Moet Strade Bianche het 6e monument worden? 4 redenen die in het voordeel van de Toscaanse grindkoers spreken

Milaan-Sanremo, de Ronde van Vlaanderen, Luik-Bastenaken-Luik, Parijs-Roubaix en de Ronde van Lombardije gaan al meer dan 100 jaar mee en worden de 5 monumenten genoemd. Er is geen lijst opgesteld waaraan een monument moet voldoen, maar deze koersen hebben toch enkele gelijkenissen.

De 5 monumenten zijn ontstaan voor de Eerste Wereldoorlog en daar schiet de Strade Bianche tekort. De eerste versie stond in 2007 op het programma.

De 5 monumenten tellen meer dan 200 kilometer.  De Strade Bianche moet op dat vlak ook onderdoen want deze klassieker is 180 kilometer lang.

Maar de term "monument" is voor een deel ook op gevoel bepaald. Het draait niet enkel om de afstand en de leeftijd, want elk monument zit vol historische verhalen en eigenheid. Op dat vlak schiet de Strade zeker niet tekort. De Italiaanse klassieker beschikt over historie, natuurlijke schoonheid, spektakel en lokt een sterk en polyvalent deelnemersveld.

De 15 edities van de Strade Bianche hebben ons al enkele mooie en onvergetelijke momenten opgeleverd. Met regen of zonder, er is altijd spektakel aanwezig.

De grindwegen, de Toscaanse hellingen, de prachtige landschappen en de aankomst in het historische centrum van Siena sieren de Strade Bianche. 

De renners krijgen elk jaar 60 kilometer grindwegen voorgeschoteld en dat zorgt steeds voor spektakel. De wegen lopen dan weer langs mooie Italiaanse landschappen.

Door de wisselende weersomstandigheden begin maart krijg je ook vaak een wisselend koersverloop. In 2018 zorgde regen voor heroïsche taferelen op de grindwegen, met Benoot als uiteindelijke eindwinnaar.

In 2020 kregen de renners dan weer te maken met tropische omstandigheden, al werd die editie door corona wel in augustus gereden. 

Wout van Aert plaatste op de laatste strook een versnelling en de rest was gezien. Van Aert bewaarde de fiets die helemaal onder het stof zat als aandenken aan zijn overwinning in de Strade.

De mooie Italiaanse landschappen wijken in het slot van de wedstrijd voor de stad Siena. Van de natuur gaat het naar het historische stadscentrum van de Italiaanse stad.

Na 60 kilometer grindwegen sluiten de renners de wedstrijd af met een laatste stevige krachtinspanning. Tussen de muren van de binnenstad is het nog 700 meter klimmen geblazen aan 9,1% richting de finish. 

De renners klimmen richting het indrukwekkende Piazza del Campo. Het plein wordt beschouwd als een van de mooiste middeleeuwse pleinen van de wereld.

In 2018 zagen we Wout van Aert helemaal verkrampen op de stevige slotklim en dat bewijst hoe stevig de beklimming er in hakt na al die grindstroken. Vorig jaar schoot Mathieu van der Poel weg van Julian Alaphilippe op deze klim richting Piazza del Campo.

De Strade Bianche beschikt met de aankomst in Siena over een stukje geschiedenis.

De Strade Bianche lokt jaar na jaar een sterk deelnemersveld. Zowel klassieke renners, punchers als ronderenners dromen ervan om de Italiaanse klassieker ooit op hun naam te kunnen schrijven.

De wedstrijd beschikt al over een prachtig palmares. Fabian Cancellara won de Strade 3 keer in zijn carrière. Michal Kwiatkowski kwam 2 keer als 1e toe in Siena. De Pool maakt nog altijd deel uit van het peloton dus wie weet probeert hij het nog eens.

De afgelopen 3 jaar haalden met Wout van Aert, Julian Alaphilippe en Mathieu van der Poel misschien wel de sterkste eendagsrenners van hun generatie hun slag thuis in Siena.

Niet enkel wielrenners zijn tuk op de Strade Bianche ook toeschouwers willen een glimp opvangen van de Italiaanse grindwegen.

In 2020 stak de coronapandemie een stokje voor de immense aanwezigheid van supporters, maar vorig jaar stonden weer meer mensen langs de zijlijn. 

In de jaren voordien groeide het aantal toeschouwers. Meer mensen besloten om naar Siena en omstreken af te zakken om de Strade Bianche van dichtbij mee te maken.

Ook voor de tv-kijkers spreekt de wedstrijd jaar na jaar meer aan. In 2012, toen Sporza de wedstrijd voor het eerst uitzond, keken er gemiddeld iets meer dan 300.000 wielerfans, afgelopen jaar waren dat er al meer dan 750.000, goed voor een marktaandeel van 71,3% op dat moment.