Kruistocht in voetbalbroek. Dedryck Boyata (31) - steeds koppig knokkend tegen de terugkerende twijfels - koos in zijn carrière nooit de gemakkelijkste weg. Een Brexit in de extra tijd en een Berlijnse carambole brachten hem uiteindelijk in Brugge. Een reconstructie van het vergeten decennium van de nieuwe defensieleider van Club.
Bij Club Brugge wél incontournable?
Dedryck Boyata vergaarde in ons land vooral naamsbekendheid als Rode Duivel.
Voor het WK in Rusland (2018) toverde bondscoach Roberto Martinez de sterke, maar relatief onbekende verdediger uit zijn hoge hoed.
De Rode duivel speelde in Rusland complexloos de eerste drie groepsmatchen tegen Panama, Tunesië en Engeland, tot Vincent Kompany fit was en die zijn plaats weer innam in de basisploeg.
Dat was niet de eerste keer dat onze landgenoot als doublure van Kompany werd gezien.
Herkent u de tweede van links, tussen Yaya Touré, Sergio Agüero en Samir Nasri? Jawel: Dedryck Boyata.
Onze landgenoot werd na een knalprestatie op een prestigieus jeugdtoernooi op 16-jarige leeftijd al als groot talent door de Manchester City Academy weggeplukt bij FC Brussels. Daar ontwikkelde hij zich onder de vleugels van zijn "voorbeeld", Vincent Kompany.
Het ging hard voor Boyata in de lente van zijn carrière.
Zo kon hij op 19-jarige leeftijd alvast met zijn idool carpoolen naar Tubeke. Zijn eerste selectie voor de Rode Duivels kwam er al in 2010, toen Georges Leekens hem bij de Rode Duivels liet debuteren tegen het Kazachstan van Bernd Storck (ex-Moeskroen en Cercle).
Toch duurde het tot dat befaamde WK in Rusland - acht jaar later - vooraleer Boyata weer in de basis stond bij de nationale ploeg.
Ooit dus een groot talent bij City en de Rode Duivels, maar nu veelal omschreven als een "laatbloeier". Een reconstructie van het vergeten decennium van Boyata.
Brexit in blessuretijd
Goed met de kop, minstens even koppig.
Boyata werd in tussentijd nog één keer opgevist door Marc Wilmots, de opvolger van Leekens. In 2015 mocht hij zich bewijzen om een plekje in de EK-selectie voor Frankrijk te verzilveren. Tevergeefs, zijn naam verscheen niet op de definitieve lijst van de bondscoach.
Een ferme ontgoocheling voor Boyata, die toen besefte dat het eindelijk tijd was om City te verlaten. Jawel, de Rode Duivel zwierf na 9 jaar nog steeds rond in Manchester.
Tussen 2006 en 2015 stond hij er op de loonlijst, maar slechts 13 keer kwam hij in actie in de Premier League. Ook uitleenbeurten naar Twente en Bolton leverden hem maar weinig speelminuten op.
Boyata had het enorm moeilijk om een toekomst bij City uit zijn hoofd te zetten. Zijn drang om zich er te bewijzen was groot, maar achteraf leverde het een decennium down the drain op. "Ik ben te lang in Manchester City gebleven", blikte Boyata recent nog terug op zijn periode als Citizen.
Ik ben te lang in Manchester City gebleven
Onze landgenoot waagde in 2015 eindelijk de sprong. Bij de Schotse cultploeg Celtic Glasgow wilde hij zijn carrière op 25-jarige leeftijd herlanceren. Hij verdiende er zijn eerste echte basisplaats. Eindelijk. Boyata werd er 4 keer in evenveel seizoenen Schots kampioen.
Succesvol, maar nooit onomstreden. Een deel van de supporters in Schotland drukte de stempel "onbetrouwbaar" op Boyata, een label waar hij als centrale verdediger maar moeilijk vanaf geraakte.
Toch bleef Boyata zich koppig bewijzen. Zo bleef hij in Glasgow zitten tot zijn 4-jarig contract afliep, maar een verlenging kwam er niet. Boyata mocht transfervrij naar Berlijn vertrekken. Hertha BSC was vooral gecharmeerd door zijn sterke passage op het WK in Rusland.
1,88 meter aan bewijsdrang
Dat hij in Berlijn wél meteen hoog werd ingeschat, was duidelijk. Boyata was 2 seizoenen lang onbetwiste titularis en kreeg de aanvoerdersband in een ploeg met onder meer Dodi Lukebakio, Krzysztof Piatek en Sami Khedira.
Maar net toen hij incontournable op het veld leek, deden extrasportieve redenen de status van de verdediger weer wankelen. Ook bij de nationale ploeg stond hij meer in discussie dan in de basis. Opnieuw moest onze landgenoot aan zichzelf twijfelen.
De Rode Duivel stond het voorbije seizoen namelijk te vaak langs de kant met een blessure, verloor daardoor zijn kapiteinsband en werd zo overbodige luxe op de Berlijnse loonlijst, die sterk gereduceerd moest worden na het rampzalige seizoen - waar degradatie nipt vermeden kon worden.
Het Berlijnse bestuur besliste dan maar dat onze landgenoot op zoek mocht naar een andere club. Die vond hij in eigen land. Club Brugge overhaalde de Rode Duivel met een charmeoffensief en gaf de 31-jarige Duivel alvast het ongebreydelde vertrouwen tot 2025.
Kan Boyata in Brugge eindelijk een punt zetten achter alle vraagtekens?
