Een geel sprookje, een vervloekte afdaling en tranen van geluk: dit was de carrière van Jan Bakelants

"Als ik bij Lotto had getekend, werd ik het hulpje van Philippe Gilbert. Bij Quick-Step werd ik de knecht van Paolo Bettini. Maar ik wil finales rijden."

Het is een uitspraak van een ambitieuze en jonge Jan Bakelants net voor zijn vuurdoop als profrenner.

Bakelants had in zijn laatste beloftejaar (2008) voor een stunt gezorgd door de Ronde van de Toekomst te winnen. Een rittenkoers waar Tour-winnaars geboren worden, denk maar aan Pogacar, Bernal, Indurain en LeMond.

Bakelants dankte die eindzege aan een aanval van 207 kilometer - waarvan de laatste 50 kilometer solo - in de 5e etappe.

De topteams trokken logischerwijze aan de mouw van de getalenteerde Bakelants, die aanbiedingen van onder meer Patrick Lefevere en Lotto naast zich neerlegde. Want Bakelants wou voor eigen rekening rijden en bij Sport Vlaanderen-Baloise kreeg hij die kans.

Het hoogtepunt van zijn carrière beleefde Bakelants op 30 juni 2013.

In de Tour geraakte Bakelants in de finale van de 2e etappe voorop met 5 andere goudzoekers.

Bakelants speelde het slim en bleef op de glooiende wegen naar Ajaccio als enige uit de greep van het aanstormende peloton. 1 luttele seconde hield hij over op nummer 2 Peter Sagan.

Die ritoverwinning in de Tour was meteen ook de eerste profzege uit de carrière van Bakelants. Als kers op de taart mocht hij ook nog eens 2 dagen in de gele trui paraderen.

Helaas liet zijn engelbewaarder hem meerdere keren in de steek in de Ronde van Lombardije.

In de editie van 2017 maakte Bakelants een horrorval in de afdaling van de Colma di Sormano (waar ook Remco Evenepoel in 2020 in het ravijn belandde).

Het verdict voor Bakelants: 7 gebroken ribben en 4 gebroken ruggenwervels. Tijdens een bikefitting kwam Bakelants enkele maanden later tot de vaststelling dat hij 1 centimeter kleiner was geworden.

2 jaar na die zware val ging Bakelants met de bibber in zijn benen weer onderuit in de afzink van Colma di Sormano. Dat was trouwens al zijn 3e val ooit in die vermaledijde afdaling, want in 2010 had Bakelants er al zijn pols, knie en elleboog gebroken.

Bakelants ontpopte zich tijdens zijn carrière ook als een gesmaakte analist in wielertalkshows.

Naast analytisch inzicht beschikt de bio-ingenieur van opleiding ook over een ongezouten mening, waar we al vaak mochten van genieten in Extra Time Koers.

In zijn kritiek wijst Bakelants vaak met een beschuldigende vinger naar de UCI. Vooral als het om de veiligheid van de renners gaat.

6 jaar na zijn laatste zege mocht Bakelants deze zomer eindelijk nog eens zijn vuisten ballen.

In de slotrit van de Ronde van Wallonië zette hij het peloton een hak met een uitvalspoging in de slotkilometer. Het deed wat denken aan zijn triomf in de Tour 9 jaar geleden.

Bakelants huilde tranen van geluk: "Ik ben er altijd in blijven geloven, maar op een gegeven moment waren er maar 5 mensen die er nog in geloofden: ikzelf en mijn familie. Het doet deugd dat iedereen het mij nu gunt."

Door de vele tegenslagen stond Bakelants de laatste jaren al te vaak voor een zoektocht in de herfst en de winter.

Eind 2018 gooide Team Sunweb "Baki" een reddingsboei toe. 1 jaar later leek het einde carrière toen Bakelants op Kerstmis en oudejaarsavond nog altijd ploegloos was.

Op 7 januari 2020 zorgde Intermarché-Wanty-Gobert toen voor de verlossing. Datzelfde team liet hem tijdens de Tour van dit jaar weten dat Bakelants niet meer in de plannen paste van 2023.

"De laatste druppel is nog niet uit mijn arsenaal gewrongen", zei Bakelants, die op zijn 36e uitkeek naar wat er nog op zijn pad zou belanden.

Daar heeft hij nu dus een punt achter gezet.