinkt misschien vreemd", legt Nijs uit. "Ik ben zijn grootste supporter, maar ik vind het ook belangrijk om de dingen te relativeren en om crossen als een job te bekijken. Ik vind het mijn taak om hem het bredere plaatje van het leven te tonen."
"Het is niet nodig om hem met zijn voeten op de grond te houden. Ik heb hem nog niet zien zweven, maar ik ben wel de eerste om te relativeren. Hij kan hier Thibau zijn zonder dat de prestaties van tel zijn."
"Ik wil het zeker niet plat relativeren, maar het maakt mij niet uit wat hij doet, als hij maar gelukkig is. Er hoeft geen verantwoording afgelegd te worden. Ik wil thuis de rust garanderen en dan hoeft er niet altijd over koers gepraat te worden."
"Als hij dat wil, dan kan dat uiteraard, hé. Het is geen verboden onderwerp, maar bij mij heeft hij niet echt de behoefte."
"We zien elkaar heel weinig de laatste tijd, maar ik probeer wel kwalitatieve momenten vast te leggen. Ik kan Thibau het best tot rust brengen door lekker en gezond te koken en samen thuis te tafelen."
