Wat was er aan de hand met Tom Pidcock? En wat als Giacomo Nizzolo niet was gevallen?

Het pad richting Milaan-Sanremo lag voor Tom Pidcock (22) bezaaid met obstakels. Na een voedselvergiftiging miste hij de Strade Bianche en ook tijdens Milaan-Sanremo liep zijn ballon opvallend snel leeg.

Op 37 kilometer van de finish, tijdens de beklimming van de Capo Berta, knakte de elastiek van Pidcock. 

Met een handgebaar richting zijn keel maakte de Brit duidelijk dat hij aan het einde van zijn Latijn zat.

"Tom voelde zich niet goed", trapte ploegleider Matteo Tosatto na de finish een open deur in bij VeloNews. "Na de Turchino kreeg hij last van zijn maag."

"Hij vertelde ons onmiddellijk via zijn radiootje dat hij problemen had en dat hij een zeer slechte dag had."

Ook Filippo Ganna had zich meer voorgesteld van La Primavera. Ploegleider Tosatto bevestigde dat Ganna ziek werd na Tirreno-Adriatico en enkele dagen niet had kunnen trainen. "Na de Cipressa kon hij niet meer in de eerste groep blijven."

In de finale van Milaan-Sanremo was net als vorig jaar de afdaling van de Poggio bepalender dan de beklimming. 

Op de top lag alles nog op een zakdoek, al waren er toen al kleine scheurtjes. Mohoric schoot van de 5e positie door naar de leiding en stortte zich als een slechtvalk richting de Via Roma.

Dat er in de achterhoede geen deftige achtervolging tot stand kwam, had ook te maken met een val in de afzink van de Poggio.

Giacomo Nizzolo (Israel-Premier Tech) schoof onderuit, waardoor het groepje achtervolgers ergens in de helft definitief brak. 

Onder meer Primoz Roglic kon daardoor niet meer aansluiten: alle kopmannen zaten geïsoleerd, niemand zou zich kunnen (of willen) opofferen in de klopjacht op Mohoric.

"Ik dacht dat ik de Poggio overleefd had en dat ik zou kunnen sprinten voor de zege, maar toen maakte ik een fout en viel ik", sakkerde Nizzolo.

"Ik weet echt niet wat er gebeurd is. Ik nam geen risico's in de afdaling. Ik voelde dat ik de controle had, maar toen gebeurde het. Hoe jammer!"

De rest is geschiedenis: Mohoric was gaan vliegen, na de breuk was de 10e plaats het hoogst haalbare voor Arnaud Démare en tutti quanti en Nizzolo finishte zelf als 18e op 21 seconden.