Geen derde WK-goud, wel veel voldoening. Nina Derwael veroverde bij haar eerste wedstrijd sinds de Spelen van Tokio meteen eremetaal, onze landgenote is helemaal terug van nooit weggeweest. "Ik voelde na mijn oefening de opluchting", blikte een tevreden Derwael terug.
"Het is een lange week geweest, ik ben blij"
"Ik denk dat ik tevreden mag terugkijken", opende Derwael na haar finale. "Het was een korte voorbereiding en het was lang geleden dat ik nog eens de stress van een finale had gevoeld. Ik ben gewoon blij met wat ik vandaag heb kunnen tonen en dat ik met een derde plek hier wegga."
Derwael turnde een knappe oefening en oogde ook na haar afsprong tevreden. "Ik voelde de opluchting", luidde het. "Het is een lange week geweest. Tussen de kwalificaties en mijn finale was er veel tijd."
"Ik heb veel oefeningen gedaan en veel kunnen nadenken. Normaal gezien doe ik meer wedstrijden op een week en zit ik meer in dat ritme, het was voor mij volledig nieuw om een week tijd te hebben voor dit ene toestel."
Er zal nog veel over die Derwael-combinatie gediscussieerd worden, maar wij moeten onze oefening er nu op aanpassen.
Derwael kreeg wel een minder hoge moeilijkheidsgraad toegekend aan haar oefening dan ze gehoopt had: 6.300 in plaats van 6.500. Die twee tienden extra zouden haar uiteindelijk zilver hebben opgeleverd.
Derwael vocht die zogenaamde "D-score" nog aan, maar de jury gaf geen gehoor. Het Derwael-element en de daaropvolgende combinatie werden niet erkend in haar oefening. "De jury wil dat ik al in halve draai zit voor ik de brug grijp", legde Derwael uit.
"Bij de jongens is exact dezelfde regel ingesteld geweest enkele jaren geleden, daar doet niemand dat element nu nog. Er zal nog veel over gediscussieerd worden, maar wij moeten onze oefening er nu op aanpassen."
"Dit is een goed begin van een nieuwe cyclus"
Met brons doet Derwael even goed als op het WK in Montreal in 2017. "We beginnen nu opnieuw zoals we destijds in Montreal begonnen zijn. Het is te hopen dat we deze nieuwe cyclus kunnen afronden zoals we de vorige begonnen zijn." Lees: met olympisch goud.
"Toen ik begin maart weer ben beginnen te turnen, was het nog afwachten of ik het WK zou halen. Ik wilde het echt doen om het team te kunnen helpen. Om uiteindelijk hier dan toch een finale te turnen en brons te veroveren, dat kan enkel maar een goed begin zijn van een nieuwe cyclus voor mij."
Is Derwael nu helemaal terug? "Ik hoop het. (lacht) Ik heb wel dat gevoel, ja. Iedereen weet dat ik nog niet op het niveau ben van waar ik kom, maar ik ben gewoon blij om hier te zijn en een finale geturnd te hebben."
We beginnen nu opnieuw zoals we destijds in Montreal begonnen zijn. Het is te hopen dat we deze nieuwe cyclus kunnen afronden zoals we de vorige begonnen zijn.
Vaelen (6e op sprong): "Om hier te staan is echt de max"
Lisa Vaelen zorgde met een knappe zesde plaats op de sprong voor een eerste Belgische hoogtepunt van de dag. "Ik was redelijk rustig, tot ik moest beginnen", vertelde Vaelen, "maar zodra ik begonnen was, vond ik mijn ritme wel.
"Bij mijn eerste sprong kon ik mijn topscore verbeteren, al had ik mijn benen wat meer moeten strekken. Dat zijn kleine foutjes, maar daar werken we aan. Die sprong zorgde wel al voor opluchting. Bij mijn tweede sprong was er meer zekerheid, daar kon minder mislopen."
"Ik had wel echt uitgekeken naar deze finale, dat was het doel. Om hier te kunnen staan is echt de max. In de kwalificaties hebben we heel veel geleerd, we zijn ook samen in team gebleven en mekaar blijven aanmoedigen."
