Het Belgische voetbal is in rouw. Het overlijden van Wilfried Van Moer raakt ook Jean-Marie Pfaff diep. De ex-doelman verliest na Gerd Müller vorige week opnieuw een boezemvriend. "Bij Beveren was Wilfried mijn grote voorbeeld."
"Wilfried was een vriend voor het leven", begint Jean-Marie Pfaff. "Mijn grote voorbeeld toen hij voor Beveren speelde. Zijn ouders hadden daar ook een café - mijn vader ging er geregeld iets drinken. Wilfried en ik voetbalden dan soms samen op een pleintje."
Voor mij was Wilfried de beste middenvelder die ons land ooit gekend heeft.
"Wilfried was dé man van Beveren en vertrok dan naar Antwerp. Later had ik het geluk om er samen bij de nationale ploeg mee te mogen spelen. Zelfs de finale van het EK 1980. Voor mij was Wilfried de beste middenvelder die België ooit gekend heeft. Hij kon het spel doen kantelen wanneer de ploeg niet draaide."
"Ik herinner me ook nog dat hij voor de legendarische wedstrijd tegen Argentinië (op het WK 1982) bij mij kwam: "Jean-Marie, Maradona gaat op jou afkomen en je gaat alle ballen pakken." (lachje) Hij had gelijk."
"Als mens was het iemand waar je op kon rekenen. Iemand die wist waar zijn roots lagen, een man van het volk. Hij kon moeilijk nee zeggen. Toen ik mijn afscheidswedstrijd speelde, deed Wilfried - hij was toen al boven de 40 - ook mee. Ik heb de trui van die match nog altijd liggen."
Normaal gingen we de 3 Beverse Gouden Schoenen nog eens laten samenkomen. Het is er jammer genoeg niet van gekomen.
"Geregeld kwamen we nog eens samen met oud-ploegmaats. Of belde ik eens met Wilfried. Er was zelfs een plan om de 3 Beverse Gouden Schoenen (Pfaff, Van Moer en Janssens, red.) nog eens samen te brengen voor een foto en een babbel. Het is er jammer genoeg niet meer van gekomen..."
