Wout van Aert en Remco Evenepoel starten zondag voor de Belgische ploeg als dé twee kopmannen op de wereldkampioenschappen op de weg. Sportweekend blikt met Rik Van Looy (88) vooruit naar het WK. Wat denkt de wereldkampioen van '60 en '61 Van Looy van de strategie van de Belgen? En wie ziet hij zondag winnen?
In 1960 en 1961 won Rik Van Looy de wereldtitel twee maal op een rij. Als enige heeft de stadsgenoot van Wout van Aert alle grote klassiekers minstens één keer gewonnen.
Is de carrière van een wielrenner pas geslaagd als hij wereldkampioen is geworden? "Ja, normaal hoort dat erbij", vertelt Van Looy. "Je wint klassiekers, je wordt Belgisch kampioen, maar die trui met zoveel kleuren, dat is toch uniek."
Van Looy is ondertussen al 88 jaar, maar nog even scherp als vroeger.
"Je weet dat Evenepoel meer dan 40 kilometer van de meet alleen kan rijden, dan gaat hij zichzelf niet meer opofferen zoals hij vorig jaar gedaan heeft', analyseert de Keizer van Herentals.
"Hij gaat aan zichzelf denken, wat zijn goed recht is. En andersom is het juist hetzelfde bij Wout van Aert."
Evenepoel gaat zichzelf niet meer opofferen, zoals hij vorig jaar gedaan heeft
"En voor wie gaan de ploegmaten rijden? Als ik het cru moet zeggen, dan zal het op de portemonnee aankomen", denkt Van Looy.
Zelf ziet hij geen landgenoot triomferen in de regenboogkoers. Wie dan wel? "De dubbele winnaar van de Tour de France: Pogacar. Dat is eigenlijk mijn favoriet in de koers, in alle koersen eigenlijk."
"In de Tour de France was hij niet dezelfde als 2 jaar voordien, maar ik heb hem nu bezig gezien in Montreal. Dat was wel terug wat ik 2 à 3 jaar geleden gezien heb."
"Je bent iemand verloren en daardoor komen er soms mindere dagen"
De laatste jaren gaf de Keizer van Herentals nauwelijks nog interviews door de ziekte en dood van zijn vrouw Nini, die begin vorig jaar overleed.
"Je bent iemand verloren en daardoor komen er soms mindere dagen", vertelt Van Looy. "Ik mis haar nog altijd. We zijn 67 jaar getrouwd geweest en dan valt dat weg."
"De kleindochters en de kinderen vangen me op. Als het nodig is, kan ik altijd een beroep doen op hen. Dus ik mag niet klagen." Met zijn eigen gezondheid gaat het nog goed.
