Het is de kortste, maar tegelijk ook strafste periode uit zijn carrière. In Barcelona komen bij Mark van Bommel (46) mierzoete herinneringen opnieuw naar boven. Een terugblik met de Antwerp-coach op zijn gouden seizoen in Camp Nou: "Ik blijf toch een van de helden van Parijs."
In Barcelona-archieven hangt rond de ploegfoto van 2005 een gouden kader.
Op het historische beeld is voor het eerst de piepjonge Lionel Messi te zien - verdoken tussen een ploegmaat en lid van de staf. Ook toekomstige clubiconen als Andrés Iniesta, Xavi, Deco, Samuel Eto'o en Carles Puyol verkeren dan nog in de fleur van hun voetballeven.
Centraal vooraan springt Ronaldinho het meest in het oog. Zeker door de opvallende bling-bling om zijn nek.
En wie spotten we minder opzichtig links achteraan? Mark van Bommel, klaar voor het avontuur van zijn leven in de Spaanse grootstad.
"We hadden een goed ploegje", glimlacht de Antwerp-coach wanneer hij zijn ploegmaats van toen overschouwt.
De Nonnen van Vught
Even een flashback naar de zomer van 18 jaar geleden.
Van Bommel is dan al 28 wanneer het grote Barcelona hem transfervrij oppikt na enkele succesvolle jaren bij PSV.
De middenvelder wordt binnengehaald op voorspraak van landgenoot en trainer Frank Rijkaard, die een ervaren prijzenpakker wel kon gebruiken.
Ondanks zijn adelbrieven in eigen land zit de achterban van de Blaugrana wel niet meteen op een zoveelste Nederlander, eentje zonder het Barça-DNA, te wachten.
In Camp Nou zien ze nu eenmaal liever artiesten dan ambachtsmannen.
"Maar Van Bommel beschikt over een winnaarsmentaliteit, maakt het iedere tegenstander lastig en kan scoren", verdedigt Rijkaard de transfer.
Op dinsdag denk je: dit wordt helemaal niks, maar vrijdag komt alles plots terug.
De slimme Van Bommel beseft wel dat hij maar beter een goeie eerste indruk maakt tijdens zijn eerste avontuur over de grens.
In zijn vakantie trekt de modelprof naar de "Nonnen van Vught", een befaamd instituut waar kloosterzusters plaatsmaakten voor de allerbeste taaltrainers.
"Want ik wilde meteen begrijpen wat iedereen zei in de kleedkamer", duidt Van Bommel de keuze voor een snelcursus.
"Alleen had ik maar één week tijd, dus ik kreeg de hele dag door les. Op dinsdag denk je: dit wordt helemaal niks, maar vrijdag komt alles plots terug."
De Nederlander scoorde zo extra krediet door op zijn persvoorstelling verrassend uit te pakken in het Spaans. Én zelfs met een zinnetje Catalaans.
"Ingestudeerd", knipoogt Van Bommel al die jaren later nog steeds met enige trots.
Geluk na een ongeluk
De bewuste woorden kan Van Bommel nu niet meer herhalen, maar de hartlijke ontvangst herinnert hij zich wel nog.
"Puyol stapte meteen op me af. "Wat heb je nodig? Heb je al een telefoon? En hoe zit het met je auto? Als je ooit moet tanken, ga je hier maar om de hoek - daar zit er een goeie." Een echte aanvoerder, dus."
De Oranje-international moet zich ondanks het warme welkom even aanpassen aan het zuiderse ritme.
"Het leven is er compleet anders. Zoiets begint al met het later eten - dat hebben wij er nu nog steeds inzitten bij ons gezin. En er is natuurlijk het mooie weer. Mijn kinderen hebben 9 maanden lang in het zwembad gelegen."
"Ook de voetbalmentaliteit is er compleet verschillend. Je moét iedere match klaar zijn. Er zit daar zoveel druk op de ketel, simpelweg al door de kranten."
