Celtic deed het in 1967 als eerste, Manchester City is de 8e club en voorlopig laatste club die het seizoen kan afsluiten met de beruchte treble, het symbool van een nagenoeg volmaakt seizoen.
Celtic in 1966-1967
De eerste club die de treble voor mekaar kreeg, was het Schotse Celtic. Het was het begin van een dolle reeks in het Schotse kampioenschap, waarbij ze maar liefst 9 keer na elkaar kampioen werden, bijna altijd in duel met eeuwige rivalen Rangers.
De legendarische coach Jock Stein, het grote voorbeeld van Sir Alex Ferguson (zijn naam komt verderop nog wel eens terug) smeedde een team met enkel Schotse spelers dat onoverwinnelijk leek.
Eigenlijk is het zelfs het enige team dat ooit een quadruple haalde, want naast het kampioenschap, beker en Europacup 1 (tegen Inter) won het dat seizoen ook de League Cup.
Het "grote" Ajax in 1971-1972
Begin jaren '70 was het Ajax van Johan Cruijff, Piet Keizer, Johan Neeskens en andere Sjaak Swarts een pletwals, die met hun "totaalvoetbal" de voetbalwereld overheersten.
In eigen competitie verloren ze dat seizoen slechts één keer, maar in de beker werd slechts op een diefje met 3-2 gewonnen van FC Den Haag.
Nadat ze het jaar voordien ook al de Europacup 1 gewonnen hadden, stonden ze in 1972 oog in oog met, u raadt het nooit, Inter. Ajax won, met twee doelpunten van Johan Cruijff. Ook in het jaar erop ('72-'73) zou Ajax de Beker met de Grote Oren winnen, een andere treble.
Eric Gerets met PSV in 1987-1988
De derde treble in de geschiedenis kwam opnieuw van een Nederlandse ploeg, met een Belgisch tintje eraan: kapitein Eric "De Leeuw" Gerets.
In eigen competitie stond er geen maat op het team van Guus Hiddinck. Een ijzeren defensie met Gerets en Ronald Koeman, een middenveld met Sören Lerby en Berry Van Aerle en topschutter Wim Kieft in de aanval.
De Nederlandse beker werd met 3-2 gewonnen, mede dankzij 2 doelpunten van Eric Gerets.
In de EC1-finale ontpopte doelman Hans van Breukelen zicht tot held door na een saaie 0-0 tegen Benfica in de strafschoppenreeks de beslissende penalty te pakken (6-5).
Manchester United 1998-1999
De enige Engelse ploeg in de lijst is Manchester United. Manager Sir Alex Ferguson smeedde een wervelend team met talent uit eigen opleiding, Fergie's Fledglings: David Beckham, Ryan Giggs, Nicky Butt,Paul Scholes, de broers Neville...
De Engelse competitie eindigde bloedstollend. Op de laatste speeldag verzekerde United zich van de titel, met één punt meer dan Arsenal. In de Cup Final ging Newcastle voor de bijl.
De Champions League-finale was er eentje voor de annalen. United stond 1-0 achter op een minuut van het einde, tegen een autoritair Bayern München.
Maar dan voltrok zich "The Camp Nou Miracle". Teddy Sheringham scoorde de 1-1 en nog voor er verlengingen kwamen, maakte Solskjaer de winning goal.
Barcelona van Pep Guardiola in 2008-2009
Het Barcelona van dat seizoen kan en mag misschien wel een van de sterkste teams aller tijden genoemd worden. Messi, Xavi, Iniesta, Henry, Eto'o, Piqué Busquets, Puyol, Touré...allemaal grootheden in het internationale voetbal.
Geen wonder dat Barça als een pletwals door de Spaanse competitie, kampioen met 9 punten voor en 105 gescoorde doelpunten, en Copa del Rey walste.
De Champions League kregen ze niet cadeau. In de halve finale werden ze bijna uitgeschakeld door het Chelsea van José Mourinho. Na een 0-0 thuis ging Barça door met 1-1 op Stamford Bridge dankzij een doelpunt van Iniesta in minuut 93.
In de finale bleek Manchester United geen partij. Een vroeg doelpunt van Eto'o en de meest memorabele kopbal ooit van Lionel Messi zorgden voor de treble.
Inter in 2009-2010
Een jaar na de treble van Barcelona was het opnieuw raak. Dit keer was het José Mourinho, die met Inter de heilige drievuldigheid binnenhaalde.
