Naast topschutter nu ook auteur. Tessa Wullaert, speelster van Anderlecht en de Red Flames, heeft in het Lotto Park haar nieuwe boek "Vrouwenvoetbal" voorgesteld. Ze hoopt vooral dat het een inspiratie kan zijn voor jonge meisjes om hun droom na te jagen.
Het boek heeft een dubbele insteek. Enerzijds komt de geschiedenis van het vrouwenvoetbal ter sprake, dat een behoorlijk hobbelig parcours kende.
Van speelsters met schuilnamen in de negentiende eeuw over een vijftigjarig verbod tussen 1921 en 1971 tot een eerste WK met matchen van tachtig in plaats van negentig minuten. Dit deel nam journalist Pieter-Jan Calcoen voor zijn rekening.
Anderzijds is er de inbreng van Tessa Wullaert, die een inspiratiebron wil zijn voor meisjes die willen voetballen.
In haar boek vertelt ze over haar weg naar de top, die niet altijd over rozen ging.
"Toen mijn jeugdcoach naar Cercle Brugge verhuisde en zijn beste spelers meenam, was er voor mij geen plek", vertelt de drievoudige Gouden Schoen. "Niet omdat ik niet goed genoeg was, wel omdat ik een meisje was."
In België wordt er neergekeken op vouwenvoetbal
In België is voetbal volgens Wullaert nog te veel gericht op jongens en te weinig op meisjes. Zo is het niet mogelijk om van het voetbal te leven. De dames verdienen een fractie van wat de mannen krijgen. Nog altijd wordt er vaak neergekeken op het vrouwenvoetbal.
“Ik ken clubs waar meisjes plaats moeten ruimen voor de jongens als ze bijvoorbeeld in de fitnessruimte zitten”, vertelt Wullaert. “Zo geef je de boodschap: het zijn maar meisjes. Daar gruwel ik van. Een gelijke behandeling is absoluut het minimum.”
Wullaert hoopt dat er verschillende ogen geopend worden: “Want ook wij verdienen onze plek in het voetbal, op dezelfde hoogte als de mannen."
Voorstander voor gelijke behandeling en erkenning als de mannen
"Toen Tessa en ik het idee kregen om een boek over het vrouwenvoetbal te maken, hadden we ons nog niet verdiept in de geschiedenis van de sport", vertelt auteur Pieter-Jan Calcoen. "Toen we dat eenmaal deden, vielen we van de ene verbazing in de andere."
Calcoen is tevreden dat ze nu het grote publiek kunnen laten kennismaken met die verhalen. "Hopelijk kan dit boek de sport een boost geven, want de speelsters verdienen net zo goed dezelfde behandeling, aandacht en erkenning als de mannen."
