Vanavond wordt er geloot voor het WK voetbal. Ruim een half jaar voor de winter-Wereldbeker is de perceptie allerminst gekeerd. De wereldvoetbalbond FIFA en Qatar moeten zich feller dan ooit verweren voor de organisatie van het voetbalfeest in de oliestaat. Regels rond schoenen, herinneringen aan Poetin en onbeantwoorde vragen helpen niet.
“Hou er rekening mee dat schoenen van Adidas - de officiële sponsor van het WK - of zonder merk sterk aangeraden zijn voor personen die geen stadsschoenen dragen.”
Welkom op de loting voor het WK in Qatar.
Mag het symbolisch genoemd worden dat zelfs de dresscode voor de media erop gericht is om de grof betalende sponsor te plezieren?
De voorbije maanden is de FIFA er niet in geslaagd om criticasters ervan te overtuigen dat het sportieve nog steeds boven het financiële primeert.
Zo kondigde de Wereldvoetbalbond vorige week nog de samenwerking met een eerste cryptopartner aan. Een miljoenendeal, die wel gevoelig ligt aangezien een bitcoin-transactie momenteel nog 2.000 kilowattuur aan elektriciteit kost. Het staat haaks op de “klimaatstrategie” waarmee de FIFA graag uitpakt.
Met de dollars in het achterhoofd jaagde de voetbalgrootmacht eveneens een WK om de twee jaar na. Een blik op de boekhouding van de organisatie leert dat het enkel in de jaren van een wereldkampioenschap (een enorme) winst draait. Dan is een verdubbeling van het aantal WK's bijzonder aanlokkelijk, ondanks de vele nadelen.
Alleen lijken de tegenstanders - vooral de Europese bond UEFA - het pleit te winnen. FIFA-voorzitter Gianni Infantino verklaarde gisteren zelfs met de staart tussen de benen “dat de FIFA nooit een tweejaarlijks WK voorgesteld heeft”.
Poetin als eregast
De FIFA voelt de druk rond enkele heikele thema's stijgen. Zeker nu de sportwereld na de invasie van Rusland in Oekraïne onder een vergrootglas ligt.
Steeds vaker komt de term “Sportswashing” bovendrijven tijdens internationale politieke debatten.
Amnesty International omschrijft het als volgt: “Een land dat met de organisatie van een prestigieus sportevenement of met de aankoop of sponsoring van een sportploeg het imago wil oppoetsen en wil verdoezelen dat er veel mis is inzake het naleven van de mensenrechten.”
Denk aan Roman Abramovitsj en Chelsea. De sponsordeals van Gazprom. Maar dus ook de toekenning van de WK’s aan Rusland en Qatar.
Bij de FIFA denken ze momenteel met het schaamrood op de wangen terug aan de laatste WK-loting, ruim vier jaar geleden. Toen stond voorzitter Infantino in Moskou nog breed glimlachend handjes te schudden met Vladimir Poetin.
It didn’t age well.
Onbeantwoorde vragen
Zal Qatar anders zijn?
Ruim een half jaar voor het WK blijven nog heel wat vragen onbeantwoord. Gisteren verspreidden enkel grote internationale antidiscriminatiegroepen nog een gezamenlijk communiqué. Daarin klagen ze aan dat ze al 15 maanden wachten op een antwoord van het organisatiecomité over de veiligheid van LGBTIQ+-personen tijdens het WK.
Tijdens het FIFA-congres kwam het dan weer tot een clash tussen Noorse en Qatarese vertegenwoordigers. Lise Klaveness, voormalig international en voorzitter van de Noorse voetbalbond, stelde tijdens haar speech meerdere pijnpunten aan de kaak. Zoals de werkomstandigheden van arbeiders, de discriminatie van vrouwen in Qatar en de juridische veroordelingen van homoseksuelen in het land.
Hassan El Thawadi, CEO van de WK-organisatie, ging fel in de tegenaanval: “Het stoort me enorm dat iemand alle vooroordelen als feiten verkoopt”, klonk het. “U hebt ons niet gecontacteerd, u wilde niet in dialoog treden. Dat is moeilijk te accepteren, want wij staan altijd open voor kritiek.”
Die zal er nog genoeg komen.
Maar eerst gaan ze in Qatar dus loten.