Met een uitgebalanceerd, maar geen uitmuntend team slaagde Mourinho erin om voor de vijfde keer op een rij kampioen van Italië te worden. Met Milito beschikten ze wel over een sluipschutter die ook de bekerfinale met één goal beslechtte.
In de Champions League bleek opnieuw het sterke Barcelona een te hoge horde te gaan worden in de halve finale. Maar na een overtuigende thuiszege en een felbevochten, amper 24% balbezit, 1-0-verlies in Camp Nou haalde José zijn gram.
In de finale tegen Bayern besliste Milito met een doelpunt in elke helft de match. Opvallend feit: Samuel Eto'o, die het jaar voordien furore maakte bij Barcelona, pakte met Inter zijn tweede treble op een rij.
Eindelijk Bayern München in 2012-2013
Der Rekordmeister uit Duitsland was er al enkele keren dicht bij geweest maar nog nooit lukte de treble. Maar in 2012-2013 stond er werkelijk geen maat op Bayern met Rode Duivel Daniel Van Buyten in de rangen.
In de Bundesliga verpulverden ze de tegenstand. Kampioen met 25 (!) punten voorsprong op Dortmund. Doelpuntensaldo +80 en 2,88 doepunten gemiddeld per match. In de DFB Pokal werd zelfs een gemiddelde van 3,33 doelpunten gehaald.
In de CL werd de hegemonie van het Duitse voetbal, in die periode, onderstreept. Op weg naar de eindstrijd vernederde Bayern onder meer Juventus (4-0) en Barcelona (7-0) om uiteindelijk in de finale rivaal Dortmund met 2-1 te kloppen.
Barcelona van Luis Enriqué in 2014-2015
Zes jaar na de eerste treble was het opnieuw de beurt aan Barcelona. Het aanvalstrio Messi (58) , Neymar (39) en Suarez (25) scoorde maar liefst 122 keer in alle competities.
Nochtans kreeg Barça de titel in Spanje niet cadeau. Eeuwige rivaal Real, met Ronaldo, draaide ook een topseizoen maar hun 92 punten en 118 (!) goals volstonden niet. Barcelona werd kampioen met 2 puntjes voorsprong. De bekerfinale tegen Bilbao bleek een formaliteit.
Succescoach Guardioloa, nu bij Bayern, leek in de halve finales van de Champions League een boeman te kunnen worden. Maar de 3-0 thuis in de heenmatch bleek genoeg na 2-3 verlies in München. Juventus ging voor de bijl in de finale met 3-1.
De tweede van Bayern München 2019-2020
De laatste treble in de rij werd gewonnen in het vreemde seizoen 2019-2020. De COVID-pandemie raasde door Europa en competities over heel het continent verliepen chaotisch.
Na een lockdown-periode van enkele maanden won Bayern, met topschutter Lewandowski, zijn achtste titel op een rij met 13 punten voorsprong op Dortmund. Leverkusen werd met 4-2 naar huis gestuurd in de bekerfinale.
In de Champions League werden de terugwedstrijden van de 1/16e finales pas gespeeld in augustus. Als apotheose werd geopteerd voor een eindtoernooi met 8 ploegen in Portugal met rechtstreekse uitschakeling en zonder publiek.
De 8-2-overwinning van Bayern tegen Barcelona en de 3-1-uitschakeling van Manchester City tegen Lyon waren de meest memorabele uitslagen in dit format. Bayern ging door naar de finale, waar het in een leeg stadion met 1-0 won van PSG.
De puzzel valt eindelijk goed voor Manchester City
Dankzij de vele oliedollars uit de Emiraten kon Manchester City de afgelopen jaren de trofeeën in eigen land opstapelen, maar in Europa liep het telkens mis voor de ploeg van Pep Guardiola.
Uiteindelijk zou de Noorse doelpuntenmachine Erling Haaland het missende puzzelstukje blijken, al was zijn aandeel in de halve finale en finale van de Champions League beperkt.
Het was vooral Guardiola die had geleerd uit zijn eigen fouten en de drang kon bedwingen om met een 'vondst' het slimste jongetje van de klas te willen zijn.
Guardiola hield vast aan zijn automatismen en vond in Rodri een onverwachte held die Manchester City dan toch over de streep kon helpen in de finale tegen Inter.
