Vandenbempt: "Union is straffer dan vorig seizoen, Mazzu veroordeeld tot 4 verdedigers"

Club Brugge liet bij zijn heel sterke openingsfase tegen Westerlo na om te scoren en daarin het verschil al te maken. Maar de verdienste van Westerlo mag ook eens onderstreept worden.

Zodra het kon, liet Westerlo zien dat het echt goed kan voetballen. Het is een elftal met veel snelheid en techniek. Nadat Club zijn greep had gelost, viel ook het knappe positiespel op.

En er waren ook een paar individuele uitblinkers met voorop die jonge, hoog opgeschoten Deen op het middenveld, Nicolas Madsen: zoveel overzicht en altijd aanspeelbaar. 

Er was Lyle Foster, niet enkel bepalend met zijn twee doelpunten, maar ook met zijn ijzersterke fysiek. Ook Nene, die frisse Maxim De Cuyper, de huurling van Club Brugge die we ondertussen al kennen, en Sinan Bolat, met een paar cruciale reddingen, blonken uit. 

Westerlo is een mooie, frisse ploeg en heeft met Jonas De Roeck een coach die weinig lawaai maakt, bescheiden is en door specialisten in het voetbal terecht heel hoog wordt ingeschat. 

Het is natuurlijk een minder opvallend verhaal dan dat van Union vorig jaar. Ik denk ook niet dat Westerlo vicekampioen zal worden, toch is het een mooie aanwinst voor de Jupiler Pro League. 

(lees voort onder de foto)

Opnieuw een nederlaag voor Club Brugge dus, na een Champions League-wedstrijd, al mag dat nog geen item worden, omdat deze nederlaag een andere is dan die op Standard, waar het Champions League-elftal eigenlijk gewoon zwak was en kansloos verloor. 

Tegen Westerlo had het met een vroege goal helemaal anders kunnen lopen. En volgens het reglement had het eerste doelpunt van Westerlo afgekeurd moeten worden voor een fout op Mignolet, opnieuw zo'n moment waarop je je afvraagt waarom de VAR niet tussenkomt.

Het is wel een vervelende nederlaag voor jongens die door de week moeten toekijken hoe hun collega's Europees een heldenrol vertolken en dan zelf hun kans in het weekend niet grijpen. 

Met voorop die twee peperdure jongens: Jaremtsjoek en Lang. Jaremtsjoek stelde opnieuw teleur, had die paar kansen moeten afmaken en dat valt extra op omdat zijn concurrent, de Spanjaard Jutgla, het geweldig doet. 

En Noa Lang liep bij zijn wissel met een lang gezicht zijn coach voorbij en dan kan je zien dat hij niet gebleven is bij Club Brugge om in het weekend tegen Westerlo te voetballen en woensdag in Madrid op de bank te zitten toekijken. 

Dat is de weelde die Club Brugge heeft en dat zal Carl Hoefkens goed moeten managen tot in november. En zondag, na wie weet een historische kwalificatie in de Champions League op Madrid, toch maar weer niet verliezen op Anderlecht, want anders wordt het toch een item. 

(lees voort onder de foto)

Dat Mario Stroeykens het vel van Felice Mazzu heeft gered, zoals overal te lezen staat, is een vreemde conclusie. Op vrijdag nog maar had CEO Peter Verbeke het vertrouwen en geloof van de club in Mazzu uitgesproken. 

Dan zou het dodelijk geweest zijn voor de geloofwaardigheid van hem en van de club om na één verloren en slechte wedstrijd Mazzu al aan de deur te zetten. Na een hele slechte eerste helft was de ommekeer cruciaal om de druk niet te zien toenemen. 

Ik ben benieuwd wat deze overwinning voor gevolgen heeft, want de ommekeer wordt nu nogal makkelijk herleid tot de omzetting van het systeem met 4 spelers in de verdediging, dé grote toegift van Felice Mazzu.  

Alleen vraag ik me af of dat wel klopt. Want na de rust zaten vooral de omstandigheden mee: meteen gelijkgemaakt na 20 seconden en nadien dodelijke efficiëntie met nog 2 doelpunten uit 2 kansen. 

En in dat systeem heeft Anderlecht ook gewoon afgezien, het werd een poos gedomineerd door KV Mechelen. Hoe zou het gelopen zijn mocht die bal van Bolingoli erin en niet ernaast zijn gegaan en die van Hairemans ernaast en niet tegen de paal?

Het is een feit dat Mazzu niet anders kan dan in de nabije toekomst vasthouden aan dit systeem door de ontwikkelingen in Mechelen. Hij kan zich niet permitteren om tegen Club Brugge met 3 in de verdediging te spelen en dan te verliezen. Hij is, bij wijze van spreken, veroordeeld tot vier verdedigers.

(lees voort onder de foto)

Wat Union dit seizoen doet, is misschien nog straffer dan vorig seizoen. Met twee absolute sterkhouders die vertrokken zijn: Casper Nielsen en Deniz Undav. 

Zou Undav overigens gelukkig zijn bij Brighton? Drie invalbeurten, goed voor 18 minuten. Misschien wil hij gewoon wel terugkomen naar het Dudenpark. Union staat ook zonder de architect van het succes, Mazzu, opnieuw netjes in de top 4. 

En dat ook nog eens met die Europese belasting, al 5 wedstrijden in de benen en nu ook 9 op 9 in de Europa League, dat mag ook eens belicht worden. Gewonnen in Berlijn en in Braga, Union Berlin is de leider in de Bundesliga en Braga is de gewezen koploper in Portugal. Dat zijn sterke competities.

Alle verhoudingen in acht genomen, moet dat stuntwerk van Union niet noodzakelijk zoveel onderdoen voor dat van Club Brugge in de Champions League. Ze spelen ook aantrekkelijke wedstrijden en zullen, tenzij een complete inzinking volgt, overwinteren in Europa. 

Chapeau voor Karel Geraerts, hij heeft het werk van Mazzu met verve voortgezet en er zelfs nog een dominantere versie van gemaakt. Ook de transfers zijn alweer voltreffers: Boniface, Adingra, die gehuurd wordt, en de spitsen Nilsson en Ayensa maakten in die korte periode dat ze gespeeld hebben ook een goede indruk. 

In het altijd moeilijke jaar van de bevestiging doet Union het straf en het geheim blijft hetzelfde: collectiviteit, wedstrijdmentaliteit, scherpte en ook pure klasse, zoals bij Teuma.