Red Lions blijven streng voor zichzelf: "Iedereen zegt "Proficiat", maar hoofd zegt "Niet proficiat"

Onze hockeymannen zijn weer in het land. En twee dagen na het verlies van de WK-finale weegt bij hen nog altijd het verloren goud meer door dan het gewonnen zilver.

De nederlaag smaakte zuur en bij het weerzien na ruim 3 weken met vrienden en familie komen de emoties weer naar boven, stelt Nicolas De Kerpel. "Je hebt 24 uur de tijd gehad om weer kalm te worden na de verloren finale. Je komt nu weer hier. Iedereen zegt "Proficiat", maar je hoofd zegt "Geen proficiat.""

De Kerpel voelt hier het respect vanuit België. "Als je in India zit, voel je dat minder. Maar ik heb de indruk dat de Belgen meer content zijn met de zilveren medaille dan wij. Wij zijn echt, echt, echt heel diep teleurgesteld. Het doet nog altijd pijn."

"Als iedereen hier dan "Proficiat" zegt, denk je wel dat je iets goed gedaan hebt, maar het zit nog altijd niet goed."

"Het is heel dubbel, maar het is wel fijn om terug thuis te zijn", weet De Kerpel. Het is opvallend hoe goed de Red Lions aaneenhangen. "Het is zo'n leuke bende. Naast teamgenoten zijn het ook allemaal vrienden. En niet alleen maar voor even, dat is voor de rest van ons leven."

"Wij komen zo goed overeen, dat is niet fake. We gaan elkaar wel missen, maar het is ook goed van een paar gasten een paar dagen niet te zien", lacht hij.

Loïck Luypaert zit in hetzelfde schuitje als De Kerpel: "Ik ben blij om weer in België te zijn. Het applaus doet deugd, maar het is wel met een zure nasmaak. Daar gaan we niet over liegen."

"Het is superleuk dat ze iets georganiseerd hebben voor ons, zodat we onze familie kunnen ontmoeten en we nog een laatste moment samen hebben, voor iedereen op vakantie vertrekt."

"Die nederlaag verwerken is voor iedereen anders. Voor de ene duurt dat een paar dagen, voor de andere een paar weken."

"Het is een zuur gevoel, hoe meer je over de wedstrijd nadenkt, hoe meer je denkt dat we die gewoon hadden moeten pakken. Het is zonde."

Ook Luypaert looft de groepssfeer: "Dit WK toonde nog maar eens hoe goed deze groep is, hoe mooi het is om met deze mensen samen te werken. We hebben 3,5 week in India op hotel gezeten, waar je niet echt naar buiten kan. De frustraties waren minimaal en we hebben heel veel plezier gemaakt."

Bondscoach Michel van den Heuvel heeft geen dubbel, maar een "triple" gevoel bij de ontvangst: "Allereerst is er de pijn van het verlies, omdat we daar altijd voor gaan en we er de ploeg voor hebben."

"Ten tweede is er een grote mate trots. Er waren wat issues in het toernooi, die we heel knap met elkaar hebben opgelost. Tot slot is er ook nog pijn en honger, die we om gaan zetten in een enorme drive richting EK en Parijs 2024."

"Als je dit dan ziet, hoe het land reageert, is het heel fijn dat we zoveel steun en waardering krijgen. We voelen het respect. In India is dat wat moeilijker, omdat je in zo'n aparte wereld een toernooi speelt, maar hier voelde ik meteen dat het groter is dan ik dacht."

De honger voor wat komt, druipt er bij heel de delegatie af: "Ik denk dat iedere speler ook weer de pijn van het verlies gevoeld heeft. Dat hebben we - misschien - te lang niet gevoeld. Dat geeft misschien die 2 of 3 extra procenten die je moet brengen, om het goud weer te gaan grijpen. Ik heb er alle vertrouwen in dat dat iets extra's gaat brengen."