Wout van Aert erkent dat "sterkste won", maar is kritisch voor UCI: "Geen oortjes? Slaat nergens op"

Op het podium moest Wout van Aert zich toch een beetje forceren om een glimlach tevoorschijn te halen toen hij (opnieuw) een zilveren medaille om de nek kreeg.

In de mixed-zone was de ontgoocheling bij onze landgenoot nog steeds wat voelbaar: "Ik sta hier niet te springen van geluk", klonk het eerlijk bij Van Aert.

"Maar ik ben wel gewoon tevreden met zilver. Mathieu was de sterkste. Ik zat op zijn wiel bij die aanval en kon hem 10 seconden volgen, dan kraakte ik. Ik had het gevoel dat ook de andere jongens snel beseften dat de tweede plek het hoogst haalbare was."

Nochtans reed Van Aert een ijzersterke koers - de vicekampioen was in Glasgow steeds op de voorposten terug te vinden.

"Een juiste positie was de sleutel tot succes. Dat hebben we als ploeg supergoed gedaan - we zaten altijd vooraan. Daar moet ik de jongens ook voor bedanken. Ik heb niet het gevoel dat we steken hebben laten vallen, er was gewoon iemand beter."

Dat Mathieu van der Poel zijn wereldtitel (letterlijk) nog bijna zag wegvallen, heeft Van Aert trouwens nooit geweten.

"Uiteraard niet, want blijkbaar is het voor de UCI nog altijd belangrijk dat we zonder oortjes rijden", aldus een scherpe Van Aert. "Dat is niet van deze tijd, het slaat nergens op. Ik kan daar niet kritisch genoeg over zijn."

"Er was bijvoorbeeld ook dat protest in het begin. Dan weet je dus niks, hé. Je staat daar midden in een veld en hoopt dat de mensen iets komen zeggen. Het slaat nergens op dat er in één koers geen communicatie is."

"We zijn professionele mensen die het gewend zijn om met radio's te koersen. Het is gewoon dom dat we dat in de belangrijkste wedstrijd niet mogen."