"In de kiosken van Barcelona zie je overal Mundo Deportivo en Sport liggen. Die moeten natuurlijk iedere dag met allerlei verhalen gevuld worden."
Mijn kinderen hebben 9 maanden lang in het zwembad gelegen.
In de eerste maanden is Van Bommel wel allerminst voorpaginanieuws, zijn naam wordt weggemoffeld in kleine nieuwskolommetjes.
Want de middenvelder is, ondanks een goal bij zijn basisdebuut, niet meteen een titularis bij Barcelona. Een gevolg van de enorme concurrentie op zijn positie. Tot overmaat van ramp loopt Van Bommel ook een enkelblessure op bij de nationale ploeg.
Weg uitzicht op een rol als titularis, leek het.
Alleen keert het "geluk" wanneer Xavi uitvalt met een knieletsel net op het moment dat Van Bommel weer fit is. Zo speelt Van Bommel, die uiteindelijk aan 24 competitieduels komt, nog een cruciale rol in de weg naar een verlengde landstitel.
Feestje na finale
Het ultieme moment moet dan nog komen.
Met Barcelona knokt Van Bommel zich naar een historische Champions League-finale. Midden mei 2006 wacht in het Stade de France een clash met Arsenal.
De Nederlander met rugnummer 17 start in de basis.
"We speelden toen bijna een hele wedstrijd tegen tien na een rode kaart voor hun doelman Jens Lehmann. Alleen opende Sol Campbell net voor rust toch de score voor hen."
Op het uur moet Van Bommel naar de kant.
"En dan heeft mijn vervanger, Henrik Larsson, het omgedraaid met twee assists", kan de Antwerp-coach er zelf gelukkig om lachen.
"Ik herinner me dat we nadien in twee groepen gevierd hebben. Eentje met Ronaldinho - ik weet niet wat zij gedaan hebben - en een andere die rustig iets ging eten. Zelf zat ik in die laatste (grijnst). Het WK 2006 stond voor de deur, hé."
Na zijn carrière geniet Van Bommel zichtbaar meer van het bewuste moment - wellicht omdat hij nadien nooit meer de Champions League zou winnen.
"Ik ben nog een paar keer teruggeweest in Barcelona. Dan word ik er aangesproken als een held van 2006 in Parijs. Ik krijg ook vaak foto's van mensen die de toeristische rondleiding deden en me op foto's van de finale zien."
De triomf van Barça blijkt later het begin van de meest succesvolle periode in de clubgeschiedenis. Maar de echte wonderjaren onder Pep Guardiola zal Van Bommel nooit meemaken.
"Na dat eerste seizoen kocht de club met Lilian Thuram en Gianluca Zambrotta nog twee extra concurrenten. Rijkaard kwam naar me toe en zei dat hij in de toekomst meer zou roteren."
""Je gaat soms eens twee wedstrijden spelen, dan zit je eens op de tribune of bank en dan kom je weer in de ploeg", zei hij. Alleen had ik daar geen zin in."
Van Bommel krijgt de belofte van de clubleiding dat er meegewerkt zal worden aan een exit.
Uiteindelijk zal de middenvelder zelf voor fixer spelen door na een oefenmatch tegen Bayern München - dat een zware 4-0 om de oren kreeg - zichzelf in de markt te zetten bij landgenoot Roy Makaay. Diezelfde avond grijpt voorzitter Karl-Heinz Rummenigge nog naar zijn telefoon en is de deal beklonken.
Adiós Barça, hallo München.
"Sinds mijn vertrek is alles veranderd", vergelijkt Van Bommel toen en nu als afsluiter.
"Alleen de materiaalman hoor ik soms nog. Xavi (de ex-ploegmaat die vanavond in de andere dugout zit, red.)? Hij is al een keer of acht van nummer gewisseld, zelf zit ik aan drie wissels (lachje)."
"Op een bepaald moment verlies je contact. Maar als we elkaar straks weer tegenkomen, is het alsof we gisteren nog de kleedkamer deelden."
Zou het dan nog eens over Parijs gaan?
