Vingegaard op de bank bij Neyrinck: "Duel met Pogacar zal binnen 10 jaar nog herinnerd worden"

"Ik koers liever aanvallend, maar om de Tour te winnen moet je ook defensief kunnen rijden."

Jonas Vingegaard laat zich niet gek maken. De Deen werd links en rechts soms een te behouden aanpak verweten, maar snoerde de criticasters dinsdag de mond met een wonderchrono. 

Maakt het voor Vingegaard dan uit hoe hij de Tour zou winnen? "Binnen tien jaar zullen de mensen zich deze Tour herinneren als een van de grootste duels tussen Pogacar en mezelf. De manier waarop zál dus herinnerd worden, net zoals de rit naar de Col du Granon vorig jaar."

"Natuurlijk zou ik teleurgesteld zijn als ik niet win, maar ik ben niet bang om te verliezen. Als iemand anders sterker is, dan is dat zo. Mijn vrouw heeft me geleerd dat de wereld niet stopt met draaien als ik zou verliezen."

"Of ik soms aan mezelf twijfel? Na een zware etappe vraag je jezelf wel eens af of je goede benen had. Maar als je hard begint te fietsen, vergeet je dat."

Wat zou Vingegaard, vandaag 26, aan zijn 16-jarige zelf willen zeggen? "Geloof dat je het kunt en geloof dat je goed genoeg bent. De zestienjarige ik zou nooit gedacht hebben aan Tourwinst. Op die leeftijd weet je nog niet welk pad je zal volgen."

Vingegaard sloot de dag af met een verbluffende tijdrit. Hij steekt zo een hand uit naar een nieuwe Tourzege én kon met zijn ritzege bovendien de nul wegvegen voor Jumbo-Visma.

"We waren zowat elke etappe al dicht bij de dagzege, dus het is een heel grote opluchting. We hebben hier heel hard voor gewerkt. Maar ik verwacht dat Tadej ons nog elke dag zal aanvallen. Pas in Parijs weten we waar dit eindigt."