Sterke benen, maar wéér pech. Parijs-Roubaix blijft vervloekt voor Wout van Aert. De Belg moest zich troosten met een derde plaats. Al toonde hij zich groots in het verlies door Mathieu van der Poel meteen de hand te schudden. Ook zoontje Georges nam na de finish de ontgoocheling weg. "Ik wist meteen dat het over was bij die fietswissel", baalde Van Aert.
Groots in het verlies. Ondanks de enorme ontgoocheling voelde Wout van Aert zich niet te beroerd om Mathieu van der Poel meteen te feliciteren na de finish.
De eeuwige rivalen leken er op 15 kilometer van de streep weer een tweestrijd van te maken, maar daar besliste een lekke band bij Van Aert dus anders over.
Weg zege in Roubaix.
"Ik heb het al eerder meegemaakt", zuchtte Van Aert in een eerste reactie. "Maar op zo'n moment is het bijzonder zuur. Roubaix blijft vervloekt voor mij."
"Ik wist meteen dat het voorbij was bij die fietswissel", ging de nummer drie verder. "Ik verloor 20 à 25 seconden, die kan je niet goedmaken op een Mathieu in topvorm."
Van Aert kon zich wel troosten met de gedachte dat hij een uitstekende dag kende en zich meermaals kon laten zien, ondanks de hinder van zijn val in de Ronde.
"Ik heb de pijn kunnen verbijten", aldus Van Aert. "Gelukkig had ik er tijdens de koers niet te veel last van. Nu begint het opnieuw pijn te doen, maar ik ben blij dat ik met een mooie prestatie mijn voorjaar kon afronden."
Ook zoontje Georges liet het niet aan zijn hart komen. Hij gaf, met de koersbril van papa op de neus, een high five.
Van Aert overschouwde tot slot nog zijn voorjaar: "Ik ben trots op wat ik bereikt heb, we hebben met de ploeg een mooie reeks neergezet. Alleen is die grote overwinning uitgebleven... Ach, het leven is niet alleen zeges. Hopelijk hebben de fans kunnen genieten."
