Remco Evenepoel doet zichzelf bijna de das om: "Wilde een bocht iets te veel afsnijden"

In een onschuldige bocht naar rechts schoof Remco Evenepoel onderuit in zijn rode trui. De andere favorieten hielden de benen stil, waarna de leider in de Vuelta opnieuw zijn plaats in het peloton innam. 

Op de lange slotklim kwam Evenepoel vervolgens niet in de problemen. Integendeel, hij oogde dominant en tolereerde enkel Enric Mas en Primoz Roglic in zijn wiel op de top. Opnieuw een geslaagde dag dus voor de kopman van Quick Step-Alpha Vinyl. 

Wat liep er mis bij de val? "Het was een heel gladde bocht en ook de motoren vertraagden er", blikt Evenepoel terug. 

"Ik wilde die bocht wat afsnijden, maar deed dat een beetje te veel. "Shit happens", sorry dat ik het moet zeggen op TV. Enkel mijn been is wat geraakt, mijn fiets is er erger aan toe."

"Ik wist dat het daarna een klim was om gewoon te volgen, de laatste 200m trok ik nog een stevig sprintje omdat ik voelde dat ik nog wat over had. Ik houd een goed gevoel over aan deze rit, dat is het belangrijkste."

Evenepoel had ook nog lovende woorden voor zijn team, met een speciale vermelding voor Rémi Cavagna. 

"Hij heeft driekwart van de etappe op kop gereden, hoedje af. Daarna zette Dries Devenyns ons perfect af aan de voet van de klim. Nu is het zaak om goed te herstellen morgen, in een rit voor de sprinters."

"One down", zei onze reporter aan de finish tegen de leider. Weer een etappe die afgevinkt mag worden.

"Ja, maar je kunt het ook letterlijk nemen", reageerde de gevallen Remco Evenepoel gevat. "Het was een typische Spaanse weg, een beetje vettig. Ik ben gewoon weggegleden."

"Opeens reden er 3 motoren die moesten afremmen. Ik wilde de bocht afsnijden, maar ik had een beetje hetzelfde als Julian (Alaphilippe) gisteren. Gelukkig ben ik op mijn spieren gevallen, niet op het bot. Eind goed, al goed."

Heeft Evenepoel daarna met zijn verstand gekoerst? "Ja. De laatste kilometers waren de lastigste. Ik voelde dat ik op het einde nog iets had."

"Het was sprinten en de rest op een gaatje proberen te zetten, ook al is dat niet nodig. Ik voel gewoon dat ik goed herstel."

Ook de tempoversnelling van Jumbo-Visma op de slotklim baarde hem geen zorgen. "Rohan Dennis was indrukwekkend met zijn schifting op zijn buitenblad, maar ik voelde dat het goed zat en ik gaf in de oortjes aan dat alles in orde was ondanks de blessures."

"We hielden ons daarna aan het plan: volgen, volgen en zien wat er op het einde nog kan. Ons afgesproken plan is geslaagd, op de val na. En ik heb weer een heel sterk team gezien, ook goed voor het kopke."