2022 was weer een sportjaar om duimen en vingers bij af te likken. Tot en met oudjaar blikken we terug op de strafste Belgische prestaties. Vandaag op 3: Lotte Kopecky (27) wordt een veelvraat op twee wielen.
Van meestal net niet op de grote afspraken werd het heel vaak met stip wel. In 2022 werd Lotte Kopecky een veelwinnares, zowel op de weg als de piste.
Mede aan de basis van de successen: de nieuwe stal. Begin 2022 maakte Kopecky eindelijk de overstap naar een topteam. Het Nederlandse SD Worx geldt al jaren als de succesploeg bij uitstek. En dat biedt kansen, zo beseft ook Kopecky.
Toch kwam haar eerste grote zege er niet door teamwerk. De Strade Bianche won de Belgische kampioene net helemaal op haar eentje.
Op de slotklim richting Piazza del Campo ontbond kannibaal Annemiek van Vleuten haar duivels. Geen kenner die op dat moment ook maar durft te denken dat de Nederlandse te kloppen is. Maar een verbluffend sterke Kopecky counterde op magistrale wijze.
José De Cauwer noemde het "de beste wielerprestatie van een Belgische vrouw in de laatste 20-25 jaar."
En dat was dus nog maar het begin van een lang successeizoen.
Vlaanderens mooiste
Het grote doel moest dan nog komen: de Ronde van Vlaanderen.
Zwaarder dan ooit - met voor het eerst de Koppenberg – leek ook dit een koers op maat van afmattingsspecialist Van Vleuten. Maar opnieuw slaagde Kopecky erin haar wagonnetje aan te haken, ditmaal met ploegmaat Chantal van den Broek-Blaak. En dat een-tweetje maakte Kopecky gezwind af.
"Het is niet enkel het winnen van de Ronde van Vlaanderen, maar ook de manier waarop", glunderde de laureate achteraf. In de Belgische driekleur voor een dolenthousiast publiek, mooier kan inderdaad niet.
Met nog een tweede plek in Roubaix was het een boerenvoorjaar voor Kopecky.
Opperst (on)geluk onder de regenboog
De maanden erna werd het, naar de nieuwe normen, wat minder. In de Giro, Tour en Vuelta reeg Kopecky de ereplaatsen aaneen, maar die felbegeerde ritzege bleef uit.
Maar wie zou beginnen te denken dat het voorjaar een uitschieter was, zou Kopecky mooi ongelijk geven.
Het begon met twee Europese titels op de piste. Daarna was er het WK-zilver op de weg, waar enkel een verrassingsuitval van Van Vleuten een zekere sprintzege - en dus wereldtitel - voor Kopecky in de weg stond.
Om haar wonderjaar toch met een regenboog af te sluiten won ze dan maar twee wereldtitels op de piste in Saint-Quentin-en-Yvelines .
En net op exact die piste nabij Parijs wil ze in 2024 schitteren op de Olympische Spelen. Wie durft na dit succesjaar nog te voorspellen dat het haar niet zal lukken?
